ငါ့ကိုစိတ္ပူေအာင္ လုပ္တဲ့လဒ က်ိဳးကန္းကုန္ပါၿပီ...ငါ႐ွာေကြၽးရေတာ့မွာလား?

Start from the beginning
                                    

သူနဲ႔အတူပါလာတဲ့ သက္ေတာ္ေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကို လိုက္႐ွာခိုင္းလိုက္တယ္။ လင္းယဲ့ ေဆးရံုအတြင္းမွာမြန္းက်ပ္လာတာေၾကာင့္ အျပင္ကိုထြက္လာလိုက္တယ္။ သူကဖုန္းကိုၾကည့္ရင္း ေဟာက္ရန္ဖုန္းဆက္လာမဲ့အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနတယ္။ ဘာလို႔ဆိုသူဆက္တာဖုန္းကိုင္မဲ့သူ မရိွတဲ့အျပင္စက္ကလဲပိတ္ထားတယ္တဲ့ေလ။

ခုံတန္းေလးမွာထိုင္ေနရင္း ေခါင္းငိုက္စိုက္ထားမိတယ္။ လက္ကိုဒူးႏွစ္ဖက္ေပၚတင္ထားၿပီး ေျဖာင့္သြယ္ေနတဲ့ကိုယ့္လက္ကို ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ လက္ဖမိုးေပၚသို႔ မ်က္ရည္တစ္စက္စီးဆင္းလာတယ္။

ေဟာက္ရန္က သူ႔အေပၚအျမဲစိုးမိုးေနတယ္။ ေဟာက္ရန္နဲ႔ပတ္သက္ရင္ အရမ္းခံစားလြယ္လြန္းတယ္။ ေဟာက္ရန္ နာမည္ေဆးရံုမွာမရိွတာ နည္းနည္းစိတ္သက္သာသလိုပဲ့။

ေန႔လည္ပိုင္းေနက တစ္ျဖည္းျဖည္းေစာင္းလာတယ္။ အခ်ိန္ကၾကာလာေတာ့ လင္းယဲ့ထူပူေနတယ္။ သက္ေတာ္ေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ျပန္မလာၾကေသးဘူး။ သူတို႔တျခားေဆးရံုေတြနဲ႔ ေဟာက္ရန္ရိွႏိုင္မဲ့ေနရာေတြကို စံုစမ္းေနတုန္း။ ကေနဒါအပါအဝင္ေပါ့...

" ေ႐ွာင္ယဲ့! !! "

ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေခၚသံေၾကာင့္လင္းယဲ့ေခါင္းေထာင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူကခ်ဴးစစ္႐ွန္းျဖစ္တယ္။ လင္းယဲ့ ေဖးအာဆီကိုမၾကာခဏသြားရင္း ခ်ဴးစစ္႐ွန္းနဲ႔လည္း ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။

လင္းယဲ့ အသက္မဲ့စြာတစ္ခ်က္ျပံဳးျပလိုက္တယ္။ သူအခုစကားေျပာခ်င္စိတ္ရိွမေနဘူး။ စစ္႐ွန္းကအနားကို ေလ်ွာက္လာၿပီးေနာက္

" ေဆးရံုကိုဘာလို႔ေရာက္ေနတာလဲ "

လင္းယဲ့ျပန္ေမးလိုက္သည္။

" အကိုစစ္႐ွန္းကေရာ ဘာလို႔လဲဗ် "

စစ္႐ွန္း ခပ္ဟဟရယ္လိုက္မိတယ္။ အေျခအေန သိပ္ကိုကသိကေအာက္ ႏိုင္လြန္းတယ္။

" အကို ေ႐ွာင္ေဖး(ေဖးအာ)အဖြားအတြက္ေဆးလာဝယ္တာ မင္းရဲ႕ "

စစ္႐ွန္း ဆံုးေအာင္ေတာင္မေျပာရေသးဘူး။ လင္းယဲ့ဆီကထပ္ၿပီးေမးသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။

မာနႀကီးတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေယာက်ာ္းရဲ႕ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတယ္တဲ့(Complate)Where stories live. Discover now