ငါ့ဦးေႏွာက္ကိုေရႊခ်ထားသင့္ၿပီ...ဂြတ္ပဲ

44.7K 3.6K 87
                                    

Chapter - 27
|| Zawgyi ||

အရင္လင္းယဲ့ ရဲ႕မ်က္ႏွာက ေသြးေရာင္နီနီသန္းေနတဲ႔ မ်က္ႏွာ​ေလးနဲ႔ မ်က္ဝန္းေတာက္ေတာက္ေလးေတြနဲ႔ ဒါမဲ့အခုလင္းယဲ့ေလးကေတာ့ အျမဲျဖဴ ေဖ်ာ့ေနၿပီး မ်က္ဝန္ေလးေတြကလည္း ညိဳးငယ္ေနတတ္တယ္။

ဘာလိုမျမင္တတ္ခဲ့တာလဲ။ တစ္ခ်ိန္လံုး၊သံုးႏွစ္လံုးလံုး သူ႔ေနာက္လွည့္ၾကည့္လာမဲ့ အခ်ိန္ေလးကိုေစာင့္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို လ်စ္လ်ဴ ႐ွၿပီး နာက်င္စရာေတြသာေပးခဲ့တယ္။

အရင္ကအရမ္းကို ကေလးဆန္ခဲ့မွန္းသူ႔ကိုယ္သူ နားလည္သည္။ ဘာေၾကာင့္အခုမွနားလည္ရတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္ေၾကာင့္မ်ားလဲ...အယ္လ္ဘန္ စာရြက္ေလးကိုေနာက္ထပ္လွန္လိုက္ေတာ့ သူ႔ပံုေတြနဲ႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကဘယ္အခ်ိန္က႐ိုက္ထားမွန္းေတာင္မသိဘူး။ သူသိတာကအရင္ႏွစ္ေတြက သူ႔ပံုေတြဆိုတာဘဲ့။ သူယုဟိုင္နဲ႔႐ိုက္ထားတဲ့ပံုေတြလဲရိွတယ္။ ဒါမဲ့သူတစ္ေယာက္ထဲကိုသာ ညဳပ္ၿပီးပံုထုတ္ထားတယ္။ အဲ့ဒီညဳပ္ထုတ္ထားတဲ့ပံုက
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္က ယုဟိုင္နဲ႔အတူ လက္ပတ္ေလးဝတ္ၿပီး လ္ိုင္းေပၚတင္ထားတဲ့ပံုျဖစ္တယ္။

အဲ့ဒီပံုကိုျမင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ လင္းယဲ့ ဘယ္ေလာက္ဝမ္းနည္းေနမွာလဲ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အားငယ္ေနမွာလဲ။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး သူ႔ကိုယ္သူအရမ္းစိတ္ပ်က္သြားသည္။ အယ္လ္ဘန္တစ္အုပ္လံုး သူ႔ပံုေတြနဲ႔ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ လင္းယဲ့ပံုဆိုလို႔ မဂၤလာေဆာင္ဓာတ္ပံု တစ္ပံုသာရိွတယ္။

မေနႏိုင္စြာနဲ႔ တံခါးကိုအသာေလးဖြင့္ၿပီး ဧည့္ခန္းမွာအိပ္ေနတဲ့ လင္းယဲ့အနားကိုေျခသံဖြဖြ ေလ်ွာက္သြားလိုက္တယ္။
ေကြးေကြးေလးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့လင္းယဲ့ေလး နေဘးထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး နဖူးေပၚက်ေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကို သပ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ မ်က္တြင္းေတြေတာင္က်ေနသလိုဘဲ့ လက္ေကာက္ဝတ္ေလးေတြေတာင္ ေသးေသးေလးဘဲ့ ဘယ္သူမွ၂၆ ႏွစ္လို႔ေျပာရင္ယံုမွာမဟုတ္တဲ့ အရပ္ေလးနဲ႔ သူ႔(​ေဟာက္ရန္)ကိုျပန္ေျပာေနတဲ့ ပံုေလးကိုျမင္ၿပီးျပံဳးလိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္နဖူးကိုခပ္ဖြဖြေတာက္လိုက္ၿပီး

မာနႀကီးတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေယာက်ာ္းရဲ႕ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတယ္တဲ့(Complate)Where stories live. Discover now