Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kulağına dolan kurşun sesleri, sevdiği kadının gördüğü kabustan dolayı korkudan büyümüş gözleri ve onu karanlık bir gece vakti ay ışığında üzerinde gelinliğiyle gördüğü ilk gecesi..
Tüm bunlar aklından bir acımasız bir filim şeridi kafasının içinde dönüp dururken, buz kesen vücudunu titretmemek için girdiği çaba tarif edilemeyecek kadar zordu. Hayat tarafından tutulduğu sınavların birini daha geride bırakmıştı bu gün.
İlki Selimiye Mektuplarıydı.. İkincisi ise kanlı gelinlik ve üç kurşundu.
Her sınav bir öncekinden daha zordu. Hiç beklemediği anda ansızın tabi tutulduğu sınavların ne zaman biteceğini kestiremiyordu artık. Tek dileği biraz daha kolay olmasıydı. Çünkü her geçen gün biraz daha fazla canı yanıyordu.
Salih ve Saadet endişe ile birbirlerine bakarken Salih hemen Azer'in omuzuna elini koydu, Saadet de Karaca'nın yanına gitti. ''Aman ablam olur öyle rüyalar. Korkma sen al bakalım iç şu suyu kendine gelirsin.'' dedi Saadet zoraki bir gülümseme ile suyu Karaca ya uzatırken.
Karaca Azer'in elleri arasından çıkıp arkasına yaslanırken suyunu içti. Azer, ellerinin arasından çıkıp giden sevdiği ile kocaman bir hiçliğe düştü. Zoraki bir yutkunuşun ardından bakışlarını Salih'e çevirdi. Salih ona toparlansın diye işaret verirken gözlerini kapatıp açtı Azer.
Bir an için tüm bu yaşadıklarının rüya olmasını diledi. Uyandığında yanına Karaca'sı olsun, evlerinde mutlu bir güne beraber uyanmış olmayı diledi.
Ama olmadı..
Rüya değildi. Rüya olamayacak kadar gerçek, ölümün eşiğine kadar götürüp öldürmeyecek kadar acı vericiydi.
Kendine gelmek için acıyan ciğerlerine derin bir nefes çekerken suyunu bitiren Karaca ya baktı. ''Biraz daha iyi misin?'' diye sordu. Karaca hafifçe kafasını sallarken gördüğü kabusun etkisini tam atlatmış değildi.
Odasında ağlayan İdris'in sesini duyunca ayaklandı Saadet. ''Ben bir ufaklığa bakayım, Azer sen kal Salih sen gel benimle. '' dedi Saadet kapıya giderken.
Salih kafasını sallarken Karaca ya döndü. ''Korkarsan seslen amcam olur mu?'' dedi yeğenini alnından öperken. Karaca hafif tebessümle kafasını sallarken Salih Azer'e kısa bir bakış atıp odadan çıktı. Azer kısa bir süre sessiz kalırken boğazını temizledi.
''Başka bir şey gördün mü? Yani sadece dediklerini mi gördün?'' diye sordu.
Kanlı gelinlik ve üç kurşun demeye dili varmamıştı. Karaca sıkıntılı bir nefes alırken konuşmaya başladı. ''Çok kan vardı..'' dedi hatırlamaya çalışırken. ''Bir silüet belki.. Bilmiyorum ama çok kan vardı.. Yere düşen boş mermi seslerini duydum..''
Azer elini yumruk yaparken bakışlarını kaçırdı. O gece her şey bitmiş, yeniden yazılmaya başlamıştı. Eskisinden daha acı verici, daha mutluluğa hasret kalacak şekilde yazılmaya başlamıştı. Her bitiş yeni bir başlangıca gebeydi ya hani.. Aynen öyle olmuştu.
