POSITIONS

[4: Pozisyonları Değiştirmek]

selamlar

lan desenize mal mavis 2 ay olmus pst atali yb atsana diye niye demiyosunuz yazsaniza panoma ben de saniyom ki bolum atali 2 3 hafta falan oldu

boyle asiri geciktirirsem tokatlayin beni olm pst yazmaya bayiliyorum ama unutuyorum herkes fantasme diye agladigi icin simdi 1 de fenix var pst hep cikiyo aklimdan

neyse tamam 1az buraya yuklenelim bakalim hadi pamuk eller klavyelere ne cok yorum o kadar hizli bolum canlarim😘

 cok itici geldim gozume neyse seviyorum sizi

iyi okumalar 

miyav

• 

Yeni günlerin sabahında genelde huysuz, sinirli ve çekilmez biri olurdum. Uyandığı zamanlarda ponçiklik taslayan bir kedicik olmadığımdan dolayı insanlar alışılmış bir şekilde beni uyandırmaktan hoşlanmazdı. Kimsenin sabah odama girip başıma dikilerek uyanmam gerektiğini söylememesi yüzünden ise her sabah ucu ucuna uyanıyor, okula geç kalma tehlikesi yaşıyordum. 

İstediğim zaman uyanır, istediğim zaman uyurdum. Kimsenin buna karışmasını istemiyordum.  Bu yüzden alarm bile kullanmıyordum. Tamamen kendi altıncı hissimi kullanarak uyanıyordum sabahları. Ancak bütün bu huylarıma rağmen insanların geç kalmasından nefret eder, asla geç kalmaz, dakikliğimle tanınır ve bilinirdim. Bir saatte orada olacağımı söylüyorsam eğer o saatten ne önce ne de sonra, tam vaktinde orada olurdum.  

Şu anda ise sinirliydim. Öfke bedenimin içinde dolanırken damarlarımın içini yakıyor, bana bitmek tükenmek bilmeyen bir öfke aşılıyordu. Okula geç kalmış olmamın yanı sıra bir de öğretmenden azar işitmiş, bu hafta dersine ikinci kere kaç kalışım olduğu için üçüncüde beni okul idaresine göndereceğini söylemişti. Sabah kahvaltımı yaparken evde çalışan hizmetlilere attığım kötü bakışlar yanıma yaklaşmalarına engel olduğu için düzgünce yiyememiş olmamın üstüne bir de buna sinir krizi geçirecek gibi olmuştum. 

Not hatırlatma: Öfke sorunların için doktora görün. 

Arka sıramda oturan Nate omzumu sırtımı parmağıyla deşmeyi bırakmadığı için dersin ortasında sahip olduğum bütün öfkeyle arkama döndüğümde, gözlerindeki alaycıl bakışı görmüştüm. Siktiğimin öğretmeni tahtada bir şeyler anlatıyordu ve beni görürse sınıftan atılırdım, emindim. Bu yüzden Nate'in gözlerinin içine öfkemi görmesi için kısa bir bakış atıp yeniden önüme döndüm. 

Karnım ağrıyordu, dün eve o kadar geç dönmüştüm ki vitaminlerimi almayı unutmuştum. Sabah sakinleştiricimi bile almadan evden çıktığım için bedenim cayır cayır yanıyor, cehennemde kavruluyordu sanki. Bir haftadır hiçbir şeyi umursamadan deli gibi çalışıyordum. Okulda derslerde uyuyor, David'i kaybettiğim için kimseyle seks yapamıyor olmanın verdiği yükle ıslak rüyalar görüp duruyordum. Kendime dokunmaya alışkın değildim bu yüzden düzgünce becerip boşalamıyordum bile. Bunun rahatsızlığı da üzerime eklenince ne geceleri ne de gündüzleri sakin bir dakikam geçmiyordu. Patlamaya hazır bir bomba gibiydim. 

David senin amk.

Derin bir nefesi buyur ettim ciğerlerime. Öfkemi yatıştırabilirsem eğer bugünü sakin ve tekdüze bir şekilde atlatır, eve gittiğimde cuma gününün verdiği rahatlıkla yarına kadar uyurdum. Yarın da Jungkook'a söylediğim gibi onun gitmediği iki günden biri olan cumartesi olduğu için ona söylediğim gibi buz patenine gider biraz kayardım. Mükemmel bir plandı, cumartesi günleri en müsait olduğum günlerdi. Annem ve Lu bana bu günü hediye etmiş gibi sabah dokuzdan on bire kadar olan bale kursum dışında hiçbir şey yerleştirmemişlerdi programıma.