မသြားေစခ်င္ဘူး...ဒါမဲ့သြားမွျဖစ္မွာ 😢

Start from the beginning
                                    

" အင္း...အိမ္ထဲဝင္မယ္။ "

လင္းယဲ့ ေဟာက္ရန္မေျပာခ်င္တာသေဘာေပါက္ၿပီး အိမ္ထဲဝင္ဖို႔သေဘာတူလိုက္တယ္။ အိမ္မႀကီးကိုေရာက္ဖို႔ နည္္းနည္းေဝးတယ္။ အလည္မွာပစၥည္းေတြသိုထားတဲ့ ဂိုေဒါင္ေလးရိွတယ္။ ေဟာက္ရန္ ဂိုေဒါင္ကိုျဖတ္ခနဲၾကည့္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အားနာစိတ္ေတြနဲ႔ အမွားေတြအတြက္ပိုသိလာရတယ္။

" အကို ဒီေန႔ခံစားခ်က္ေတြေတာ္ေတာ္လြယ္ေနတာပဲ့ ဟီးဟီး ကိုယ္ဝန္ရိွေနတဲ့လူက ဘယ္သူပါလဲ "

လင္းယဲ့ စေနာက္မႈေၾကာင့္ အေတာ္ေလးေနရထိုင္ရသက္သာသြားတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူဒီကေလးကိုပဲ့ အျပစ္ေႂကြးေတြျပန္ဆက္ေတာ့မယ္။

သူတို႔အတူတူ အိမ္ႀကီးထဲဝင္သြားၿပီး ေနလည္စာစားေသာက္လိုက္တယ္။ ထိုအခ်ိန္မထင္မွတ္ထားတာႀကီး ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေဟာက္ရန္ဆီကိုႏိုင္ငံျခား ဖုန္းနံပတ္တစ္ခုဝင္လာတယ္။ ထိုနံပတ္က ကေနဒါကသူ႔အေမရဲ႕ ဖုန္းနံပတ္ျဖစ္တယ္။

" အေမ "

" အင္း...သားအေမေျပာစရာရိွတယ္ "

ေဟာက္ရန္ ၾကားမွားသြားလာျပန္စီစစ္ရတယ္။ အျမဲတမ္းျဖတ္လတ္ေနတတ္တဲ့ အေမ့အသံမွာပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈေတြပါေနသလိုပဲ့။

" ဟုတ္ အေမေနမေကာင္းဘူးလား ဘာလို႔အသံမေကာင္းရတာလဲ "

ေဟာက္ရန္အေမးေၾကာင့္ သစ္သီးစားရင္းၾကည့္ေနတဲ့ လင္းယဲ့စိုးရိမ္တဲ့ အၾကည့္ေလးျဖတ္သန္းသြားတယ္။ တဖက္ကအေမမွာ သက္ျပင္းဖြဖြခ်ၿပီး

" သား သားအေဖမွာ ဦးေႏွာက္ထဲအက်ိတ္ရိွေနတယ္တဲ့ "

"ဘယ္လို!!! "

နားစြင့္ေနတဲ့လင္းယဲ့မွာလည္း သစ္သီးစိပ္ေလးကိုျပစ္ခ်လိုက္ၿပီး အရမ္းလန္႔သြားပံုေပၚတယ္။ ေဟာက္ရန္က

" ကုလို႔ရႏိုင္ေသးတယ္မလား "

" ဒုတိယအဆင့္ေရာက္ၿပီလို႔ေျပာတယ္။ ခြဲထုတ္လို႔ရေပမဲ့ အဲ့အက်ိတ္ကေတာ္ေတာ္ေလး အႏၱာရယ္မ်ားတဲ့ ေနရာမွာရိွေနတာ။သားအေဖကလည္း အသက္လည္းရေနၿပီ...အေမသားတို႔ကိုမေျပာဖို႔ သားအေဖကမွာထားတယ္ "

မာနႀကီးတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေယာက်ာ္းရဲ႕ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတယ္တဲ့(Complate)Where stories live. Discover now