Sabah pencereden sızan ışık Jungkook'u uyandırdı. Gözünü açar açmaz odaya öğretmen girdi.
"Uyanmışsın."
"Jisung nerede okulda mı?"
"Hayır zaten dinlenmesi gerekiyordu bir de bunlardan sonra okula göndermedim."
"İyi. Nasıl unuttum benim patronuma haber vermem gerekiyor. Yeni başladım işe zaten off."
"Merak etme biz konuştuk. İşe gelmeyince seni aradı biz de açtık anlattık olup biteni. Ziyarete gelemeyeceğini 2 günlüğüne şehir dışına çıktığını kafeyi de o yüzden açmayacağını geçmiş olsun dileklerini ilettiğini söyledi."
"Ohh iyi madem. Ben ne zaman çıkacağım buradan?"
"Yarın galiba, acele etme yaraların iyileşsin."
"Yapacak bir şey yok zaten."
"Hadi bir şeyler ye."
Biraz bir şeyler atıştırdı. Öğretmen biraz oturup tekrar Jungkook'u yalnız bıraktı ne de olsa yarın gelip birlikte gideceklerdi.
Jungkook dışarıyı seyrederken içeri hemşire girdi.
"Bugün daha iyi misiniz?"
"Evet yaralar ağrımıyor artık çok fazla. Teşekkür ederim."
"Ne demek yakında çıkarsınız sıkılmışa benziyorsunuz."
"Ahh evet açıkçası hastaneleri pek sevmem ."
"Kim sever ki zaten. Hoşçakalın. "
Gülümseyerek odadan çıktı.Jungkook biraz daha yatakta uzandıktan sonra artık sıkıntıdan dayanamadı ve koridora çıktı. Yavaş adımlarla yürümeye başladı. Sanki zaman geçsin diye bilerek ağır hareket ediyordu. Koridor bitince merdivenlerin başına geldi. Ve merdivenleri çıkmaya başladı. En son çatıya ulaştı.
Büyük bir hastaneydi.Binası görkemliydi. Ama doğru kim severdi ki hastaneleri? Biraz burada durup rüzgarın yüzünü okşamasına izin verdi. Saat işliyordu güneşin batışını izlemek istedi en azından batmadan önce oluşan o kızıllığı. Sadece bekliyordu ve dinliyordu sessizliği...
Durduğu yerin tam tersinden sesler geliyordu. "Yapmayın, inin aşağı"
"Ne oluyor?"
Jungkook arkasını döndü ve çatının diğer ucuna gitti. Bir kadın ve birkaç çalışan vardı. Kadın intihar etmek istiyordu galiba. Jungkook sendeleyerek aralarına girdi. Hemşire sakince ikna etmeye çalışıyordu.
"Bakın yapmayın çocuğunuz içeride sizi bekliyor."
"Hayır artık dayanamam yapamam tek başıma. "
"Bakın lütfen onun size ihtiyacı var"
"Benim ihtiyacım olan her şey elimden alındı ama."
"Jiwoo lütfen!!"
Hemşire elini uzattı. Kadın ani bir hareketle geri çekildi, ağlıyordu
"Yaklaşmayın..."
Jungkook kadının ani hareketiyle kendine hakim olamadı ve sesini yükseltip kadına yöneldi.
"Hayır... Hayır inin aşağı. Neyin buna değeceğini düşünüyorsunuz?"
"Böyle devam edemem."
Jungkook kadınla konuşurken hemşirelerden biri aşağı birilerine haber vermek için indi ve iki doktorla birlikte döndü.
"Bakın Jiwoo idi değil mi adınız? Bu dünyada hiçbir şey çözülmez değil lütfen!"
"Gelecekler, gidecekler"
Start from the beginning
