Jungkook gözünü açtığında bembeyaz bir odadaydı. Kafasını sağa sola çevirdi, hastanede olduğunu farketti. Sağ omzunda ve bacağında acı hissetti. Eliyle başını tuttu.
"Noluyor?"
Yatağın içinde biraz düzelmeye çalışınca başında oturan Jisung'ı gördü.
"Jungkook iyi misin ?"
"İyiyim, ne oldu? Neden burada tek başınasın?"
"Yangını hatırlamıyor musun?"
Jungkook gözlerini kısıp düşündü biraz. Yavaş yavaş gözlerinin önünde belirdi bir şeyler.
"Ahh evet hatırladım. Ölmedim mi ben ya!?"
"Salak herif böyle bir şeyin şakası yapılır mı? Ahh cidden nasıl korktum biliyor musun? Neden tek başına gidersin ki?"
Jungkook tekrar yatağın içinde rahatlayarak umursamaz bir tavır takındı.
Ve alçak sesle konuşmaya başladı.
"Ne yapsaydım? Seni mi gönderseydim ha? O fotoğrafın senin için ne anlama geldiğini biliyorum. Cidden bunu yapacağımı düşündün mü?"
Jisung kafasını önüne eğdi. Ve içini çekti.
"Benim yüzümden..."
"Şimdi bunu mu düşüneceğiz hadi ya hiçbir şey senin yüzünden değil. Bak iyiyim şu an. Bu arada fotoğraf nerede? Almıştım ama hatırlamıyorum."
Jisung fotoğrafı cebinden çıkardı. Köşesi yanmış dalgalı saçları,küçük bir suratı, gözleri dolu dolu bakan güzel bir kadının fotoğrafıydı ,biraz eskiydi.
"Ahh biraz yanmış."
"Dışarı çıktığında avcunun içindeydi. Teşekkür ederim Jungkook cidden. Ama bunu bir daha yapma nolur, ne olursa olsun sen benim için bu fotoğraftan veya herhangi bir şeyden daha değerlisin. Özür dilerim."
"Tamam Jisung. Bak her şey iyi şu an değil mi?"
"Yanıkların dışında."
"Onlar da geçer zamanla. Ne kadar kalacağım burada? Hastaneleri sevmem"
"Bilmiyorum birkaç gün kalacaksın galiba. Zaten bu ikinci günün."
"Sen iyi misin?"
"Evet iyiyim ben."
İçeri öğretmen girdi. Ses gelince Jungkook kapıya çevirdi kafasını ve kapıya yaslanmış olan Taehyung'u gördü. Kollarını bağlamış onları izliyordu. Bir hayranlık vardı içinde ama aynı zamanda korku. Neden korkuyordu ki onun için?
"Jungkook uyanmışsın! Ne kadar korkuttun bizi bilsen. Jisung bir saniye başından ayrılmadı."
Jungkook Jisung'a kafasını çevirip gülümsedi.Gözleri tekrar Taehyung'a gitti. Biraz boş boş baktı suratına. Neden burada olduğunu düşünür gibi. Taehyung sadece bakıyor ve bekliyordu.
"Ben gidip geliyorum hemen."
"Tamam Jisung. Ben de Jungkook'un uyandığını doktora söyleyeyim."
"Ihm peki."
Jisung ve öğretmen odadan çıktığında Taehyung birkaç adım attı hemen.
"Neden hala burada bekliyorsun?"
"Hiç merak ettim."
"Ölüp ölmediğimi mı?"
"Nasıl istersen öyle de. Ama canını tehlikeye attın. Akılsız mısın?"
