'ဟင္'

'မင္းသာ အလိုရွိရင္ ခရီးလမ္းအဆံုးထိ အတူတူ လိုက္ခဲ႕ေပးခ်င္ပါတယ္'

Xiao Zhan က ရုတ္တရက္ေျပာလာတဲ႕ Leader ရဲ႕စကားကို နားမလည္လို႕ ထံုေပေပရပ္ေနတဲ႕အခါ Leader က သူ႕ကို မျမင္ဖူးသလို တစ္ေမ့တစ္ေမာ ေငးေမာပါတယ္။

ေတာင္ေပၚ ေလအေဝ႕မွာ Xiao Zhan ဆံပင္အုပ္အုပ္ေလးက ဟိုဟိုဒီဒီလြင့္ေနေတာ့တယ္။

'လွလိုက္တာ'

သူ႕ကို တည့္တည့္ျကည့္ျပီးေရ႐ြတ္လိုက္တာမို႕ မေနတတ္ျဖစ္သြားရတယ္။

Wang Yibo တစ္ကယ္ပဲ အျကည့္မလြဲနိုင္ျဖစ္ရပါတယ္။ ရွပ္အျဖဴေလးကို jean အျပာနုေလးနဲ႕ ရိုးရိုးေလး တြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားေပမယ့္ ေနေရာင္ေနာက္ခံ အလွတရားနဲ႕ ေပါင္းစပ္လိုက္တဲ႕အခါ သိပ္လွတဲ႕ပန္းခ်ီလိုပါပဲ။

shoe ဖိနပ္ျဖဴျဖဴ ရပ္ေနတဲ႔ ျမက္ခင္းျပင္ကအစ တစ္ျခားတစ္ေနရာက ျမက္ခင္းထက္ပိုလွပါတယ္။ ဆံႏြယ္ တိုတိုအုပ္အုပ္ေလး လွုပ္ခတ္ရံုတိုက္ခတ္ေနတဲ႕ ေလေျပဟာ တျခားေနရာက ေလထုထက္ ပိုလတ္ဆတ္ပါတယ္။

မ်က္ဝန္းျကည္ျကည္ေလးေတြ နွုတ္ခမ္းပါးပါးေလးေတြ အရာအားလံုးဟာ သူ႕ကို မလွုပ္နိုင္ေအာင္ တုပ္ခ်ည္လို႕ေနပါတယ္။ ဒီေကာင္ေလး အေပၚဘယ္ေလာက္ထိနစ္ဝင္ေနျပီလဲ မသိေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးမပါတဲ႕ေန႔ရက္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕ သူတကယ္ပဲ မေတြးရဲေတာ့ဘူး။

အခ်စ္လား ျမတ္နိုးတာလား သူမသိပါဘူး။ တစ္ဖက္သတ္အေနနဲ႕ေတာ့ အရာအားလံုးကိုေမ့ထားျပီး သူခ်စ္တဲ႕ သဘာဝတရားရယ္ ဒီေကာင္ေလးရယ္ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းဆံုးထိ အတူတူသြားခ်င္ပါတယ္။

'ဓါတ္ပံု တစ္ပံုေလာက္ရိုက္ခြင့္ျပဳပါ ဒီေနရာမွာ ရွိတဲ႕ မင္းရဲ႕ အလွတရားကို မွတ္တမ္းတင္ပါေစ'

Xiao Zhan က မတုန္မလွုပ္ရပ္ေနတာေတာင္ Leader Wang က ပံုေတြအမ်ားျကီးရိုက္ယူေနပါတယ္။

camera က မီးတစ္ခ်က္လက္တိုင္း သူ႕ရင္ေတြတစ္ခ်က္ခုန္ရပါတယ္။ တစ္ျဖတ္ျဖတ္လက္ေနတဲ႕ မီးေရာင္ျကားမွာ ကိုယ့္ရင္ခုန္သံ တစ္ဒုန္းဒုန္းကို အတိုင္းသားျကားေနရပါေတာ့တယ္။

Till The EndOnde histórias criam vida. Descubra agora