Till The End

6 (^-.^)

အဲ႕ေတာ့ ပထဝီဝင္အရ ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ ရွိတဲ႕ေရေတြဟာ ေတာင္သားကေန ေျမျပင္ျဖစ္ သြားတဲ႕ေနရာမွာ စမ္းေရအျဖစ္ စိမ့္ထြက္လာတယ္။

 ေက်ာက္ျကိဳေက်ာက္ျကားေတြကေန စိမ့္ထြက္လာတာ။ အဲ႕လိုေရမ်ိဳးကိုပဲ အဓိကထားေသာက္သံုးျကတယ္။ အဝီစိတြင္းမရွိဘူး စမ္းေရပဲေသာက္ျကရတယ္။

ေရွးတုန္းက လူေတြက အမ်ားစု အဲ႕လိုစမ္းရွိတဲ႕ ေနရာနားကို ဗဟိုျပဳျပီးရြာတည္ျကတယ္။

ေရရွိရာ ေတာင္ေတြေဘးလွည့္ပါတ္ေနထိုင္ျကေတာ့ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲတာေပါ့။
ေရျကီးတဲ႕ အခ်ိန္ဆို ေတာင္ေဘးကရြာအခ်င္းခ်င္း ေလွနဲ႕ဆက္သြယ္ျကျပီး ေရက်သြားမွ ေတာင္ကိုျဖတ္ျပီး တစ္ရြာနဲ႕ တစ္ရြာ သြားလာျကတယ္။

ေျပာရမယ္ဆို စမ္းေရက ဒီေဒသက လူေတြအတြက္အေရးျကီးဆံုး အခရာ ပဲ''

'စမ္းေရဆိုတာ ေရတံခြန္လို ဟာမ်ိဳးလား Leader'

'မတူဘူး ေရတံခြန္အမ်ားစုက ေျမေပၚမွာ ေခ်ာင္းလိုစီးေနရာကေန ရုတ္တရက္ ေခ်ာက္ျဖစ္သြားလို႕ တစ္ေဝါေဝါက်တာ

စမ္းက်ေတာ့ ေျမသားထဲကေရျကည္ ေျမသားထဲမွာ ေရေတြကို သိုေလွာင္ထားရကေန ရုတ္တရက္ သိုစရာေျမက နိမ့္က်သြားတဲ႕အခါ ေရေျကာျပတ္ျပီး အဲ႕ေနရာကေန စိမ့္ထြက္တာ။ ညက ကိုယ္တို႕ ေရခ်ိဳးတဲ႕စမ္းအိုင္လိုမ်ိဳးေလ'

'……'

ညတုန္းက အေျကာင္းကို Leader က စကားအေနနဲ႕ ထည့္ေျပာေပမယ့္ Xiao Zhan ကေတာ့ စိတ္မလံုလို႕ ထူပူလာရတယ္။ ညက ေျကာက္လြန္းလို႕ Leader Wang ကိုအရမ္းကို ဖက္ထားမိတာ။ ေတြးရင္းနဲ႕ သူ႕မွာ ရွက္လာရတယ္။ Leader Wang ကို အေမးအျမန္းေတြ မလုပ္ေတာ့ပဲ ဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ျကည့္ေနလိုက္တယ္။

ျမဴေတြျကားကေန ေရာင္နီသန္းလာတာကို ျမင္ရျပီျဖစ္တယ္။ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္း တစ္ဖက္စြန္းထိ ျမင္ေနရတာမို႕ ေနမင္းက တကယ္ပဲ အဲ႕ဒီအစြန္းစြန္ဆံုး ေနရာကေန ထြက္ေပၚလာတယ္။

'ဒီနားက ရွဴေမ်ွာ္ခင္းက လွလိုက္တာ'

Xiao Zhan တစ္ကိုယ္တည္း ေရရြတ္မိတယ္။

'ျမင္ေနရတဲ႕ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္း တစ္ဖက္စြန္းထိ သြားခ်င္လား'