Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Spor beyaz ayakkabılarımı da giyip çantama defter kalem ve test kitabımı koydum.
Aşağıya inip kahvaltı masasından salatalık alıp annemi babamı ve Toprak abimi öpüp çıkışa yöneldim. Baran abim merdivenlerden inip yanağıma öpücük kondurup salona geçti. Sırt çantamı düzeltirken bu sefer Cihan abim geldi. Elinde ki anahtarı sallayıp bizimle beraber dışarıya çıktı.
Merti ve beni bıraktıktan sonra üniversitesine geçti abimde. Ikimizde sınıflarımıza gitmek için ayrıldık. Sınıfa girdiğimde ister istemez çoğu kişinin dikkatini çektim.
Daha önce oturduğum sıraya oturup, defterimi kalemimi aldım.
Bugünkü ders programı baya yoğundu! Hadi bakalım!
☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆
2 saat matematik 2 saat kimya ve 1 seçmeli dersten sonra öğle arasına girmiştik.
Tüm gün sınıftan ayrılmamış,sene sonu sınavı için notlar tutup tenefüslerde de test çözmüştüm. Gayet iyi olduğumu düşünerek öğle arasında kantine geçmiştim.
Kantine girdiğimde tarif ediyorum siz hayal edin hemen!
3-4 kişilik erkek grubu... Yakışıklı olduklarını düşündükleri sert durmaya çalışma şekilleri.... Koltuklu olan ve kantinin en güzel masası....
Orada oturan çocuğun biri ile göz göze gelince hemen gözümü oradan çekip kafetarya kısmına geçtim.
Vişne suyu, su ve kraker alıp geri döndüm masalara. Boş olan bir masaya oturdum hemen.
Keşfette dolanırken karşımdaki sandalyeyi biri çekince telefonu kenara koydum.
"Selam" diyerek başladı. Daha sonra çocuk utangaç şekilde elini ensesine attı.
"Selam?" Durdu baktı.
"Rahatsız etmek istemezdim ama senden bir şey rica edebilir miyim?" Kaşlarım çatılırken hayır dememek için zor tuttum kendimi.
"Dinliyorum?"
"Ya telefon numaranı alabilir miyim? Sana dm den yazdım ancak sanırım bakmıyorsun isteklere. Seninle konuşmak istiyorum. Tanışsak falan ?"
Heeee
"Anlıyorum ancak sanırım sana bir bilgi vermem lazım. Benim 5 abim 1 de velet ergen erkek kardeşim var. Yani senin benimle tanışmayı düşünmen bile onların senin cenaze törenin için gözlük bakmasına sebep olur. Anlatabildim mi?" Çocuk duydukları ile donakaldı.
Ne yani haklı değil miyim?
"Anladım peki ben razıyım dersem?"
Maşallah yiğidim bu cesaret nerden?
"Ben değilim ama." Samimi bir şekilde gülümseyip ayağa kalktım.
Çöpümü falan toparlayıp giderken çocuk kolumdan tuttu nazikçe.
"Hemen cevap vermesen. Beklerim ben. Düşün. Tanırsan beni belki cevabın değişir."
Cidden tatlı çocuksun,ve dün gece o masaya konan aletlerle sana işkence edebilecek abilerim var benim de.
Ayı kapanımız bile var!
"Cevabım daha sonra da değişmeyecek. Lütfen kolumu bırakır mıs- ayy!"
Yerde burnu kanayan çocuğa bir de ona vuran velet 'e baktım.
