Yıldızımızı boyar ve yorumlarınızı benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Her okuduğunuzda tarih bırakabilirsiniz.
Ben de her yazdığımda bırakacağım.
19.05.2021/02.57
.Nokta Koy. 3
Varoluşsal Kıskançlık
Oysa virgül nefesti, unuttun.
Nokta koydun hep, sustun.
Saçımı parmağıma doladım ve kopardım. Küçüklüğümden beri yaptığım bir hareket, saçımla oynayıp düğüm yapmam ve sonra o telleri koparmamdı.
Hayatım gibi, oynarım, düğüm yaparım, karıştırırım, dağıtırım ve kapanır perde. Unuturum. İstemeden.
Reha Bey'in daveti üzerine akşam yemeğini birlikte yemiştik. Daveti şaşırtıcıydı çünkü kendisi meşgul bir iş adamı olarak bilinirdi. Yaptığı her iş Zakkum'da büyük ses getirirdi. Ancak şu an karşımdaki adam çok rahat gibiydi. Genç olmasıyla beraber Araf'ın- yani Reyn'in- yanında büyük abisi gibi duruyordu. Elimdeki kahve ile Araf'ın hazırlanmasını bekliyordum. Karşımdaki adam ise bakışlarıyla beni rahatsız etmekten başka bir şey yapmıyordu.
"Derslerin nasıl gidiyor, Eris? Üniversitenizle anlaşmamız olduğunu duymuşsundur. Sende yanımda proje alacaksın değil mi?" Reha Bey'in sesiyle daldığım yerden kafamı kaldırdım ve kahvemden bir yudum aldım. Boğazım kurumuştu.
"Evet, efendim. Sanırsam iki hafta içerisinde hastaneye gitmeye başlayacağım. Hocanın yanında notlar alarak başlayacağım zaten kolay olacaktır." dedim ve boğazımı temizledim. Bu adamdan iyi bir enerji almıyordum, tanıdık gelmesi ama benim hatırlayamamam ise huzursuz ediyordu.
"Bir sorunun veya bir ihtiyacın olursa beni aramanı rica ediyorum, Eris. Sen orada normal bir öğrenci değilsin, her zaman destek vereceğimden emin olabilirsin."
Torpil? İhtiyacım yoktu.
Araf'ın yanımıza boğazını temizlercesine bir ses çıkararak gelmesiyle yavaşça ayağa kalktım. Araf yanına gitarını ve nota defterini de almıştı. Sahilde çocuklarla takılırken çalacaktı, muhtemelen.
Ancak ben ona bakarken Araf konuştuklarımız duymuştu ve ciddi bir ifadeyle babasına bakıyordu. Torpilden hoşlanmayan biri olduğumu biliyordu. Ve babasına bu yüzden kızmışa benziyordu. Daha fazla bu anı uzatmadan veda etmek için Reha Bey'e döndüm.
