Abilerim Mi? ( DÜZENLENİYOR)

13.Bölüm

Hatırlatma

Çünkü prensesler ağlamaz
Cause princesses don't cry

Şarkıyı gözlerim yaşlı bitirdim. Bir alkış tufanı koptu.

Ama benim dikkatimi çeken o oldu.

" Sesin çok güzelmiş..." Diye söyledi.

Ve o....

Devamm

Ve o Rüyaydı tam karşımda pijamaları ve dağınık ev topuzuyla duruyordu. Neden geldi evde dalga geçtiği yetmedi biraz da burada mı dalga geçiyim daha mı çok canı yansın diye düşünüyor o.

"Sağol." Dedim. Sadece sesimi beğenmesine içten içe seviniyordum aslında ama ona söylemiycem.

O da sanırım ona sadece sağol diyip hiçbir tepki göstermeme üzülmüş olucak ki gözleri doldu. Ama ne yapabilirim ben o kadar dalga geçiyorsunuz benle abiler kardeşler olarak sonra bende hemen size mi koşayım yani onu mu istiyorsunuz.

Ben hala içimdeki düşüncelerle boğuşurken konuşmaya başladı.

" Bizi sevmiyor olabilirsin nefret bile ediyor olabilirsin en büyük hakkın ben de olsam ben de ederdim sessiz bir yerde oturup konuşabilirmiyiz lütfen?" Dedi.

Gerçekten mi onunla konuşacağımı mı düşünüyordu ben bir tek ona bir şans vermiştim belki abla kardeş değil de arkadaş olmayı dener diye normalde ablam ve ben asla başka birileriyle vakit geçirmezdik kurallarımıza aykırıydı bir kere.

Ona bu şansı vermiştim vermiştik çünkü bu kadar çok erkeğin arasında onun için zor olmalıydı ben de böyle bir çözüm düşünmüştüm. Ama olmadı kabul etmedi ben ona benim için en önemli şeye katılmasını istemişler o beni sırtından vurmuştu çok alışıktım sırtımdan vurulmalara, yalanlara ama ondan beklemiyordum bunu.

Çok iyi saf arkadaş canlısı kıza benziyordu ki o nasıl olurda böyle sinsi kurnaz bir kız olabilir...

"Üzgünüm ama ben size son sözlerimi evde söylemiştim hatırlatırım." Dedim.

Bunu dememle gözleri doldu.

"Ben küçükken yaşıtlarıma göre fazla kiloluydum." Dedi.

Bunun konumuzla ne alakası vardı.

" Bunun konumuzla ne alakası var ?" Dedim.

"Bak birsürü alakası var aslında lütfen lafımı bölme eğer sonra dinlemek istemiyorsan dinlemezsin. Ben 14 yaşındayken ölüm diyetine girmek zorunda kaldım. Lütfen bir yerde oturup konuşabilirmiyiz rica ediyorum eğer hala konuşmak istemiyorsan konusmayız olur mu?"diye sordu.

Ne cevap vericektim bana iğrenç imalarda bulunmuşlardı ama konuşacaklarını da merak ediyorum.

" Tamam gel bir yerde oturup konuşalım." Dedim.

Bu dediğime fazlasıyla sevindiğini yüzünden belli oluyordu.

Hemen yürüyüp sessiz sakin biryer bulup oturduk.

" Burası çok güzel bir yermiş neyse çok boş yaptım değil mi ?" Dedi.

Bu dediğine güldüm fazlasıyla heyecanlıydı ve telaşlı.

" Önemli değil anlatır mısın artık lütfen?"
Dedim.

Önce derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

" Öncelikle bilmeni isterim ki sana anlattıklarımın bazılarını abilerimde bilmiyor onlara anlatamadım utandım yani şuan sana anlatıcaklarımın bazılarını bir tek sen bileceksin ve bunu anlatmak benim için çok zor." Dedi.