Herkese merhaba!
Nasılsınız bakim?
bölüm şarkısı: Ayna, arkadaş
*
Güzeşte: Hah! Kimse çok fazla tepkisiz kalamaz ve sende kalamayacaksın.
Çağatay Celepoğlu: Sırayla herkesi deniyorsunuz sanırım.
"Has.." diyerek telefona tabiri caize öküz gibi baka kalmıştım. Hala iş yerinde olmamda işleri değiştiriyordu. Tepki vermeyi bırak konuşmama şahit olmayan iş arkadaşım Hande konuştuğum anda tüm işini gücünü bırakıp bana bakıyordu.
"İyi misin?" diye sordu elindeki kalemi bırakıp ayağa kalktı, cevap vermeyerek başımı salladım.
"Güzeşte Esen, birine aşık mı oldun?" diye sordu gamzeleri belli olacak şekilde samimi gülümsedi. Onun gülümseyen yüzüne baktığımda belki de ilk defa bir arkadaş hayatımda nasıl olurdu diye düşündüm. Ama sonrasında aynı kaybetme korkusu... Boğazımı temizleyip telefona bakmaya devam ettim lakin hiçbir şey yazamamıştım.
Yazmamalıydım da, ben herkesi kaybetmek zorunda olan kızdım. Birini sevmek benim için yasaktı.
Düşünsem asla yapmayacağım bir şeyi yaptım: Çağatay'ı engelledim.
"Güzeşte Esen, ne yaparsan yap aşktan da sevgiden de kurtulamazsın. Sana bir dost tavsiyesi, kendini kapattığın çukurda yalnız kalman seni yavaş yavaş öldürür. Hayat devam ediyor, her gün bir önceki günden daha güzel. Hayatına renkler al güzel kız. Yalnızlık kimseye yakışmıyor, renkler ve sesler lazım." dedi Hande, samimi bir sesle. Sımsıcak bakışlarla. Gözümün önünden Hande'nin siyah beline uzanan dalgalı saçlarının yerini sarı kısa saçlar aldı, esmer teninin yerini bembeyaz ten aldığında baktığımda gördüğüm kişi artık Hande değildi. Dört yıl önce kaybettiğim biriciğimdi: Yağmur'um. En yakın, tek arkadaşımdı. Onu da sonsuzluğa uğramıştım.
"Teşekkür ederim." dedim uzun zaman sonra gerçekten gülümseyerek ayağa kalktım ve yıllar sonra ilk defa birine sarıldım. Hiç birine sarılmayı özlemeyi düşünmüş müydünüz?
Hande bana sıkıca sarıldı, belki de yıllardır beraber çalıştığım iş arkadaşım, gizli gizli bana yemekler bırakan öğünlerimi takip eden, moralim bozuk olduğunda masaya bırakılan çikolata hep onun işiydi. Ama ben hiçbir zaman fark etmemiştim. Şimdi ona sarıldığımda ondaki anne şefkatini gördüm.
Hayat mutsuz olmak için çok kısa.
**
Bölüm Sonu!
Nasıl buldunuz bölümümüzü?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZEŞTE || YARI TEXTİNG
Teen FictionGüzeşte: Kafamda öyle güzeldin ki, sana bile anlatmaya kıyamadım ben. Güzeşte: Seni sana bile anlatamadım ben, içime anlattım. Taştım seninle. Bir baktım ki her şey sen oldun. Güzeşte: Tek bir gün gözlerine korkmadan bakmak için, her şeyi verirdim...
