Hepinize merhaba canlarım, nasılsınız?
Keyifli okumalar
bölüm şarkısı: Kaan boşnak, sandal
Hezeyan: Abuk subuk konuşma, saçmalama.
**
Güzeşte: Günaydın.
Güzeşte: Telefonun bir ucunda bir ucunda hep seni bekliyorum.
Güzeşte: Ama sen telefona baksan da beni görmüyorsun ki.
Şarabı tekte içtikten sonra kadehi öfkeyle duvara fırlattım. Doğrulup kırılmış cam bardağın yanına yürüdüm, yere oturdum. Baktığım cam parçalarında kendimi görüyordum. Baktığım cam parçalarındaki kadın mutsuzdu. İnsan yaşamaktan ümidini kesince, geriye hiçbir şey kalmıyor. Sırf yaşamaktan ümidimi kesmeyim diye ona yazıyorum. O görsün diye değil, ben yaşadığımı böyle tehit ediyorum. Ona göre boşa hezeyan ediyordum. Ama beni engellemiyordu bile.
Kırık cam parçaları kalbimi yansıtıyordu. Yıllar önceydi, yıllar geçmişti. Ben çok değişmiştim. Kırgınlıklarımı toplayamamıştım. Öyle şanssızdım ki, kiminle tanışsam onu kaybetmekle yükümlüydüm.
O yüzden de kimseyi hayatıma almıyordum.
Güzeşte: Alev ablaya benden de selam söyle lütfen.
Telefonu tekrardan kucağıma bıraktım. Cam kırıklarını toplamaya başladığımda telefon gelen bildirim sesiyle heyecanla fazla bastırmış olacağım ki elimi kestim. Kanaması umrumda değildi, hızla telefonu elime aldım, tahmin ettiğim gibi mesaj Çağatay'dandı.
Çağatay Celepoğlu: Annemi nereden tanıyorsunuz?
Güzeşte: Bugün Alev ablanın ölüm yıl dönümü. Papatya alıp ona gideceğini biliyorum. Mezarının başında güller görürsen, onları ben koydum.
**
Bölüm Sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜZEŞTE || YARI TEXTİNG
Teen FictionGüzeşte: Kafamda öyle güzeldin ki, sana bile anlatmaya kıyamadım ben. Güzeşte: Seni sana bile anlatamadım ben, içime anlattım. Taştım seninle. Bir baktım ki her şey sen oldun. Güzeşte: Tek bir gün gözlerine korkmadan bakmak için, her şeyi verirdim...
