MARRIED BY MISTAKE (COMPLETED)

CHAPTER 35: GIVE YOUR PAIN TO ME

CHAPTER 35: GIVE YOUR PAIN TO ME

*********

LUNA

"Congratulations, Miss Luna. Job well done. Your designs are one of the best." Nakanhiting sabi ni Misis Palma habang hawak ang aking kamay.

Ginaya ko ang matamis na ngiti nito bago nagsalita. "Thank you, Misis Palma. It's so nice to hear compliments from you."

She rolled her big blue eyes and laughed. "Oh, darling. Don't flatter me too much. And you looked good also. Pregnancy has a very good effect on you. I like that."

Ngiti lang ang sinagot ko sa kanya. Alam kong may kalakihan na ang aking tiyan kaya mas nagsuot ako ng damit na hindi masyadong masikip, para hindi ako mukhang butete at para hindi rin maipit ang aking anak.

Naalis ang atensyon ko kay Misis Palma at napunta sa isang mataas na modelo na sumulpot sa aking gilid. She looks very elegant in a royal blue halter dress. "Thank you, Miss Luna, for giving me a chance to ramp your one of a kind designs."

"I'm the who should thank you, Miss Bennett. Dahil pinaunlakan mo ang imbitasyon ko."

"It's because you're a great friend." She said. Magsasalita na sana ako nang bigla nalang itong naitakip ang kamay sa bibig. Nangunot ang aking noo. "Oh, my. Who's that guy?"

"Who?" Sinundan ko ng lugar na tinitingnan niya.

Natagpuan ng aking mata si Dylan na nakatayo ilang metro ang layo sa akin. Kinakausap ito ng ilang kalalakihan at sumasagot naman ito habang hindi inaalis ang tingin sa akin.

"That one. He's seriously looking at me. I think he's interested in me. What do you think, Miss?"

Nang magtagpo ang aming mga mata ay tumaas ang isang sulok ng kanyang labi at inirapan ko siya bilang ganti.

"I don't think so." I said. Pissed off.

"Huh?"

"He's my husband, Miss Bennett." Sabi ko sa paraang malalaman nito ang teretoryo ko.

Her lips form an 'o' and smiled smoothly. "Oops. Sorry. My bad."

Simula nang malaman ko na nandito na nasa tabi-tabi lang si Dylan ay hindi na ako makagalaw ng maayos. Pakiramdama ko ay palaging may nagmamasid sa aking mga galaw.

Nag-excuse muna ako sa kausap ko para nagpunta sa restroom. Hindi na kasi gumaganda ang pakiramdam ko. Nakaramdam ako ng kakaibang hilo bago ko pa man mabuksan ang pinto ng banyo.

At kung hindi dahil sa nga brasong pumaikot sa aking bewang, malamang ay nagdikit na ang labi ko sa sahig.

"Let's get you home, Baby." Napatingala ako para salubungin ang nagmamay-ari ng magandang boses na iyon.

"D." Oh, shit! Wrong choice of word!

"You're tired. I'll take you home." He said gently at pagkatapos ay isiniksik ako sa malapad nitong dibdib.

Dahan-dahan ko siyang tinulak palayo at kinunutan ng noo. Oh, no. Hormones.

"No. Hindi pa tapos ang—"

Hinawakan nito ang kamay ko at pinagsalikoo ang aming palad bago dalhin sa kanyang labi. "Luna, makakasama sa bata ang pagpupuyat mo. Please."

"I can still do this." Madiin kong sabi.

"Please, Baby." No! Don't control me!

Marahas kong binawi ang aking kamay at napasighap ito sa aking ginawa. "I said, no! Hindi mo ba ako naiintindihan! Kanina ka pa! Akala mo ba, hindi ko nahahalata na unti-unti mo akong kinokontrol. Shit ka! Go to hell! Disappear! Now! Please!"