Forbidden Love

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

Μπήκαμε στην αίθουσα και ήδη είχε μαζευτεί κόσμος. Πήγαμε και καθίσαμε μπροστά – μπροστά, ενώ ο Φίλιπ πήρε την θέση του στο ιερό. Γύρισα να κοιτάξω τριγύρω μήπως δω κανέναν γνωστό. Βασικά τους περισσότερους τους γνώριζα επειδή ήταν καλεσμένοι και έμεναν στο κάστρο και κάποιους άλλους τους γνώριζα επειδή ήταν άνθρωποι της αυλής. Τον Κρίστιαν όμως δεν τον είδα πουθενά. Μετά από λίγο έφτασε και η Ιζαμπέλα με τους δικούς της. Ήταν πανέμορφη με αυτό το νυφικό, λες και βγήκε από παραμύθι. Ο Φίλιπ την κοίταζε με τόσο αγάπη και τα μάτια του έλαμπαν και αυτό με έκανε πολύ χαρούμενη. Σίγουρα μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις για τον πόλεμο, οι σχέσεις μου με τους δικούς μου είχαν λίγο ψυχραθεί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ακόμα δεν ήμουν χαρούμενη για τον αδερφό μου, συν ότι η Ιζαμπέλα θα γινόταν μέλος της οικογένειας μας. Η τελετή ήταν υπέροχη, οι μαμάδες δεν σταμάτησαν να δακρύζουν από την χαρά ενώ οι μπαμπάδες ήταν υπερήφανοι. 

Οι σχέσεις μας με την Ισπανία πάντα ήταν καλές, από την εποχή που ήταν Βασιλιάς ο παππούς μου και αντίστοιχα στην Ισπανία Βασιλιάς ήταν ο παππούς της Ιζαμπέλας. Αυτό που με κάνει περισσότερο χαρούμενη είναι ότι η Ιζαμπέλα είναι και θα παραμείνει η "κεφαλή" της χώρας. Σίγουρα με αυτόν τον γάμο ο Φίλιπ θα πάρει την προσφώνηση Βασιλιάς και θα μπορεί να δίνει κάποιες διαταγές αλλά όλα τα ζητήματα θα περνάνε από την Ιζαμπέλα αυτή θα διοικεί με την βοήθεια του Φίλιπ και η γνώμη της μετράει περισσότερο. Το ίδιο θα γίνει και με εμένα. Εγώ θα έχω την απόλυτη κυριαρχία της Σκωτίας και αυτός που θα παντρευτώ θα μου λέει την γνώμη του, τις ιδέες του, τις συμβουλές του και όταν εγώ θα λείπω κάνοντας περιοδεία σε άλλες επικράτειες της Σκωτίας ή θα βρίσκομαι εκτός χώρας αυτός θα δίνει τις διαταγές. Εύχομαι να βρω κάποιον που θα κατανοεί τα καθήκοντα του και δεν θα θέλει να μου πάρει την θέση ούτε θα με επισκιάσει. Πάνω από όλα όμως θέλω να είμαστε ερωτευμένοι σαν τον αδερφό μου και την Ιζαμπέλα και να μην είναι μία απλή εμπορική συμφωνία ο γάμος μας. Αφού τελείωσε ο γάμος επιστρέψαμε στο κάστρο για το γλέντι. Αποφασίστηκε ότι θα κρατούσε λιγότερο για να φύγουμε νωρίτερα για Σκωτία γιατί θέλαμε λίγες μέρες να φτάσουμε με τα πλοία. Το γλέντι ήταν ωραίο, πολύ φαγητό και πολύ χορός. Χόρεψα με τον πατέρα, τον Φίλιπ, τον Έντουαρντ και κάποιους άλλους αξιότιμους κύριους.

 Ήταν πολύ ωραία αλλά δεν μπόρεσα να το ευχαριστηθώ όσο θα ήθελα γιατί η σκέψη μου ήταν πίσω στην Σκωτία και στον πόλεμο. Αυτή που το χάρηκε πάρα πολύ ήταν η Σοφία που χόρεψε πολλές φορές με τον Φίλιπ. Δεν τον άφηνε να χορέψει με την Ιζαμπέλα, αλλά η γλυκιά μου έδειχνε κατανόηση επειδή γνώριζε ότι θα αποχωριστούν, όποτε τους άφηνε. Τι ωραία που ήταν όλα πριν μάθω για τον πόλεμο, όταν ήμουν χαμένη στον κόσμο μου. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να πάω να δω τον κήπο της Βασίλισσας, να περάσω ωραία στον χορό και να ευχαριστηθώ τον γάμο, αλλά δυστυχώς όλα τα καλά δεν διαρκούν πάντα. Γιατί πάντα θα υπάρχει κάτι να τα καταστρέφει. Από όταν έμαθα για τον πόλεμο δεν έχω ηρεμίσει καθόλου, είμαι όλη την ώρα νευρική και μέσα στην ταραχή και μέχρι να τελειώσει αυτός ο πόλεμος έτσι θα είμαι. Αλλά το να είμαι εκεί θα με κάνει να νιώσω καλύτερα από το να είμαι εδώ.