15

12.7K 213 11
                                    


Aku membersihkan diri selepas bermandi hujan setelah berjumpa Danish tadi.Terasa sedih dan rasa bersalah aku bila melihat wajah kecewa Danish.Tapi aku tak nak jadi lemah,itu prinsip aku.Setelah mengelap rambutku sehingga kering,tubuh aku baringkan di katil.Telefon aku capai dan pesanan Danish menjadi tumpuanku.

Misterius man:G.Night sweetheart.I will leave bila u dah tutup lampu..

Ehh.. Danish biar betul.Cepat-cepat aku bergerak ke arah tingkap.Langsir aku selak,jelas kereta Danish masih di situ tempat awal-awal tadi.Telefon aku capai dan nombornya aku dail.

"Danish kenapa awak tak balik lagi?Kan hujan lebat ni.."Aku bersuara sebaik saja dia menjawab panggilan aku.

"I tau hujan lebat..Tapi hati i tak izinkan i balik.Apa lagi yang harus i buat sweety?"Dahi aku tepuk.

"Apa lagi Danish?"Soalku.Semakin tak faham aku

"I masih tak clear about our relationship.."Asta..

"Apa yang tak clearnya?"Soalku.

"You masih tunang i kan?"Tanyanya lagi.

"Kenapa awak nak saya tanggalkan cincin ni balik ke?Kalau saya tanggalkan kali ni saya takkan beri awak peluang dah."Kataku tegas.

"No no no..Okay that clear enough.."Katanya sambil tergelak.Terdengar hembusan kelegaan dari sebelah sana.

"Jangan sesekali lepaskan cincin tu tau..Kalau you lepaskan siap you.And jangan ingat yang i akan lepaskan you macam tu je kalau you lepaskan sekalipun.You milik i..."Serius bunyinya.

Apa-apa je la Danish..

"Okay..Dah la Danish,saya nak tidur dah ni..Awak tu balik-balik la..Hujan ni.."Ujarku.Jam dinding aku jeling.Pukul sebelas tepat dah.

"Okay sweety..You tutupla lampu dulu."Ujarnya.Suiz lampu aku tekan,dan bilik yang tadinya terang kini gelap.Hanya di terangi cahaya dari luar.

"Dah tutup..Awak balik la..Pergi rehat."

"Okay..You letak phone dulu.."Pulak..panggilan aku matikan.Keluhan aku lepaskan.

******************

Hari ini aku sibuk di pejabat di sebabkan seorang senior terpaksa mengambil cuti sakit akibat kemalangan.Aku di arahkan mengambil alih tugasnya sementara waktu.Aku langsung tak sempat hendak membawang bersama Amir atau Siti seperti kebiasaan.Telefon juga aku tak sentuh langsung.

Sedang aku kusyuk menaip sesuatu di papan kekunci komputer kerjaku,seorang wanita cantik datang ke arahku.Aku mengenali wanita ini,dia Husna pembantu Sekretari CEO,dia ramah orangnya murah dengan senyuman.Lemah lembut orangnya.Aku pernah lepak sekali dengan dia bila Amir dan siti meninggalkan aku di cafe dulu.

"Hai Rosey..Sorry tau saya ganggu awak.Encik Aeril nak jumpa."Dah kenapa CEO nak jumpa aku?Aku ada buat masalah besar ke?

"Husna..Saya ada buat salah ke?Kenapa tiba-tiba CEO nak jumpa?"Gelabah aku.Gila kau tak nervous.Tak pernah tau orang bawahan macam kami ni berjumpa orang kat atas sana.Kalau kena pecat pun ketua jabatan yang pecatkan.Tapi aku?Berdebar aku di buatnya.Tak mampu aku telan air liurku sendiri.

"Husna pun tak tahu Rosey..Husna minta maaf.."Ujarnya. Husna juga panik.

"Tak apalah..Mungkin bukan rezeki saya kerja lama-lama kat sini."Ujarku sambil memandang wajah serba-salah Husna.

Setelah pemergian Husna,aku sempat termenung sebentar.Memikirkan salah yang sudah aku lakukan,tak mungkin fikirku sendiri bila aku tak dapat mengingati apa salahku.Lift aku tuju.

Misterius ManWhere stories live. Discover now