Dagger Series #3: Unscripted

Chapter 13: Flashback

Binuksan ko ang pintuan ng kuwarto at pakiramdam ko ay binalot ako ng lamig. Nakaayos na ang kuwarto pero para bang nakikita ko pa rin kung paano ko iyon iniwan ng gabing iyon. I rolled my shoulder and I went on the bathroom instead. I grabbed my vanity bag and I put all the things I could grab. Binitbit ko rin ang make-up kit ko. Nang lumabas ako ng banyo ay nilapitan ko ang vanity mirror at kinuha ko pa ang ilang mga gamit ko roon.

I drop them on the bed before I turned to look at the closet.

Except in my eyes, the closet doors is once again opened and there's a man standing there with a mask on. Bumasag sa katahimikan ng lugar ang sigaw ko at napaupo ako sa sahig dahil sa panlalambot ng mga tuhod ko.

"Belaya!"

It took me just a second to climb up Pierce who knelt beside me. Halos ibaon ko ang mukha ko sa dibdib niya na para bang magagawang burahin no'n ang nakita ko.

"What happened?"

"H-He's here."

He didn't speak for a moment but I felt his hand on my back. Marahan niyang hinaplos iyon na para bang kinakalma ako. "There's no one here, Kitty."

"I... I saw him." Natatakot man ay nag-angat ako ng tingin sa direksyon ng closet ko pero nakasarado na iyon. "I know I did."

"It's okay."

Nangilid ang luha sa mga mata ko. I never felt as helpless as I am now. "I must be going crazy. I thought I saw him."

"This is why I don't want you to come back here yet. You're a victim, Belaya. A home should be a safe place but he injected terror in here. No one would blame you for feeling this way. You had a victim's flashback."

"I don't want to be scared of my own home."

"You need to give yourself a break. It will take time but who's going to say shit to you if you did?"

I wiped my tears away and I gave him a shaky smile. "Bakit? Babarilin mo rin?"

"Oo."

Despite the tears, I chuckled at what he said. Tinulungan niya akong makatayo at pagkatapos ay lumapit siya sa walk in closet ko. I wanted to grab him and run away but I stood my ground. Binuksan niya iyon pero hindi niya ako tinawag para lumapit sa kaniya. Sa halip ay nilagay niya sa pintuan ang maleta ko bago humarap sa akin.

"Just tell me what to put in the bag."

Uhh. "I don't think that's a good idea."

"Why?"

"Because I need undies too."

He stared at me for a moment but after awhile he gave me a look. "Just tell me."

Tinuro ko sa kaniya ang mga kailangan ko. Pambahay, pantulog, casual look, a bit of a dressy outfits, and a lot more. Inaasahan kong itatapon niya lang iyon sa maleta pero sa pagkagulat ko ay tinupi niya pa ang mga iyon. When he got to the undies, I felt the heat reached my cheeks. Marunong din naman akong mahiya.

"They're... umm... in pairs."

"I can see that," he said, his voice sounded strange.

Naglagay siya ng marami no'n sa bag at nakita ko na maingat niya iyong hinawakan. Respectful and always the gentleman. Kahit hindi ko rin sinabi ay kumuha siya ng ilang mga swimsuit ko at inilagay iyon sa maleta.

"You need another luggage bag," I told him. "May maliit ako na maleta sa right side. The pink one."

"Bakit kailangan mo ng isa pa?"