"Hey! Kutu sana ulaşmış olmalı. Nasıl gidiyor?"
"M-merhaba Bay Stark. Cok naziksiniz bunlar harikalar ve nerden öğrendiniz? Y-yani bunları sevdiğimi ve, ve diğer..." sona doğru sesim kisilirken Bay Stark güçlü bir kahkaha attı. Sonra durup daha sakin bir sesle "Beğenmene çok memnun oldum tatlım. Bunları yayımlanan yazılarından çıkardım. Alıntı yaptığın kısımlardan."
diye söylerken ben elimle kalbime bastiriyordum çünkü bu cok hoşuma gitmişti. Ben bir sey diyemeyince o "Istesem adresini bulurdum ama ürkütücü görünmek istemedim" dedi ve tekrardan sesli bir kahkaha. Bu sefer bende ona eşlik ederken "Ne diyeceğimi bilemiyorum. Y-yani cok hoşlar ve gerçekten çok nadide şeyler."
"Teşekkür etmene gerek yok Denise." daha kısık bir sesle devam etti; "Sadece mutlu etmek istedim seni"
Terleyen ensemi ve alnima ellerimi yelpaze yaparken bu cümle karşısında nasil cevap vereceğimi düşündüm.
"En yakın zamanda ne zaman buluşabiliriz" diye bir cevap vereceğimi bende tahmin etmiyordum. Allah kahretsin! simdi niyetimi cok farkli analayacsk diye korkuyordum. Suratimi "şimdi sıçtım" anlaminda burustururken
"Yakında yeni silahımı tanitmak için şehirden epey bi uzaklasacagim ve eger senin için de uygunsa bu akşam bulusabiliriz. Hem seni görmüş olurum"
INANAMIYORUM. Beni görse iyi mi olur?! Neden bilmiyorum ama içim icime sığmıyordu şuan. Candace ona da söylemem icin bir taraftan beni sarsarken bakışlarımı ayak ucumdan cekip ona yonelttim. "Aslında bu akşam..." Candace başıyla onaylıyordu ve bende "Uygun benim içinde evet" diye hızlı bir yanıt verdim.
"Güzel! O zaman 7 gibi diyelim mi?"
"Evet"
"Pekala, seni nereden alacağım? Bana bir adres gönder." dedi. Ona adresimi vermeli miydim henüz emin degildim ama "Peki, gonderirim Bay Stark" diye yanitladim. "Pekala o zaman birkaç saat sonra görüşmek üzere" diyerek bağlantıyı kesti.
