Cesur: Seni fena hâlde merak etmeye başladım.
Cesur: Adını söylesene.
Maral: Adımı ne yapacaksın?
Maral: Bir daha değil konuşmak, yan yana bile gelmeyeceğim seninle.
Cesur: O kadar emin olma, güzelim.
Hikâyem Adana 18. Noter tarafından onaylıdır. H...
"Cihangir," dedi annem sitemle. "Uğraşma kardeşinle." ardından bakışları beni buldu. "Sen de bu kadar stres olma oğlum. Ne güzel seninle tanışmayı istemişler. Hem tanırlarsa birlikte vakit geçirmenize izin verirken içleri rahat eder. Bak ben ne güzel tanıştım Maral'la. İçim rahat etti."
Abim hemen olaya atladı tabii. "Anne zaten o minik kızdan senin bu sırığa nasıl bir zarar gelebilir. Kızcağız ha var ha yok."
Abim limon yemiş gibi yüzünü buruşturdu. "Allah korusun. Ben kariyer yapacağım anne. Evlilik falan boşuna başa bela."
"Bu lafları sana afiyetle yedirecek kızı dört gözle bekliyorum," dedi annem.
Abim hızla ayağa kalktı. "Ben bu gece fakültede sabahlarım. Araştırma yapmam lâzım."
Annem arkasından,"Kaç oğlum sen ancak, kaç!" diye hayıflandı.
"Anne, acaba üzerimdekiler çok mu kötü oldu? Sonuçta ilk izlenim önemli,"
Siyah boğazlı bir kazak ve aynı renk kot giymiştim. Diğer renklerle pek aram yoktu.
"Yok iyi böyle. Takım elbiseyle gittiğin gün zaten isteme olur," deyip güldü.
Şöyle bir hayal ettim. Maral'ın elinden içtiğim tuzlu kahve bile güzel olurdu.
Babam odama girdiğinde yüzünde manidar bir gülümseme vardı. "Bir sonraki görüşme zaten isteme olur, değil mi hayatım?" dedi annemin oturduğu yere yaklaşırken.
