Only love \ Ashton Irwin

#2

(Diana POV )

"Kom met mij mee!?" Vroeg Ashton wanhopig. Natuurlijk wist ik niet wat ik moest doen, ik kende die jongen net een dag en dan zal ik al met hem meegaan? Maar in tegendeel als ik hier bleef dan zal ik huisarrest krijgen en zo veel geslagen worden dat ik mezelf niet meer kon vertonen...
"Nee het gaat wel..." Zei ik zachtjes. Ashton keek me aan en pakte me bij mijn kin vast zodat ik hem aankeek.
"Het gaat niet, besef even wat die gast allemaal met je doet! Dit is niet normaal! kom alsjeblieft met mij mee"
"Er komt toch een dag dat ik weer terug moet en dat maakt het alleen maar erger." antwoordde ik. Hij was stil.
"Beloof je me te bellen als hij het weer doet? En sluit jezelf op in je kamer..." zei hij stilletjes.
"Zal ik doen."
"ik loop nog wel even mee naar boven" zei Ashton.
"Nee dat is niet nodig ik wil niet dat hij jou iets aandoet." reageerde ik er snel op.
"Ik denk dat je geen keuze hebt."
Een zucht verliet mijn mond. De voordeur stond wagen wijd open en ik liep naar binnen toe. Zachtjes sloop ik de trap op met Ashton achter me aan gelopen. toen ik mijn kamer binnen kwam lag alles over hoop gegooid. Snel rende ik naar mijn bureau toe maar mijn notitieblok was echt nergens meer te vinden. daarin had ik een heel plan uitgewerkt om van het huis zelf te ontsnappen en op mezelf te gaan wonen. Mijn oom en tante wisten nog niet dat ik een vrij goed betaalde baan had bij een hotel dus nu was ik echt de kloss. langzaam begon ik alles op te ruimen. na een minuut of tien lag alles weer goed aan de kant geschoven en op de juiste plek. Ik draaide me om naar Ashton die mij blijkbaar al de hele tijd zat aan te staren.
Vervolgens liep ik naar hem toe. we stonden tegen over elkaar en ik wist totaal niet wat ik moest zeggen.
"je kunt echt met mij mee komen als je wilt" zei Ashton voor de zoveelste keer.
Vervolgens haalde hij mijn notitie blok achter zijn rug te voor schijn. ik zuchtte opgelucht mijn oom en tante hadden hem dus niet... "wat staat erin?" Vroeg Ashton aan me.
"Niets bijzonders alleen een paar aantekeningen van school enzo" loog ik tegen hem.
Hij opende het en begon te lezen.
"Dus voor school moet je ontsnappen uit je eigen huis?" Hij keek me met een poker face aan.
"Waarom lieg je tegen me?" Zei hij na een tijdje van stilte.
"I-i-ik weet het niet." stotterde ik
"Je hoeft niet bang te zijn dat ik het raar vind, ik weet hoe het is." verbaasd keek ik hem aan.
"Hoezo?" Vroeg ik voorzichtig.
"Mijn vader verliet ons en ik moest voor mijn zusje zorgen, ik was als een soort vader enzo maar ik was best jong en kon het niet verdragen" hij viel stil en liet zijn polsen zien. Mijn mond zakte open.
"Waarom vertel je me dit?" Vroeg ik nog net zo verbaasd.
"Omdat ik je kan vertrouwen dat zie ik aan je" antwoordde hij erop.
Het enige wat ik kon doen was hem verbijsterd aan kijken.

"Sorry, je moet je niet met mijn problemen voegen, je hebt het al druk genoeg met je bandje. ga maar, ik red mezelf echt wel... zorg goed voor jezelf" zei ik snel toen ik de trap hoorde en daarna mijn oom zijn kamerdeur. "weet je het zeker?" Vroeg hij nog waarop ik snel knikte, ik deed de deur eerst op een kiertje open en liet hem er snel uit toen ik zag dat mijn oom nog op zijn kamer zat. Net toen Ashton over de gang liep hoorde ik een luide kreun uit de kamer van mijn oom komen. Hij had dus weer een vrouw meegenomen... Nu schaamde ik me best wel tegenover Ashton. Mijn wangen liepen rood aan en ik gaf hem een zetje in zijn rug zodat hij de trap afliep. Bij de voordeur bleef Ashton nog even staan. "weet je het zeker?" Zijn ogen stonden bezorgd en de kuiltjes in zijn wangen van vanmiddag waren nergens meer te bekennen. "ja ga maar, ik zie je vast nog wel een keer..." Hij zuchtte en gaf me een kus op mijn voorhoofd. "goodnight love you can call me if there's something wrong, okay?" "Goodnight Ash" zei ik en sloot de deur, ik liep snel de trap op naar mijn kamer en realiseerde me dat mijn fiets nog op straat lag. snel keek ik uit het raam en zag dat Ashton het wiel recht zette, hij deed nog iets aan het stuur en parkeerde hem tegen een paal aan, hij keek omhoog naar mijn raam waar ik dus stond. Lief kreeg ik een glimlach en stapte hij zijn auto in, ik keek hem nog na totdat hij uit zicht was verdwenen. Een zucht ontsnapte en ik liep naar m'n bed toe om me er vervolgens op neer te laten vallen. Mijn handen gingen naar mijn broekzak en haalde een papiertje eruit. snel vouwde ik het open, het was het briefje met Ashton zijn nummer toen ik hem helemaal open maakte viel er een klein ander briefje uit. Die vouwde ik ook weer open, in handschrift stond er: let's forget the past, I swear we'll make this last. Ik bleef de zin herhalen in mijn hoofd. op dat moment knalde de deur open en kwam mijn oom binnen. "Waar is hij!?" Schreeuwde hij. "weg" antwoordde ik zachtjes. het briefje die ik in mijn hand had stopte ik langzaam weg in mijn achterzak. "wat stop je weg!" Schreeuwde mijn tante die er achter was komen te staan. Mijn hart klopte in mijn keel. "oh uhm voor school een code voor mijn kluis, die moest ik nog uit mijn hoofd leren..." mijn tante liep boos mijn richting in. "geef op" zei ze op een dwingende toon. ik haalde de briefjes uit mijn zak en gaf ze... vaarwel ash. Dacht ik bij mezelf. "Jij slet" schreeuwde mijn oom uit. Ik voelde een hand tegen mijn wang aan klappen.... "Pak je koffers in we verhuizen morgen naar Engeland, je bent al bij school afgemeld.." zei mijn tante en met de briefjes en mijn oom liep ze de kamer uit. ik had er nog 1 : let's forget the past, I swear we'll make this last. ik stak hem weg in mijn zak en begon mijn koffers in te pakken. Morgen zal alles weer opnieuw veranderen, ik zal in London gaan wonen en Ashton nooit meer terug zien... wat zal hij wel niet denken? Dat ik hem gewoon verlaat? Wat als hij me komt zoeken en ziet dat het huis te koop staat? Hij was de enige die me begreep, ik mis hem nu al. ondertussen waren al mijn koffers ingepakt en liet ik mezelf op bed vallen. Langzaam zakte mijn ogen dicht en viel ik in slaap.

* 1:00 s'nachts *
Er klonk getik tegen het raam waar ik langzaam wakker van werd. Weer kwam er iets tegen het raam aan. Ik stond op om te kijken waardoor ik ontdekte dat mijn gordijn niet gesloten was. Ashton stond beneden aan het raam met steentjes te gooien. ik schoof het raam open en hing naar buiten. "wat doe je hier?" Vroeg ik stilletjes, misschien klonk het niet zo maar ik was echt super blij om hem te zien.
"Kijken of alles goed ging want je had me geen berichtje gestuurd..."
"Oh dat briefje ben ik verloren," zei ik zo onschuldig mogelijk. "Luister ik krijg je niet uit mijn kop ik lig steeds aan je te denken.." zei Ashton wat er super schattig uitzag. Hij gooide nog een steentje die naar binnen kwam, hij plofte op mijn kussen neer. Vervolgens zei hij "Goodnight sweetheart I love you, see you tomorrow" met die wooden draaide hij zich om. "nee Ashton wacht!" Riep ik half, hij moest weten dat ik niet kon komen... hij hoorde het en keek achterom, maar ging er niet op in met een knipoog verliet hij de tuin. " A-ash..." de tranen stroomde over mijn wangen. wetend dat dit de laatste keer was dat ik hem zag... verslagen zakte ik op de grond en begon in stilte te huilen. "vaarwel" zei ik zachtjes en kroop mijn bed weer in. Met mijn hoofd kwam ik op een wit steentje terecht. Ik zag dat het steentje wit was omdat er een briefje omheen zat. Ik haalde het briefje er van af en er stond een tekst op: *I can't promise to fix all your problems but I can promise you don't have to face them alone <3 Xx. Ash.* tranen baande zich een weg over mijn wangen. Dit was echt lief maar ik wist dat ik hem nooit meer zal zien... nooit meer. Op de steen stond een tekst gegraveerd. I love you "written in stone".....

___________________________________________
hey sorry dat ik zo lang niet geschreven heb maar ik hoop dat jullie het leuk vinden, ik beloof iets meer te update, ik had het nog al druk sorry daarvoor Xx Jill