Θηραμένης x Κριτίας One-Shots

●▬▬▬▬๑6๑▬▬▬▬▬●

προκειται για το 2ο μερος του 5ου one shot, ριξτε το μια ματια πρωτα αν θελετε για να θυμηθείτε τι ειχε συμβει.

.

Ο Θηραμένης χάζευε τη κοιμισμένη μορφή δίπλα του. Φαινόταν τόσο γαλήνια, όμως ο ίδιος ήξερε πόσους θανάτους είχε προκαλέσει. 

Πριν έξι μήνες παραλίγο να προξενούσε και τον δικό του θάνατο.  

Παραλίγο. 

Η μέρα που το έσκασαν μαζί ήταν η πιο ευτυχισμένη της ζωής του. Μόνο τότε είχε νιώσει πραγματικά ελεύθερος. 

Ήταν όμως πολλοί αυτοί που τους κυνηγούσαν και λίγα τα μέρη που τους δέχονταν.

Δεν αγνοούσαν ότι αργά ή γρήγορα θα τους έπιαναν. Ήταν σαν να είχαν βάλει ένα στοίχημα με τις ίδιες τις μοίρες ξέροντας ότι θα χάσουν. 

Η εναλλακτική όμως, σκέφτηκε ο Θηραμενης, ήταν χειρότερη. 

Τύλιξε το γυμνό του πόδι γύρω του και πήρε μια βαθιά αναπνοή. 

Ένιωσε το χέρι του να σφίγγει το δικό του πριν ακόμη τον δει να ανοίγει τα μάτια του. 

"Τι ώρα είναι;" τον ρώτησε με την πρωινή βραχνή φωνή του και με το ζόρι συγκράτησε τον εαυτό του ο Θηραμένης. 

"Ακόμα δε ξημέρωσε τελείως," του αποκριθηκε, "προλαβαίνουμε να φυγουμε." 

"Πάλι; Έχουμε αλλάξει τρια μερη σε μια εβδομαδα. Δε νομίζω να κινδυνεύουμε. " 

Ο Θηραμενης κουνησε το κεφαλι του αρνητικά, φανερά ταραγμένος. "Δε πρεπει να εφησυχάζουμε. Ο Λύσανδρος δε θα σταματήσει σε τίποτα για να δει το κεφάλι σου κρεμασμένο"

"Και το δικό σου. " απάντησε στεγνά ο Κριτίας

"Ευχαριστώ που μου το θύμησες. Πάμε τώρα;" 

"Πρέπει;" 

"Πρέπει." 

Ο Κριτίας αναστέναξε. "Εντάξει, αλλά πιστεύω ότι υπερβάλεις"

"Και εγώ πιστεύω ότι η φωνη σου το πρωί είναι υπερβολικά ελκυστική," του χαμογελασε ο Θηραμενης και του αφησε ένα φιλι στο κοκκινισμενο του μάγουλο. 

"Είπα εντάξει, δε χρειάζεται να με καλοπιάνεις. "

Το χέρι του Θηραμενη ταξιδεψε λιγο στο σωμα του. 

"Ή να με κωλοπιάνεις."

Ο Θηραμενης γέλασε απαλά και τον ξαναφίλησε. "Μ'αγαπάς." 

Ο Κριτίας δίστασε. Δεν ειχαν πει ακόμη κατι τετοιο. "Τελικα θα φύγουμε ποτέ;"

"Δωσ'μου ένα φιλί και θα σηκωθώ. "