Teen Wolf • Peter Hale

4

Bugünki son bölümdü. Yazsam da atmam herhalde ama yazacağımı sanmıyorum. Herkese iyi geceler. 🥰

Artık tilki olmayan kız etrafına baktı. Herkes gözünü ondan kaçırıyordu. O ise hala aynı pozisyonda duruyordu. Peter tshirtünün üstündeki gömleği çıkarıp kıza bakmadan ona uzattı. Kız hızlıca alıp gömleği giydi. Üşüyordu. Alışması uzun sürecekti. Artık kürkü yoktu. Artık kuyruğu da yoktu. Kız ayağa kalktı.

Oldukça güzel bir kızdı. Uzundu. Pürüzsüz bir cildi vardı. Haraketleri oldukça nazikti. Elleri pürüzsüz görünüyordu. Manikürlü gibiydi. Siyah saçları Işıl ışıldı. Kaşlarına özenle şekil verilmiş gibiydi, kirpikleri kıvrık ve uzundu.

Deaton elindeki önlüğü ona uzattı. Gömlek özel bölgelerini kapatasa da eğilip oturunca açılma ihtimaline karşı giyip önünü kapattı. Deaton'a teşekkür etmek için önünde eğildi.

"Teşekkürler"

Nezaket dersi almış gibiydi. Sesi de oldukça yumuşaktı. Kız tek kelimeyle kusursuzdu.

"Portakal"

Kız Peter'a döndü.

"Bunu demeye devam edeceğinizi düşünmemiştim"

Peter dudağını büzdü kaşlarını çattı ve kıza baktı.

"Çok mu kibarsın ne?"

Kız kibar bir şekilde gülümsedi. Gerçekten fazla kibardı.

"Kibar olmayan halimi görmek istemezsiniz"

Dedi ve Deaton ile Scott'a baktı. Onları açık açık tehdit etmişti. Ki nedenini biliyorlardı. Onun tehlikeli olduğuna şu an gören kimse inanmazdı. 27 kişinin kalbini yediğini unutmuşlardı bile.

Kapı açılınca herkes kapıya döndü. Derek gelmişti. Scott'ın kükremesinin duymuştu ve bir bakma kararı almıştı. Boş yere kükremiş olamazdı.

Kız Derek gelince gerilmişti. Bunu tüm kurtadamlar hissetmişti. Derek'in onu öldürmek istediğini düşünüyordu ki öyle de istiyordu. Ama tilkiyken.

Derek kızın kokusunu hatırlamıştı. Şok içinde kıza baktı. Sonra Peter'a. Sonra Scott'a.

"Onu sen mi dönüştürdün"

Scott kafasını salladı.

"Evet"

Mütevazi çocuk. Derek tekrar kıza döndü. Ne diyeceğini bilmiyordu. Kimse bilmiyordu. Kız her ihtimale karşı tetikteydi. Kız Peter'a döndü.

"Artık gidebilir miyiz?"

Derek ve Scott ile aynı ortamda kalmak istemiyordu. Kurtadamlardan hoşlanmıyordu. Tabii daha Peter'ın kurtadam olduğunu bilmiyordu. Peter kapıya doğru yürürken konuştu.

"Evet hadi gidelim"

Kız Peter'ın peşinden gitti. Kimse onları durdurmadı. Ne yapabilirlerdi ki. Artık insandı.

Kız veterinerden biraz uzaklaştıktan sonra durdu ve konuştu.

"Teşekkür ederim Peter. Beni tablodan çıkardığın için ve ormanda beni bırakmayıp buraya getirdiğin için"

Peter kaşlarını çatarak kıza döndü. Alışık değildi birinin ona teşekkür etmesine ve birinin  ona kibar davranmasına. Peter bir şey demeyince kız sordu.

"Neden beni çıkardın?"

Peter derin bir nefes aldı.

"Aslında tablodan gerçekten çıkıp çıkmayacağını merak etmiştim"

Kız gülümsedi. Onu tablodan çıkardığı için minnettardı.

"Adın var mı?"

"Bana Kumiho derler"

Peter kaşlarını kaldırıp kıza döndü.

"Ama o bir isim değil"

Peter biraz duraksayıp konuştu.

"Sana Portakal diyeceğim"

"Ama o da isim değil"

Kız gülerek Peter'a döndü.

"Umrumda değil"

Gülerek ona döndü. Kız tekrar sordu.

"Nereye gidiyoruz?"

"Hani bir kurt adamı illüzyon ile kandırmıştın ya oraya"

Kız birden durdu. Peter onun durduğunu görünce durdu ve sordu.

"Ne?"

"Kurtlardan hoşlanmam"

Peter kaşlarını kaldırdı. Diyecek bir şey aradı. Kurt adam olduğunu bilmediğini yeni anlamıştı.

"Ama o iyi bir kurt ve.."

Kız Peter'ın lafını böldü.

"Umrumda değil"

Gülerek ona döndü. Aynı Peter'ın az önce yaptığı gibi. Peter kaşlarını çattı.

"Hey! Hani kibar biriydin. Kibar insanlar insanların lafını bölüp onları taklit etmez"

Kızın gülümsemesi gitti.

"Üzgünüm ama o kurtla aynı yerde kalmak istemiyorum"

"Uzun süredir onunla kalıyorum tamam mı?"

"Tamam ama"

Bu sefer Peter kızın lafını böldü.

"Bana güveniyor musun?"

Kız hiç düşünmeden söyledi.

"Evet. Neden?"

Peter şaşırmıştı. İlk kez biri ona güvendiğini söylüyordu.

"Çok soru sordun. Sus ve beni takip et"

Kız Peter'ı takip etti. Oraya gitmeyi istemiyordu ama anlaşılan başka şansı yoktu.

Merdivenlerden çıkarken kız çok gerilmişti. Kalbi pat pat atıyordu.

"Hey sakin ol"

Kız kaşlarını çatıp Peter'a döndü.

"Gergin olduğumu nasıl anladım?"

Peter ona daha kurt adam olduğunu söylemek istemiyordu. İlk önce kurt adamlara güvenmesini sağlayacaktı.

"Bunu herkes anlar"

Kız gergin gözlerle Peter'a bakarken birden kapı açıldı ve içerden biri hızla çıktı. Peter ile kıza çarptı.

Onlara çarpan kişi geri çekilince Peter kimin çarptığına baktı. Bu Derek idi. Kim olacaktı ki başka. Sonra kıza döndü. Kız yoktu. Yere baktı. Önlük ve gömleğe. Kıyafetler yere düşmüş gibiydi ama altında bir kabarıklık vardı. Kıyafetler haraket etti. Peter düşündüğü şey olmaması için dua etti. Ama olmuştu bile. Tilki kuyruklar arka bacaklarının arasında kıyafetlerin arasından çıktı.