"Naruto Shippuden OST [Departure]"
Podczas pisania tej części słuchałam trochę kawałków z Naruto. :D
----------------------------------
Brunetka i blondyn poszli do klasy. Blondyn usiadł w pierwszej ławce razem z Shikadai'em i Denki'm. Nastolatka się rozglądała za wolnym miejscem. Zauważyła Saradę siedzącą obok jej przyjaciółki, Chouchou.
-Ohayo - trzynastolatka pomachała do Sarady. - Można się przysiąść?
-Ta, oczywiście - mruknęła Sarada.
-Źle się czujesz? Bo cos niemrawo wyglądasz. Chodź na stronę - to mówiąc pociągnęła młodą Uchihę za rękę i poszła z nią do kąta (niczym pani przedszkolanka jak chce ukarać dziecko xD dop. aut.). - Czemu podsłuchiwałaś jak rozmawiałam z Boruto? - spytała poważnie.
-Skąd wiesz?! - zapytała Sarada, nie za bardzo zadowolona z faktu, że nowo poznana dziewczyna mimo starań czarnowłosej zauważyła ją.
-Jak można nie zauważyć - fuknęła ze zniecierpliwieniem.
-Mam to gdzieś, zapomnij. Chcę tylko wiedzieć czy to co mówiłaś to prawda czy nie - powiedziała groźnie użytkowniczka Sharingana.
Nie kurwa, na niby.
-Tak. Po co mam kłamać?
-Bo możesz mieć ukryty cel - odparła dziewczyna z klanu Uchiha.
-Mam po dziurki w nosie upierdliwe ukryte cele!
-A, właśnie - przerwała jej Sarada - Skąd ty to wszystko wiesz o Nanadaime? (Siódmym dop. aut.)
Trzynastolatka zastanawiała się co powiedzieć. Nie mogła przecież zdradzić jej, że przyjaźniła się z Naruto podczas jego dzieciństwa. Nie mogła się wychylić, żeby ktokolwiek z rodziców jej nowo poznanych kolegów i koleżanek z Akademii dowiedzieli się, że powróciła. Postanowiła zrobić coś, czego nie cierpi. Skłamać.
-Podsłuchiwałam kiedyś jak dorośli rozmawiają o Czcigodnym Hokage. Nie powinnam tego robić, ale chciałam się czegoś dowiedzieć...
Czarnowłosa dziewczyna spojrzała na nią i się uspokoiła. Jednak dalej jej coś nie pasowało w tym co usłyszała. Mimo wszystko stwierdziła, że wiercenie tego dalej będzie po prostu upierdliwe. Postanowiła, że zostawi tą sprawę.
-Oke, niech będzie -westchnęła.
Nowo przybyła się szeroko uśmiechnęła, po czym spojrzała podejrzliwie na Przewodniczącą. Wiedziała co się stanie... Sumire zbudzi Nue, które będzie powstrzymane przez Boruto.
A pierdole te upierdliwości, będę ją po prostu olewać. W sumie nie mam innego wyjścia.
Brunetka chciała pójść do Boruto, ale Sarada złapała ją za rękę.
-Choto mate! (Zaczekaj! dop.aut.)
-Nanda? (O co chodzi? dop. aut.)
-Czy ty jesteś... Z przeszłości? - zapytała czarnooka
-Nie - odparła turkusowooka - skąd ten głupi pomysł?
-Nie ważne, idź już... - westchnęła młoda Uchiha.
Trzynastolatka mogła wreszcie pójść do upierdliwego blondyna. Gdy podeszła on od razu zaciągnął ją na stronę.
-Przemyślałem to - zaczął - I wydaje mi się podejrzane, że tyle wiesz o moim starym. Chcę wiedzieć skąd u licha znasz tak dobrze mojego głupiego staruszka?!
-Po pierwsze, nie drzyj się tak. A po drugie... Podsłuchałam raz dorosłych jak gadali o przeszłości Hokage-sama i mną to wstrząsnęło. Podzieliłam się więc tym z tobą.
-Ok, ale skąd wiedziałaś, że nie poświęca czasu mnie, mojej mamie i siostrze? Powiedziałem ci tylko, że jeśli nie przyjdzie na urodziny Himawari to mu nie wybaczę. Gadaj, dattebasa!
-Boruto... - zaczęła niepewnie - Ja cię um... Obserwuję. Obserwowałam ciebie, Twoją siostrę i mamę. Bardzo mnie zawsze interesowała rodzina Uzumakich. Przepraszam jeśli cię tym uraziłam. Nie miałam najmniejszego zamiaru. Chciałam ci tylko pomóc zrozumieć ojca...
-Kso... Po co? Nie masz własnych rodziców, że się czepiasz życia innych?! - warknął Boruto, a potem uświadomił sobie co właśnie powiedział - Przepraszam, przesadziłem.
-Nie, nic się nie dzieje. I tak, nie mam własnych rodziców, całe życie sama. Spokojnie, nie uraziłeś mnie. Ja przepraszam, że wogóle robiłam co robiłam.
-Jedno pytanie: Po co? Mi nie jest potrzebny ojciec w moim życiu, nie potrzebuję go.
-Oho. I tutaj się mylisz, Uzumaki Boruto! Ojciec ci jest potrzebny. On jako jedyny cię najlepiej rozumie, w końcu jesteście identyczni. Podsłuchiwałam dużo rozmów dorosłych. A własnie, malowałeś może twarze Hokage? - zapytała chichocząc.
-Tak, a co?
-Nie ważne, chciałam tylko wiedzieć - powiedziała ze śmiechem.
Boruto usiadł z powrotem do ławki z jego przyjaciółmi. Brunetka zerknęła kątem oka na klasę i zauwazyła żywną nienawiść do Boruto. Upierdliwy z niego człowiek, już pierwszego dnia musiał coś rozpierdolić. Na miejscu nie może usiedzieć ten syn Siódmego. Dziewczyna się wsłuchała w szepty osób z klasy.
*Szepty*
-Gdyby ktoś inny to zrobił, to by go dawno wywalili. On dzięki ojcu dalej żyje. Co za jebany typek.
-Też bym tak chciał, wybijać się na sławie ojca...
Nie wiem co ci idioci mówią za głupoty, jeno głupi w to uwierzy...
----------------------------------
Bardzo przepraszam za tak krótki rozdział, ale głowa mi pęka i jeśli będę się nadwyrężać, to zemdleje. Kolejny rozdział postaram się dodać za jakieś dwa dni.
Ściskam i buziaki przesyłam! <3
YOU ARE READING
Dziewczyna Kawakiego
Short Story-Oj Borucio, Borucio, ciekawe co w tej sytuacji zrobisz. Pójdziesz się bić, czy rozwiążesz to pokojowo? - zamyślała się nowa uczennica Akademii. -Chwila, co? Jak ty go nazwałaś? - spytała Sarada patrząc na nią okrągłymi oczami ze zdziwienia. -Boruto...
