Herkesi Kurtaramazsın... 💔

10.Bölüm

-Frisk'in gözünden-

Planın 2.aşaması, biz Grillby's den çıktığımız an başladı..
Karaltan kasabası neredeyse boştu çünkü son zamanlarda Kralliyet muhafızlarına katılanların sayısı fazlaca artmıştı. Tüm çevre muhafızları da Harabelerin girişinde olduğundan, elimizi kolumuzu sallayarak dolaşabiliyorduk.

Sans,yolu kontrol etmek için önden gidiyordu, biz ise geriden ve kenardan takip ediyorduk. Sanki birbiriyle hiç alakası olmayan yabancılar gibiydik.

Chara, yüzünün gözükmemesi için başını eğerek yürüyordu ve kapüşonu yüzünün tamamını gölgede bırakacak kadar büyüktü.

O Riverman'in, ben ise Undyne'nın birer taklidi gibiydik.

Yeryüzünden geldiğimizi tahmin edememelerini ummaktan başka bişey düşünemiyordum..

O Reset'ten beri mayına basmış gibiyim.. eğer dengemi kaybedersem.. eğer açık verirsem.. bu benim sonum olur.

Düşüncelere dalmış, nereye gittiğimize bakmadan yürüyordum ki, Chara'nın dirseği ile kolumu dürtmesi beni kendime getirdi.

Biraz daha yakınımdan yürümeye başladı ve soru soracağını anladığım üzre sesini alçalttı.

Chara:Neden Sans, bizi direk sarayın önüne ışınlamıyor?

Frisk:Aslında asıl plan oydu ama Undyne bizi burda gördü. O belki de saraya henüz varmamıştır, ondan önce sarayda olursak ve kralla konuşmak istediğimizi söylersek, acelemizden dolayı dikkat çekeriz ve bu kadar kısa zamanda oraya vardığımızdan ortalık karışır.

Chara:Peki anladım.. Sans'ın ışınlanabildiğini bilen yok, değil mi?

Frisk:Hayır.

Chara:Öff şimdi oraya kadar yürümemiz mi gerekicek?

Frisk:Hayır, sadece biraz oyalanıyoruz.

Chara:Madem öyle, bir dükkana girebilir miyiz? Yol üzerinde zaten..

Frisk:Nereye gitmek isyorsun?

Chara:Yaklaştığımızda söylerim.

Frisk:Tamam.. ben bi Sans'a sorayım.

Chara bu söylediğimi onayladığında, adımlarımı sıklaştırdım ve hızımı dikkat çekmeyecek şekilde arttırarak Sans'ın yanından yürümeye başladım.

Sans:Bi sorun mu var?

Frisk:Yol üzerinde bir dükkanda durabilir miyiz?

Sans:Neden?

Frisk:Ee.. oyalanmak için? Ayrıca Chara istedi.

Sans:...Olur.

Sans ile konuşma tarzımızın eskisi gibi olmadığı ortadayı..
Soğuk davranıyor..
Eskiden olduğu gibi espiri yapmıyor hatta benimle konuşmak istemiyor bile..
Bunlara ben sebep oldum, şikayet etmemem gerek ancak içimdeki burukluk canımı sıkıyor..

Bunları düşünürken yüzümü astığımı, Sans söyleyene kadar fark etmemiştim.

Sans:Gidebiliriz dedim, neden yüzün asıldı?

Frisk:...Bir nedeni yok..

Sans:Biliyorsun, bana anlatabilirsin.. düşmanın filan değilim ya?

Frisk:Gerçekten, önemli değil..

Sans:Oh, hadi ama neden böyle yaptığını hiç bilmi-yol-um