Only love \ Ashton Irwin

#1 school

( Diana POV )
Zuchtend kwam ik mijn bed uit. de blauwe plek van gisteren avond zat er nog steeds. het was hartje zomer en ik moet een lange trui dragen om mijn blauwe plekken te beschermen voor anderen.
Vanaf dat ik klein was groeide ik op bij mijn tante en oom. ik weet niet precies wat er met mijn ouders gebeurt was, ik heb slechts nog een brief...

Lieve Diana,
We komen heel snel weer thuis! We beloven het je.
Mama en papa zijn alleen heel druk en kunnen nu nog niet komen.
Lieve schat weet dat we van je houden.
Liefs papa en mama.

Het is een erg korte brief en je kunt er veel verhalen bij bedenken. zouden ze ontvoerd zijn? Of in het buitenland terecht zijn gekomen zonder geld? En zo heb je nog veel meer oplossingen. mijn oom is altijd al een hele erge alcoholist geweest en slaat mij regelmatig. Mijn tante is net zo erg. zwaar aan de drugs. Verder hebben we nog school. daar word ik gepest omdat ik anders ben. ik ben serieus en kan niet snel lachen om grapjes van anderen. Ik heb donker bruin haar en vel blauwe ogen. Alles waar ik eigenlijk nog voor leef is een boyband. Best een stomme reden. maar het is niet zomaar een boyband, het is 5sos.

Luke leerde me dat het niet erg is om verlegen te zijn.
Calum leerde me dat het okay is om jezelf te zijn.
Michael leerde me dat je mag zijn wie je bent.
En Ashton... hij was speciaal voor me. hij leerde me dat ik niet alleen was...
Hij is er voor me ook al kent hij me niet en weet hij vast niet dat ik besta...
_________________
Snel spring ik onder de douche. Ik mag niet te laat komen op school want anders staan ze me al op te wachten. mijn ogen flitsen over mijn lichaam. in totaal 10 blauwe plekken. gelukkig kan ik ze allemaal goed weg werken en zal niemand er iets van zien. ik spring weer onder de douche vandaan en kleed mezelf aan. vervolgens doe ik mijn haar en make-up. Tevreden kijk ik in de spiegel. Niet dat ik mezelf erg sexy vind maar ik kan er mee leven... zachtjes loop ik naar beneden. Ik wil niet hebben dat mijn tante en oom wakker worden.

Muisstil sluip ik naar de keuken en smeer een broodje, net zo zacht smeer ik er een paar voor op school en ruim alles weer op. Als ik klaar ben ga ik snel weer naar boven om mijn tas in te pakken en mijn tanden te poetsen. zo snel als ik kan loop ik het huis uit. gelukkig hebben we maar tot en met het vijfde school. dat betekend dat ik vroeg uit ben en dus lang weg kan blijven voordat iemand iets zal merken. Ik spring op de fiets en rij snel naar school toe, het is vroeg dus ik loop alvast naar het lokaal toe. het eerste uur hebben we tekenen. het is een vak waar ik erg goed in ben, Eigenlijk is maandag de leukste dag. we beginnen met een blokuur tekenen vervolgens hebben we een uur muziek en daarna hebben we pauze, in de pauzes ga ik altijd op het grasveldje achter school zitten, daar komt niemand. volgens mij weten ze niet eens dat het veldje daar überhaupt is. net goed want na de pauze heb ik dus nog een uur aardrijkskunde en Engels. daarna zijn we al uit dus ben ik weg van de pestkoppen.

Robin, Maartje en Erik pesten me al vanaf dat ik klein ben slecht nieuws was dan ook toen ik hoorde dat ze ten eerste op de zelfde middelbare school zaten en ten tweede bij me in de klas. eerst bleven het nog wel bij flauwe grapjes maar nu slaan ze me zelfs... soms zou ik ook wel ouders willen die om me gaven en me vertelde dat ik zo erg nog niet ben... of in ieder geval een vriendin ofzo. ondertussen komen Erik en Robin er al aan, ik doe alsof ik ze niet zie maar toch komen ze naar me toe.
"He spook, dat jij nog op school durft te komen." zegt Robin
en vervolgens geeft Erik me een harde trap tegen mijn scheenbeen aan.
"Dat jij nog zulke lange mouwen aan doet als je al zo dik bent dat je het zelfs in de winter nog warm zou moeten hebben" zegt Maartje die er opeens bij staat.
De rest van de klas begint te lachen en wijzen naar me. er volgt een trap in mijn buik en een stomp tegen mijn hoofd. vervolgens geeft Maartje me een duw naar achteren waardoor ik tegen de muur aan knal. het deed me niks meer. de juf kwam en iedereen deed alsof er niets aan de hand was. niemand richtte zich meer tot mij en liep het lokaal in. Ik ging zoals gewoonlijk alleen achterin zitten omdat niemand ooit naast mij wou zitten. boeit mij wat. Ik kreeg mijn tekening en ging er weer aan verder. De opdracht was om een zo'n goed mogelijk portret van jou en je ouders te maken. ik bedacht maar gewoon een vader en moeder want veel kon ik er niets aan doen. Het ergste was nog dat je een foto van je familie mee moest nemen. Ik heb de hele nacht zitten fotoshoppen voor ik het eindelijk onder de knie had. Nu zie je er niets meer van en lijkt het net echt!
_______________________
*tijd sprong*