"Bakit? Importante pa ba 'yon? Teka at itatawag ko na lang kay Mrs. Pagilingan. Tignan mo sa stock room kung nand'on, baka na-misplace mo lang"
Huminga ng malalim si Danica at umalis na sa harapan ko. That was so freaking important, that papers?! It's not only a paper, damn. Doon nakasalalay ang pangalan ng Company ko and i don't know what to do if incase that papers are missing. Oh god.
"Gavin,wait!" habol ko kay gavin ng nagkasalubong kami sa lobby.
Lumingon siya at akmang lumapit sa'kin. "Gav, im sorry about yesterday. Uhm, i didn't mean to shout at you maybe i am just tired and so empty"
"Cas, it's okay. I understand, there's no need to say an apology okay. Let us talk maybe later, may meeting pa ako. See you around" aniya ni Gavin. Tumango na lang ako nagpa-alam na'din.
Bumalik na ako sa office ko ang isinandal ang likod ko sa chair. I am physically tired for today. I stretched my hand and neck, until my eyes stopped when i saw the frame beside me.
Vigan City.
It's been 7 years when i leave that city, it's been 7 years when i leave the man i love just for the sake of my family. Itinapon nila ako dito sa New York, akala ko magiging okay ang lahat pero parang may kulang. I couldn't even find his social media accounts. Pitong taon na ako dito sa lugar na ito. Hindi ko masabi kung successful na ako, masaya na si mommy and daddy sa'kin. Pero pumanaw na ang lola ko, i couldn't even visited her. 3 years ago na yon. Gusto ko mang umuwi kaso hindi ko maiwan sa mga secretary ko ang company ko dito.
"My God Cassey! Hanggang ngayon hindi ka pa din nagkakaboyfriend?!" paulit ulit na tanong ni Claudia.
Yeah, she's right. Until now, wala pa akong boyfriend. Hindi ko alam, im a busy lady so i don't make relationships at this time.
"Magkaka-anak na ako, magnininang ka na. May jowa ka na girl! Puno ang listahan ng mga manliligaw mo. May engineer, architect, piloto, doctor, businessman, chef and more" she sounds like scolding me.
Umuwi ako sa condo ko ng pagod, i took a fresh bath and lay down on my bed, thinking about my personal plans. Gusto ko nang umuwi, i miss my parents. Lord, can you give me a sign kung uuwi ba ako o hindi.
from: Amanda
-may ibabalita ako, please come to Philippines immediately!
A sign, indeed.
from: Eirha
-What?
from: Amanda
-punong puno na sa listahan ko lahat ng chika ko! ipapahandle mo na lang sa trusted person ang company mo. hindi ka naman titira dito, oa. Bakasyon lang.
Yeah, she's right. Ang tanga ko. Hindi ko naisip na pwede ko pala ipahandle ang company ko sa mga staff's ko or trusted person. Oh eir, please fix yourself.
After many days of thinking about my decisions, i decided that i need a short vacation to philippines. Ipapa-ayos ko din ang pinapagawa kong bahay sa manila and vigan. Uhm yeah, vigan.
Kumusta na kaya siya?
"Mag-iingat ka ha, dapat babalik ka na taken na or wasakshie na" sambit ni chloe nang ihatid niya ako sa Airport kasama ng boyfriend niya.
"My company! Umayos ka chlo, i trusted you full hearted. I will miss you, sige na baka mahuli pa ako"
Philippines, here i come.
After a very long flight, finally. Mabuhay Pilipinas.
"Eirha! Oh fvck! After many years! Gaga, ang ganda mo na naman lalo. Mukha ka pang disi otso!" pabirong bungad ni maude. I miss this girl, balita ko engaged na siya so sana all.
"Congratulations! Sana all ikakasal na"
"Ex mo ikakasal na"
Doon ako napatigil, i look at maude eyes to eyes. I knew that she understand why i just stopped now. "Ikakasal? Kanino?"
"Ewan ko, bali-balita lang e. Because he's gaddamn successful now! He's not just a teacher but he's also a busineman! Nagmamay-ari siya ngayon ng 2 restaurants and 1 condominium. Also, nagpagawa siya ng school doon sa makati"
He is successful nga. Good to him, he deserves it. Maybe my plan to marry him is really just a joke. I told myself that if i would come back, im going to marry him but i think he'll marry someone.
Dito sa Manila ulit nakatira ang parents ko. Humingi na din sila ng pasensya sa mga nangyari. Tsaka na lang sila hihingi ng pasensya kapag masaya na sa iba yong taong hanggang ngayon, siya pa rin at wala ng iba.
Sinabi ko kay maude na bukas na kami mag-uusap because i am tired and i need to go home.
Pumasok ako sa gate namin. Ang kakalat ng mga dahon. Wala ring tubig sa fountain. Ang simple na niya, hindi na siya masasabing elegance. Tapok tapok na rin ang bench, pati yong mga bulaklak ay namatay na ang iba.
"Mommy! Daddy!" tawag ko.
Nakita ko si mom at dad na bumababa sa hagdan. "Jusko! Totoo ba ito! Andito ka'na! Anak!" yakap ni daddy.
Siguro mas mahal na nila ako ngayon kase linigtas ko ang kompaniya.
"Eir, anak! Kumusta ka'na! Tumangkad ka pa lalo! Matagal ka dito?" ni mommy.
"Actually mommy, 4 months lang". I answered.
Then we talked more, mahigit tatlong oras na kaming nagkwekwentuhan. I hope they will be like my surprise. A newly Mansion for them, mas malawak pa kesa dito. With 2 pools, 8 bedrooms, 10 bathrooms, 1 kitchen, 1 dining, 3 sala set, fountain, garden, playground, benches, garage, laundry area, guard house and more.
Pumasok na ako sa kwarto ko at naiyak dahil sa mga memories na naalala ko, bakit ang sakit pa'rin.
Plano kong bumalik sa Vigan at harapin siya, magpapaliwanag ako pero hindi ko na ata siya makukuha pa dahil nakatali na sa iba.
ČTEŠ
Escape Beyond Maestro (Bigueño Series #3)
Teenfikce'Yong pilit mo nang iwan yong mga alaalang patuloy na nagpapagulo sa isipan mo, mga alaalang laging nagpapahina sa'yo, mga alaalang minsang naging parte na ng buhay mo. Eirha Cassy Corpuz need's to leave manila for her grandmother who have a diseas...
