Geçmiş
Peter gözlerini açmasa da nereye gittiğini çok iyi biliyordu.
Sırf bir çocuğun hayatını kurtardığı için ceza yiyecekti...
İşkence...
Peter kollarını güçlü kollardan kurtarmaya çalışmadı. Eğer çalışsaydı daha ağır cezayı yiyecekti.
Gözlerini kapatan bez parçayı çok sıktıkları için, Peter damarlarından geçen kanı hissedebiliyordu.
Ayakları koridorun pis yerlerine sürünerek ilerliyordu. Sert bir kapı açılma sesi duydu. İşkence ilk o dakikada gerçekleşti... Barnes'ın boynundaki cihaz duygularını daha da güçlendirdiği için kapının açılma sesini sanki kulaklıkla son ses dinlemiş gibi hissettirdi. Bunun üzerine küçük bir inilti çıkardı ağzından.
Açılan kapıdan içeriye girdiğini hissetti. Kapı tekrar son ses kapanınca bu sefer daha fazla sesli inlemişti. Kulağının içini tırmalıyor, sanki duvarı yıkıp beynine ulaşmak için vuruyordu.
Sert bir şekilde metalden yapılan işkence sandalyesine oturtuldu. Sandalyenin soğukluğunu bütün vücudunda hissetmişti. Hafif titredi.
"Peter Benjamin Barnes... Yine ve yine buradasın. Görev dışında bir çocuğu kurtardın."
"..."
"Sebebini söyle."
"Efendim... Çocuğun anne ve babasını gördüm... Yalvarıyordular... Çocuk da yalvarıyordu... Dayanamadım-"
"DUYGULARINLA DEĞİL BEYNİNLE HAREKET EDİCEKSİN BARNES! GÖREV DIŞINDA KİMSEYLE KONUŞMAK YOK, KURTARMAK YOK! ÖLDÜRMEK YOK!"
"Üzgünüm efendim."
"Her ne diyeceksin yine yapıcaksın. Sonra yine buraya geleceksin."
Adam, genç çocuğun saçlarından kavradı ve kafasını kaldırdı.
Peter sanki saç diplerinin bir koptuğunu hissetti. Bir kaçınında dayanmaya çalıştığını. Hepsi birden sanki derisini kaldırmaya çalıştığını hissetti.
Adam çocuğun karşısına geçti. Burunları neredeyse deyecekti.
"Beni iyi dinle Barnes. Üzerinde yaptığım deney olumlu çıktı. Kanınla bütünleşti. Eğer sınırları zorlarsan kanını vücudundan alır başka birine veririm. İnan bunu yaparım. Seni de abinin önüne atar ölümünü izlerim. Abin ne sana dokunabilicek ne de sesini duyabiliceksin. Tek başına ölür gidersin. O da camın arkasından seni izler."
Adamın nefesi genç çocuğun yüzüne çarpıyordu. Adam her dediğini yapabilecek kapasitedeydi.
Çocuk anladığını belirterek başını salladı. Adam geri çekildi ve yanındakilere emir verdi.
"Barnes... Abini çok seviyorsun... Sen acı çekerken onun hüzün dolu bağırışlarını duymak nasıl hissettirir?
"Efendim... Lütfen."
"Bence de mükemmel olur. Loki'yi de alın."
"Efendim..."
"Tek kelime dahi etme."
...
Bucky hızla cama yapıştı ardından Loki geldi.
"Loki... Loki birşey yap... Loki birşey yap lütfen."
DU LIEST GERADE
HYDRA OR AVENGERS?
Kurzgeschichten"Hydra'dan Avengers'a geçmek nasıl bir his?" "Cehennemden cennete gidiş gibi." ~Aktif olarak devam ediyor. ~
