Embracing the Forbidden (COMPLETED)

Kabanata 32

Wow.. nandito pa pala siya? Buti hindi napapanis ang laway niya. Bihira lang talaga siya magsalita pero minsan nakakainis pa.

Nanigas ang katawan ko dahil sa marahas na pagtayo ni caliber at mukhang handa ng sugurin si gunner. Ano bang nangyayari sakanila?

Naramdaman kong pinisil ni kalas ang bewang ko kaya napagingin ako sakanya. Ngumiti lang ito at mabilis akong hinalikan sa labi. Namula naman ako at tinikom ang bibig.

"Hold your self, romano. You're in my mansion, if you two want to kill each other. Then fvcking get out, now!" mariing sabi ni kalas kaya pati tuloy ako ay nangilabot.

Ngumuso naman si caliber at sinamaan ng tingin ang nakangisi at prenteng nakaupong si gunner. Umupo na si caliber habang madilim pa rin ang tingin kay gunner.

"Away-away pa kayo, pare-pareho lang naman tayong mga iniwan." napatingin naman kaming lahat kay gauge.

"S-seryoso?" hindi makapaniwalang sabi ko sakanila.

Lahat naman sila ay nag iwas ng tingin sa akin at umarteng nabala sa kung ano. Pinigilan ko namang matawa dahil sa reaksyon nila.Tumingala ako kay kalas at ngumisi.

Umigting ang panga nito at nagiwas ng tingin. Hindi ko na napigilan at natawa na ako nang malakas. Sinamaan naman nila ako ng tingin kaya pinilit kong pigilan ang tawa.

"Tawang-tawa ka raffy? Masaya bang iwan kaming lahat? Tangina kung di lang namin kayo mahal hindi kami mabubuang." inis na sabi ni caliber.

Nagpeace sign naman ako sakanya at yumakap kay kalas. Sorry naman, hindi ko lang talaga inaasahan na magkakaganito silang lahat dahil sa babae.

Who would think na magiging tanga sila pag dating sa babaeng mahal nila. Now, im curious kung ano ang ginawa nila kaya sila iniwan.

Hindi rin nagtagal ay bumalik na kami sa seryosong usapan. They are planning how to handle this issue. And im just here, listening to their suggestion.

Wala namang kaso sa 'kin kung ako lang ang iiissue pero nadadamay na ang anak ko.

Hindi ko maaatim na magulo ang buhay ng anak ko. I want him to have a peaceful life. He don't deserve to be ruin by the medias. Kung kami lang ni kalas, okay lang. Kaya naman naming mahandle ang sarili namin.

But silas, he's a 4 years old kid for god's sake. I won't let anyone hurt my baby. I will do anything para tigilan na nila kami.

"I think I know what to do..." i uttered. Lahat naman sila napatingin sa 'kin.

"What do you mean?" ngumiti lang ako sakanila.

Gagawin ko na ang dapat na ginawa ko noon pa. I will make sure na titigilan na nila kami. I will make sure that we will have a peaceful life. No medias, no judgements and no hindrance. I make sure of that.

"Are you sure about this baby? I can do this alone, you don't need to do this baby." tumingin naman ako sakanya at ngumiti. Kinawit ko ang kamay ko sa braso niya at tinigala siya.

"Im perfectly sure, kalas. I can do this, as long as you're with me." ngumisi naman siya at mariin akong hinalikan sa labi. Sinagot ko naman ito at kinawit ang kamay sa batok niya.

Agad akong humiwalay sakanya nang may tumikhim malapit sa 'min. Nahihiya akong ngumiti sa babae, ngumiti naman ito at sinabing malapit ng magsimula.

Nakagat ko ang labi ko nang ayusin ni kalas ang buhok ko at ang suot kong dress. He intertwined our finger and gave me a smack kiss.

Ramdam ko ang kaba ko sa katawan pero nawala 'yon noong hinawakan ni kalas ang kamay ko. Ngumiti ako sa kanya at nagpasalamat.

Im very tensed today. I don't know if this will be successful. Buti na lang at nandito si kalas at si silas. Katabi ko ngayon si kalas at nasa harap namin si bettany. Si silas naman ay nasa likod ng mga camera habang kandong ni caliber.