Köprücük kemiğini öpüp uzaklaşırken aramızdaki mesafeyi kapatıp "Şu işin adını koyalım. " dediğinde beni kendine çekmişti.
Bir kaç kelime döküldü dudaklarımdan, öpüşüyle kapandı yaram. Köprücük kemiğinde uyuttu beni, kollarıyla ruhumu saran adam.
...
zıkkımın kökünü yiyesiciler bak nasıl çöktü piyasa"
ay o değil de tam kapandık falan şimdi de e aç kapa aç kapa nolucak halimiz bilmiyom valla , kitabı taa korona başlayınca yazdım biter de o zaman final yaparım diye sldklsd anaa kitabı bitiremiyom he
bol yorum yapın ayol , hadi bakim iyi okumalar :3
Odadan çıktığımda ortalıkta kimse yoktu.
"Jiminshii!!" diye bağırdığımda koşarak merdivenlere yöneldiğim sırada Jin hyung kapüşonumdan tutup beni kendine çekmişti. "Jiminle vakit kaybedemeyiz." dediğinde ciddi gözüküyordu. Arkamızdan gelen ablama yaklaşarak
"Videodan bir şey çıktı mı?" derken sesimin titremesi üzerine Jin elini omzuma atmıştı.
"Seslerden yardım edenin Jimin olduğunu anlıyoruz ama kaçıranı anlayamadık." , "Tamam! O zaten belliydi , gönderi attı." dediğimde derin nefes aldıktan sonra Jin hyung beni kendine çevirip "Gönderiyi kaydedemeden sildiler." dediğinde dişlerimi sıkmıştım. Derin nefes aldıktan sonra "Ben aramaya çıkıyorum." dediğimde kolumdan tutmuşlardı. "Polisler yola çıktı zaten. Burada kal!" deseler de bunu mantığıma nasıl yedirebilirdim ki? Tamam hasta olabilirdim ama.. Elim kolum bağlı kalmak mantıksız geliyordu.
Yunseo
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Issız sokakta sevdiğim adamın gönderdiğini düşündüğüm biriyle aynı adımları atmak ne kadar huzursuz etse de beni , en sonunda güvendeymişim gibi hissetmek rahatlatıyordu içimi.
Ortamdaki sessizliği bozmak için "Adın Taehyung, değil mi?" diye atıldığımda glümseyerek başını sallamıştı. Eğilip eline kaykayını aldıktan sonra adımlarını benimle özleştirmişti. "Senin adın?" diyerek bakışlarını bana çevirip kaşlarını kaldırmıştı. "Yunseo." dediğimde önüne dönmüştü. Aynı anda birbirimize "Nasıl tanıştınız?" sorusunu yöneltince histerik şekilde gülmüştü. "Önce sen başla, benimki çok uzun." dediğinde içimi huzursuz eden bir enerji hissetmiştim ondan bana geçen. "Hastanede." dediğimde sokak değiştirmiştik. Küçük sığınak gibi bir yere geçtiğimizde benden önce geçip ışıkları yaktıktan sonra kapıdan konuşmuştu.
"Jungkook ile sığınma yerimiz burası , buraya gelen yani benim getirdiğim ilk kız sensin." samimiyetsizce gülüp arkasını dönmüştü. İçeri girmekte tereddüt ederken omzuma birinin çarpmasıyla sarsılmıştım. Doğrudan içeri geçerken yalpalayan vücuduna ve elindeki içki şişilerine bakakalmıştım.
"Taehyung!" diye içeri bağırdığında sesli şekilde konuşmaya devam etmişti. "Ne o ?! Jungkook itinden bir haber var mı?" dediğinde Taehyung bana bakıp yanıma doğru yürümüştü.
