11.BÖLÜM:"KABUS"

50 29 7
                                    

Lisa:'' Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki nefesim kesilecek gibi ,elim ayağım buz kesti ilk defa kendimi bu kadar huzurlu ve mutlu hissediyordum. Resmen kendime gelmiştim.Gözlerimi açtım ''Ryan nerdesin?'' o yoktu. Daha şimdi yanı başımdaydı avazım çıktığı kadar bağırıp yere çöktüm.

''Ryan'' diye bağırarak onu aramaya başladım ,ormana doğru koştum.Çok karanlık nefes alamıyorum , olduğum yere çöküp kaldım.Etrafa bakıyorum hiçkimse yok Ryan'ım yok o nerde ona dair hiçbir şey yok kafayı yemek üzereyim. ''Lisa'' ormanın derinliklerinden gelen ses , sese doğru gitmeye başladım.Yürüyorum dizlerim titriyor ,öyle sessiz ki kalp atışımı duyuyorum. Birisi arkamdan benimle beraber geliyor,arkamı dönüp bakacak cesaretim yok tükendim. Gözlerim karardı bir anda yere düşüp kafamı kayalıklara çarptım.

Ryan:''Kiram aradı ,Lisayı hiçbir yerde bulamıyorum ,polise haber verdim bekliyorum .Ormana bakıcam en son gördüğüm beşşikteydi ondan sonrasını hatırlamıyorum Kiram yanına doğru yürüdüğümü hatırlıyorum ondan sonrası hafızamda yok.''

''Ormana doğru yürümeye başladım , Lisa nerdesin? Lisa korkma güzelim geliyorum bekle beni geliyorum. Yürüdükçe içimde oluşan bu huzursuzluk bu karanlığın tarifi yok. Ama ne olursa olsun Lisamı bulmak zorundayım onu yalnız tek başına bırakamam."

" Yerde yatan birisi var tam net göremiyorum ona doğru koşmaya başladım.Onu çevirdim Lisa ! Lisa aç gözünü Lisa aç gözünü kurban olayım aç. Onu kucaklayıp arabaya bindirdim. Lisa aç gözünü lütfen ,Lisa yarı gözlerini açıp konuşmaya çalıştı. Lisa tamam güzelim kendini zorlama bak ben burdayım ben seninleyim.Lisayı hemen hastaneye götürdüm.Acil buraya bakın onu içeri aldılar. Hemen üstümü değiştirip Lisanın yanına girdim."

3 Gün Sonra...
Kiram:''Ryan Lisa nasıl?''

Ryan:''Lisa iyi aslında o fiziken çok iyi onu yoran bu hale getiren ruhu. Onun için elimizden geleni yapıyoruz.''

''O 3 gündür uyuyor Ryan sence bu normal mi?''

''Yaşamsal bulguları normal Kiram hiçbir sorun yok ,beklemek zorundayız başka çaremiz yok.''

''Bu çocukların halleri ne olacak Barlosun durumu iyi ama sürekli Lisayı sorup duruyor ,ona bunu sen söyle.''

Barlosun odasına girdim.

Ryan:''Barlos nasılsın ,seninle konuşmam gereken bir şey var.''

Barlos:''Yavaş yavaş doğruldum, Lisaya bir şey mi oldu ?''

''Lisa 3 gündür uyuyor hiçbir sorunu yok ama uyuyor ,uyanmıyor nedenini henüz bilmiyoruz ,beklemekten başka çaremiz yok Barlos.''

Barlos:''Nasıl bak ben anlamıyorum Ryan nasıl uyanmıyor koma mı yani ne durumu ne bana adam gibi bir açıklama yap ne zaman uyanacak ona ne oldu.''

''Barlos sakin ol onu ilk bahçede sallanırken gördüm, birileriyle konuşuyordu onun yanına gidiyordum ama ondan sonrasını hatırlamıyorum sonra bir anda kayboldu onu aramaya başladım ormana doğru gittim. O yerde yatıyordu onu bulduğumda baygındı arabada biraz kendine gelir gibi oldu bana bişey söylemeye çalıştı tam anlayamadım sonra bayıldı.3 gündür uyuyor değerlerinde hiçbir sıkıntı yok neden hala uyanmadığını bilmiyoruz lütfen sende sakin ol bu şekilde yaparak ne ona faydan olur ne de kendine.''

Lisa:'' Her yer çok karanlık hastanedeyim onu biliyorum her yer birebir aynı yerde yatan bir kadın var elinde dua gibi bir şey bana bakıyor annem yanımda çığlık atıyorum ama annem duymuyor. Dua etmek istiyorum ama o kadın buna izin vermiyor gözleri simsiyah bana dikmiş bakıyor. Yavaş yavaş bana doğru yaklaşıyor üstüme çıktı elinde bıçak yavaş yavaş etlerimi kesmeye başladı etrafımda bir sürü çocuk vücudumdan parça kopararak onlara veriyor ,nefes alamıyorum içimden sürekli şunu söylüyorum bu gerçek değil ,bu gerçek değil uyanmak istiyorum bitsin artık bu kabus!''

Kiram:''Ryan o ruh Barlosu bu hale getirdi, onunla başa çıkamıyoruz biz bir hamle yapmadan o yapıyor onunla ben baş edebilirim sanmıştım Lisayı almadan gitmeyecek eğer ona sahip olursa onu yaşatmaz içten içe onu öldürmeye başladı bile bunu durduracak birini tanıyorum. Adı Mama yaşlı 65 yaşında ama bu işin içinde olan birisi, Lisayı bu ruhtan kurtaracak kişi o yine ben burdayım onunla beraber çalışıcam Lisa için elimden geleni yapıcam şimdi git Mamanın evinin adresi bu kağıtta yazıyor onu ziyarete git ve buraya getir, ben ona herşeyi anlattım o ne yapması gerektiğini biliyor.''

Ryan arabaya bindi, yola koyuldu.

''Adres burası olmalı, 24 nolu kapı evet burası kapıyı çaldım, kadın kapıyı açtı. O da ne gözleri görmüyor ve masmavi inanamadım. Bu kadının bize ne faydası olabilir, Kiram gerçekten Lisayı bu kadına mı emanet edecek gerçekten şaka gibi.''

Kadın Ryan'a ''İçeriye geç'' dedi.

''Ne düşündüğünü biliyorum gözlerim görmüyor olabilir, gözlerimi bu hale getiren benim başımdan kaynar su döktüm görme yetimi kaybettim amacım ölmekti ama beceremedim eğer onları görmezsem peşimi bırakırlar zannettim kalp gözü diye bir şey var görmüyorsun ama nefesleri her an seninle sen görmesen de onlar her yerde evlat sen daha çok gençsin bunu zaman geçtikçe anlayacaksın. İçeriye ilk girdiğin dakikadan beri hissediyorum sende iyi değilsin çok karanlıksın görebiliyorum.''
''Mama ellerini yüzüme götürdü,kalbim deli gibi atmaya başladı ne yapmaya çalıştığını anlayamadım.''

''Ryan geçmişte yaşadıkların bırak orda kalsın, şimdi çıkmamız lazım Lisaya götür beni.''

''Kalbim yerinden çıkacaktı korkudan ne yapacağımı bilemedim, söylediği kelimeler öyle içime dokundu ki resmen içimi okumuştu.''

Hastaneye vardık, hemşire koşarak yanıma geldi hocam Lisa gözlerini açtı koşun!

EVETT UZUN BİR ARADAN SONRA GERÇEKTEN BAYA UZADI FARKINDAYIM AMA GERÇEKTEN BEDEN DEĞİL AMA RUH YORGUNLUĞU ÇOK OLUYOR VİZELER, KURS DERKEN YORULUYORUM HAA BİDE YAZIN STAJIM ÇIKTI GERÇEKTEN HARİKAA 🥺ELİMDEN GELDİĞİNCE DAHA UZUN YAZMAYA ÇALIŞACAĞIM ÜSTÜMDE Kİ ŞU ÖLÜ TOPRAĞINI ATABİLİRSEM TABİ HEPİNİZ KENDİNİZE ÇOK ÇOK İYİ BAKIN OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM ❤️

Fısıltılar SusmuyorWhere stories live. Discover now