"Ok. Sorry I need to go now may pupuntahan lang" he said.

"Wai-" hindi ko pa natapos ang sasabihin ko pero pinatay nya na ang tawag.

What the hell?

Did I do something wrong?

The silence enveloped me. I'm silently crying.

Dad left us. He won't be here again. Wala na yung dad na nanjan para sakin.

I still remember the time na umiiyak ako dahil I failed my first mission.

"I'm sorry dad, I failed you" the seven year-old me cried.

"Failure is part of growth baby. You need to fail in order to succeed" he carressed my back.

"But I want to make you proud" ngawa ko pa.

"I am proud that you are my daughter. Having you is enough. You are stronger than what you think" he added.

I hugged him and continued crying.

"I love you my fighter. You will always be the best" he said then kissed my forehead.

I can't believe we lost him Who will take care of mom? the organization? I'm not yet ready to handle everything.

I feel bad for thinking I should leave the org. I realized that it wasn't just any organization. It's ours.

I need someone to hold me now. I need Lukas by my side but I can't just let him know that I got shot. I can't just tell him that dad is already dead because of Jake's father.

Besides, he's acting strange. I don't wan to doubt him. Maybe i'm just overreacting.

I don't have time to be worried about anyone else now aside from mom. I promised to be by her side.

-
A week passed pero wala ni isang tawag ang dumating mula kay Lukas. I didn't mind at first because I was busy taking care of dad's burial.

Mom told me na isikreto ang dahilan ng pagkamatay ni dad. Everyone believed that it was heart attack.

She's been crying for a whole week but I can't blame her kasi ako ay umiiyak din.

Luna and Rese is here with me now. Halata din sakanila ang lungkot dahil sa pagkawala ni dad. The whole organization is here too. Tinulungan nila ako sa pag handle ng mga bisita.

1 week na din akong hindi pumapasok, buti nalang considerate ang school at pinayagan akong mag excuse.

Kanina pa ako naghihintay ng tawag ngunit wala talaga. What if busy talaga?

I decided to dial his number but it was unattended.

Mas lumala ang pagdududa ko. Hindi rin naman ako masisisi kasi wala naman talaga siyang sinabi. Parang bula na biglang nawala.

Naririnig ko na nag bubulung-bulongan sina Rese at Luna kaya napalingon ako sa kanila.

"We can't tell her now Luna. Alam mo naman kung anong pinagdadaanan tapos dadagdagan pa natin" rinig kong sabi ni Rese.

"Pero deserve nyang malaman Rese, isang linggo na siyang naghihintay sa wala" sagot ni Luna kaya naman sumapaw na ako.

"What do you mean Luna?" tanong ko.

"W-wala Avi" nauutal na sagot niya.

Rese looked away. I knew it.

"Is this about him?" tanong ko ulit.

"H-hindi a-ano tungkol sa iba" nag aalinlangan tugon ni Luna.

"Please just tell me. May iba na ba siya?" tanong ko.

Yumuko si Luna at tumango.

Haha. Putanginang buhay talaga. Nawala na nga si dad, naloko pa ako.

"Kailan niyo nalaman?" tanong ko.

"Nung gumising ka after the raid" yumuyukong saad ni Luna.

"And you didn't even bother telling me? Nagmukha akong tanga kakahintay sa tawag tas masaya naman pala sa iba? Tangna naman talaga" sigaw ko na nanginginig ang boses. Nagbabadyang tumulo ang mga luha ko.

"Kakamatay lang ni tito non. Ayaw namin madagdagan yung sakit na nararamdaman mo. Nalaman namin ni Luna dahil sa post ni Lukas sa Instagram" sabat ni Rese.

Mabilis kong tinawagan ang number ni Lukas, buti nalang sumagot ito.

"Fck you cheater" bungad ko.

"Ano na naman ang kailangan mo?" halata ang irita sa boses niya.

"Love who's that? istorbo naman" rinig kong sabi ng babae sa kabilang linya na umuungol pa.

"Putangina mong gago ka. Huwag ka nang magpakita sakin" sigaw ko.

"Akala ko kung ano. Distorbo amputa" sagot niya at pinatay ang tawag.

Malakas kong binato ang cellphone at umiyak.

Akala ko ba he'll always be here? Putangina sa tabi pala ng babae niya. Kaya pala lumamig sa'kin kasi umiinit na sa iba.

Bakit ko ba kasi nakalimutan na babaero yun? ang gaga ko naman talaga. Nakaka bobo naman. Ang bilis kong nagtiwala sa mga matatamis na salita ng gagong yun.

Laro lang pala sakanya lahat.

Waves of Memories Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora