FOTOĞRAFIN GİTTİ | TEXTİNG

20

Işıl: Neden seni görmeye çalışayım ki

Anonim: Bak şu an inandım

Anonim: Bu arada söylemeyi unuttum

Işıl: Neyi?

Anonim: Pijamaların güzelmiş ;)

Işıl: Biliyorum :))

Anonim: Dışarıda beklemekten dondum

Anonim: Hadi al şu kutuyu yukarıya çık da

Anonim: Ben de gideyim

Işıl: Tamam be 

Işıl: Alt tarafı 2 dakika bekledin

Işıl: Hemen de söylenmeye başla 

Işıl çevrimdışı

Son görülme 00.32

Yerdeki kutuyu aldıktan sonra hızlıca merdivenlerden çıkıp sessiz olmaya çalışarak kapıyı açtım. İçeri girdiğimde ortalıkta kimse yoktu. Muhtemelen herkes uyuyordu. Ses çıkarmamaya özen göstererek odama doğru ilerledim.

Kutuyu çalışma masama koyup telefonumu cebimden çıkardım ve gelen mesaja baktım.

Anonim: Beğendin mi?

Işıl: Daha bakmadım

Işıl: Şimdi bakacağım

Anonim: Bak bakalım :)

Telefonumu bırakıp kutunun üzerindeki ipi açmaya başladım. İpi çözdükten sonra kapağı açtım ve bir kutu dolusu ile çikolata ile karşılaştım.

 En üstte de bir not vardı. Notta da 'Özür dilerim, seni çok seviyorum gün ışığım' yazıyordu. 

Işıl:

Işıl: Bunu cidden sen mi hazırladın 

Anonim: Evet, gün ışığım

Anonim: Beğendin mi

Işıl: Evet

Işıl: Teşekkür ederim 

Anonim: Affettin mi?

Işıl: Bilemedim şimdi

Işıl: Affetsem mi yoksa affetmesem mi karar veremedim 

Anonim: Çoktan affettin :)

Anonim: Seni tanıyorum Işıl

Anonim: Eğer affetmeseydin şu an konuşmazdın benimle 

Işıl: Madem beni bu kadar iyi tanıyorsun 

Işıl: Ne diye affettin mi diye soruyorsun