IP4

104 10 4
                                    

-Ravi-

Some says when you get tired you really work hard. Well I guess that is true. I work hard to fulfill my dreams and my only rest is to sleep. Waking up early at the morning doing my usual routines and going off to school, doing classes which is hard but still I can manage. Direct to the house as I end my class. Recurring my routines is normal. Sleep, waking up, shower, attending classes, doing extra activities and such then sleep again. That's normal. Well, it's normal for me.

My life isn't that boring, though I and friends rarely chat each other because we're busy to achieve our dreams, it's okay. I understand.

As my minutes turn to hours and hours turn to days, my days turn to months. There's no changes, less the fact that I can feel enjoyment as I stare in my worksheets.

Nakakatuwa na nung umpisa ay gusto ng umatras at magbago ng course but God make my way to this path. I continue studying accountancy. Mahirap pero masaya. I make friends here in our strand but still my old friends are the best.

Knight on the other never lost his communication with me. Hindi araw araw pero pag may time ay nagkakausap kami. Minsan ay sa bahay siya bumibisita ay masaya naman.

My family? Well as usual hindi na nagbago, away dito, away dun. Nakakasawa.

"Be, balance mo?" Tanong sakin ng isa kong kaklase

"Oo" natatawang sabi ko

"Sakin hinde, why naman ganun?" Nanggigilid ang luhang sabi niya.

Tulad ko ay hindi lahat ng nandito sa field ng accountancy ay magaling sa Math, hindi lahat ay may utak mathematicians. But still we're capable of doing such things na related sa accountancy. Kaya naman hindi ako pinanghihinaan ng loob sa tuwing papasok ako with the thought of I enter the field which has my hate subject.

"Pa'no mo nabalance? Bakit ang hirap ng accountancy?" Sabi niya pa. Sa lagay na 'yan ay hindi namin naisipang kopyahin ang gawa ng isa't isa. Mas maganda kase kung kami mismo ang makakagawa ng kailangang gawin. Hindi kami matuto kung kokopya lang kami sa isa't isa't at aasa sa iba.

"Ayaw ko na" atungal niya pa. Maaga pa pero maya maya lang ay magsisimula na ang klase

"Ayaw mo na because?" Sabat naman ng isa pa naming kaklase

"Nag accounting ka because?" Natatawang tanong ko

"Akala ko plus minus lang e" nakanguso niyang sagot kaya natawa ako

"Plus minus, na scam ka!" Sabi ko at humagalpak ng tawa

Maya maya lang ay nagsimula na ang klase namin. My day went well like the usual. Hindi ko nakakasama ang mga dati kong kaibigan dahil ibang strand sila. Through chat lang kami nagkakausap at madalang pa 'yun. Pero dahil nga dala dala namin ang pangarap namin ay inintindi namin ang isa't isa. Hindi ko din inugaling maki gimik sa mga bago kong kaklase dahil mas gusto kong nag aaral at inuubos ang ora sa advance reading. Gusto kong patunayan na para sa akin ang field na 'to.

Saturday morning came at wala kaming klase. Kaya nasa bahay lang ako. Especially sa loob ng kwarto. Baba na din dahil kakain ng breakfast.

Nakapunta ako ng dining at nandun na sila nag uumpisa ng kumain

Nag simula na din kaming kumain ng tahimik dahil wala namang kailangang pag usapan, at mas gugustuhin ko ding ganito kaysa marinig ang away nila

"How's school?" Tanong ni Dad

"Still standing" sabi ko at sumubo ulit ng hotdog. Nangiti pa ako dahil naalala ko si Astral

"Don't use that card Ravi" nagbabantang sabi ni Dad. Here we go again

My Intersection Point Love Story(COMPLETED)Where stories live. Discover now