KALBİM SENİN (BxB)

14.Bölüm 🌸

İyi okumalar 🌸

Önceki bölümü atlamayın lütfen...

Aslında normalde hiç yapmayacağım bir şey yaptım. Oturduğum yerden kalkıp karşısına geçtim, gözlerimi gözlerinden ayırmadan. Elimi yavaşça kaldırıp kalbine götürdüm. Bunu bilmem, hissetmem gerekiyordu. Onun da kalbinin aynı hızla attığına yemin edebilirdim...

Toprak'ın kalbinin atışını avucumda hissetmek, beni garip bir duyguya sürüklemişti. Ad koyamıyordum çünkü ilk kez oluyordu bu. Nasıl anlatsam? Lunaparkta büyük gondollar vardır. Hani o böyle aşağı doğru inince, içiniz bir garip olur. Aynı öyle tanımlayabilirdim bu duyguyu. Tam olarak böyle hissediyordum. Toprak'ın gözlerine baktıkça, bu duygu sarıp sarmalıyordu bedenimi.

Bu hissin ne olduğunu aslında çok iyi biliyordum sanırım. Ama itiraf etmesi çok kolay değildi. Elim Toprak'ın kalbinde dururken, saniyeler içinde aklımdan bunlar geçiyordu işte.

"N-napıyorsun Yağmur?" dedi Toprak. Sesi fısıltı gibiydi ve kekelemişti.

"Hissetmek istedim sadece." dedim. Elim, hâlâ kalbindeydi ve kalbi hızından bir şey kaybetmemişti.

"Neyi?" diye sordu. Dilim damağım kurumuştu heyecandan. Dudaklarımı yaladım istemsizce. Toprak, anlık olarak dudaklarıma baktı. Sonra gözleri tekrar gözlerimi buldu.

"B-ben..." diyebildim sorusuna karşılık. Kelimeler yolunu bulamıyordu. Elimi kalbinin üstünden çektim. "Hadi gidelim artık." dedim ve hızla arabaya bindim. Kalbim hâlâ hızından bir şey kaybetmemişti. Toprak, bana bunları nasıl hissettirebiliyordu?

Benden saniyeler sonra da o bindi arabaya. Onu beklerken, oyalanmış gibi görünmek için müzik açmıştım. Şu an, az önceki konu hakkında konuşmak istemiyordum. Arabayı çalıştırdım ve sürmeye başladım. Yola bakarak konuştum. Eğer Toprak'a baksaydım, gözümü alamamaktan korkuyordum.

"Evini tarif et seni bırakayım." dedim. Cevap gelmeyince ona doğru baktım. O da bana bakıyordu. "Ne oldu? Ne bakıyorsun öyle?" dedim bakışlarımı yola çevirirken. Araba birden durunca Toprak'a baktım yine. El frenini çekmişti. "Ne yapıyorsun?" dedim kaşlarım çatık şekilde. Henüz ana yola çıkamamıştık ve kazaya karışmadığımız için şanslıydık.

Bir şey demeden arabadan indi ve ne olduğunu anlamadan benim tarafıma gelip kolumdan çekerek çıkardı beni de. Kapıyı kapatıp kapıya dayadı bedenimi. Neler oluyordu bu çocuğa böyle?

"Toprak kendine gel! Ne yapmaya çalışıyorsun der-" diye söylenirken sözlerimi ağzıma tıktı dudaklarıyla. Evet, Toprak şu an dudaklarıma kapanmıştı. Tuğba da yoktu, sevgili rolü yapmamız gereken kimse de. Neden şu an beni öpüyordu?

Ben de el atmasam bunlar olmazdı daha 🤭🤭

Yorumlarınızı bekliyorum 🤗

Sizleri seviyorum 💙