Kafamı kaldırdığımda en az benim kadar endişeli birini gördüm. Evet ben endişeliydim ama o neden? Yani...
Jk: Eun bi, iyi misin?
Sessizce kafamı salladım. İyi değildim ama onun bunu bilmesi gerekmiyordu.
Yavaşca omuzlarımdan tutarak beni geriye doğru ilerletiyordu. Ben daha ne olduğunu bile anlamadan bir yere oturtulmam bir olmuştu. Bir yere dediysem koltuktan bahsediyorum.
Eb: Teşekkür ederim.
Gülümseyebildiğim kadar gülümsemeye çalıştım.
Do hyun ve diğerlerinin olduğu tarafa baktığımda gülürek konuşuyolardı.
Do hyun beni gördüğünde yüzündeki gülümseme bir anda solmuştu.
Hızlı adımlarla yanımıza geldiğinde endişeyle önümde eğildi.
Dh: Hey, Eun iyi misin?
Eb: Evet iyiyim.
Elimle onları başımdan savmaya çalıştım. Biraz da olsa benden uzaklaştıklarında rahatladığımı hissettim.
◍◍◍
Eb: Pekala, ben hallederim.
Gülümseyerek bana uzatılan dosyaları kucağıma aldım. Kendi odama doğru ilerlerken Do hyun yanıma geldi.
Dh: Eun, olanlar için üzgünüm..
Eb: Ah, sorun yok! Zaten hallettik.
Dh: Evet :)
Odama girdim ve dosyalara kısa bir göz gezdirdim. Fakat hepsini imzalamam gerekiyordu...
Kısa oldu üzgünümm
🥂Muah bb🥂
YOU ARE READING
Manager || JJK
FanfictionBts'in menajerlerinden biri olmak ne kadar doğruydu bilmiyordu ama bu iş çok eğlenceli olacak...
