Dear Mayor

872 20 29
                                    

If I ever survive

Bucket list #2

Always ask someone. Check up on people, sometimes little things like kumusta ka? will brighten someone's day.

---------------------------------------------------------

"Hello, Manong Guard, kumusta weekend natin?" nakangiti kong tanong habang ini-swipe ang identification card ko.

Mula sa nakabusangot nitong mukha kanina ay napalitan ito ng ngiti.

"Okay lang naman Teacher Era, kayo po?"

"Okay lang din po. Maganda pa din," pabiro kong sagot at tinahak na ang daan papunta sa faculty.

"Good morning kuya Fred, kumusta?" tanong ko sa nasa mid-50 na janitor ng department namin na ngayo'y abalang nagma-mop sa hallway kagaya ni Manong Guard kanina ay binati din ako nito at kinamusta.

This is my everyday routine. Greeting and smiling at people, kahit di ko nga kilala ay kinakamusta ko.

Kumusta ka? - It's just a two-world, a simple word but a beautiful one because it shows care and concern for a person. It is actually one of my favorite words because it is a reciprocal question; pagtinanong ka ng kumusta you will also say Ikaw, kamusta ka?

It just reminds me na hindi ka nag-iisa sa mundo na , someone is caring and concern about your well-being. Too bad, na sa panahon ngayon sa  sobrang busy na ng mundo at occupied ang mga tao utak ng tao ay parang nakalimutan ng itong itanong sa isa't-isa.

Kaya nga Kung may pagkakataon ay – I've always asked someone that term so they don't feel alone or uncared for.

As in my previous experience, when no one asked me that question, I was in desperate need of it.


Naputol ang pagmumuni ko nang makasalubong ko ang Head teacher namin sa pintuan ng faculty room.

"Good morning Mrs. Perez,Kamusta po?" bati ko pero kagaya ng dati ay hindi 'to ngumiti sa akin.

"You're late," masungit na komento nito bago ako lagpasan. Hindi na ako nakasagot dito at awkward na napangiti na lang, sa tatlong buwang kong pagiging guro ay never ngumiti o sumagot sa pangangamusta ko 'to.

Nang makapasok ay kagaad kong nilibot ng tinggin ang buong faculty para maghanap ng babatiin pero wala akong nakita mukhang napasobra ang late ko ngayong araw. Tinanghali kasi ako ng gising sa pinapanood kong K-drama, sabi ko one episode na lang pero nauwi hanggang ending. Scam.

Tinignan ko ang oras sa cellphone ko at halos limang minuto na kong late sa klase kaya dali dali kong binitbit ang mga kakailanganin kong gamit bago tuluyang pumasok sa class.

"Good morning Children," bati ko sa mga bata nang makapasok ako.

"Good morning Teacher!" Tumayo sila at sabay sabay na bumati sa aking ang mga bata.

Awe, the word "teacher" Always melts my heart.

"What is the magic word?" tanong ko at ibinuka ang dalawa kong kamay, na akala mo'y isa akong maestro ng orchestra.

"Kumusta ka po?" sabay sabay nilang tanong habang nakatingin sa akin. "Kumusta, Classmate? Muli ay sabay sabay nila tanong sa katabi.

I smiled. Habang bata pa ay gusto ko silang matuto na ugaling kumustahin ang isat-isa. Gusto kong lumaki sila na may malasakit sa kapwa, hindi yung mangangamusta lang pagmay kailangan lang.

"Good morning teacher," muling sabay sabay na bati nila.

Teacher. I'm now a kinder garden teacher. Sa dami ng pinagdaanan ko akala ko noon malabong mararating ko ang propesyon na ito.

Protect meTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon