Kabanata 30- Meet

721 18 0
                                    

Napatingin ako sa mga alon na naghahampasan at gumagawa ng ingay. Ang malamig na hangin ay dinama ko nang dumampi ang mga 'to sa aking balat. Napangiti ako na umupo sa buhangin at pinagmasdan ang paligid. The smiles on the lips of everyone didn't fade they look happier while laughing and playing with their friends and families. I can't help but smile too before hugging myself. Sitting here feels good.

"Layuan niyo ako!"

My eyes swelled before looking around. My heart pounds so fast while looking at the girl. She stepped back and the waves were already splashing his foot. There are two men around her. The first one is on her right side wearing a white T-shirt and jersey short while the other one is on the left side that is topless and wearing red basketball shorts. Suddenly my eyes landed on the woman wearing a silk dress and holding the hem of her dress so as not to be blown away by the wind. She is wearing her eyeglasses reason why I can't see her eyes and the length of her hair is similar to mine. I swallowed hard before standing up. I played my fingers while taking a steps toward them.

"Come on! Wala kang pupuntahan!" the guy laughed. "Just give it a try!" he added.

Naalala ko ang nangyari sa akin kaya mabilis akong naglakad palapit sa kanila. Even my knees are trembling too much. I still manage to take a deep breath and go.

"Let her go!" I shouted reason why the surroundings became quiet.

The topless guy looked at me before smirking. Hindi ko alam pero bigla nalang tumulo ang mga luha ko nang naramdaman ko ang malamig na tubig sa akin balat.

"Miss! Just go! Gan'tong nagiging mabait pa ako at isama ka namin!" The guy wearing a white t-shirt said.

Hindi ko na alam kung ilang beses akong napalunok. Hindi ko sila tinitingnan dahil sobra na ang kalabog ng puso ko. Paano kung may gawin din silang masama sa akin? Paano kung maulit na naman ang masamang nangyari sa akin? Paano ako? pero... paano naman 'tong babae na 'to?

"Lumayas na kayo!" The girl shouted while crying because I can see the tears on her cheeks.

Napatingin ako sa paligid para humingi ng tulong but to my surprise they're just looking at us like they doesn't have any plan to help us.

"Help us!" I shouted. "This guys are planning something!" I even pointed my fingers at the guys.

Pero nabigo lang ako sa mga taong nakakakita sa amin dahil tinitigan lang nila kami. They look like forming some gossips!

"Layuan niyo na ako!" the girl shouted.

Nakagat ko ang labi ko nang makita siya na tumakbo papunta sa malalim na parte nitong isla. Pakiramdam ko ay nanigas ako sa kinakatayuan ko habang pinapanood siya papalayo.

"Don't!" pigil ko sa kaniya at parang may sariling buhay ang paa ko na sinundan siya.

Sunod-sunod ang pagtulo ng luha ko at ang pangangatog ng kamay ko. I want her to feel like she's not alone. I want her to fight for it even if she's scared. I want her to escape with this. I don't want her to take her own life just because she can't feel hope. I want to her hope even I was scared too.

"Miss!" rinig kong sigaw ng kung sino pero hindi ko na nagawang tingnan.

Naramdaman ko na ang tubig sa aking dibdib at ang babae ay hanggang sa leeg na niya ang tubig. Alam ko na hindi matatahimik ang buhay ko kung may mangyari na masama sa kaniya. I'll forever blame myself if something happen.

"Miss!" pinunasan ko ang mata ko nang manlabo na ang paningin ko.

Nanlaki ang mata ko nang hindi ko na nakita ang babae. Nahikbi akong naglakad ng mabilis para hanapin siya. I dived in and I swam to look for her but I just failed because even a strand of her hair I could not see. Hindi! Hindi pwedeng nawala siya bigla! Mabilis akong umahon at pinunasan ang mukha. Hinanap ng mata ko ang dalawang lalaki na kanina ay nasa likuran ko lang.

LET ME IN TEARS (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon