Chaining Lockets

Kabanata 23

Note: Hello! May error sa part ko sa ranks nila sorry hahahaha nalito si ateh ghourl. My apologies! Will fix it if i have free time na asap🥰
--

Kabanata 23

What the fuck? What the fuck? What the fuck?!

"Mama!" my eyes widened more when the three almost hopped towards me, umiling-iling ako, gusto sanang sabihing hindi ako si Crest at nag-iimagine lang sila but honestly, what's the use?

"H-hi!" my high-pitched voice answered, inangat ko ang kamay para sana kumaway pero napangiwi lang nang makitang nakaposas ang kamay ko.

Earn's forehead immediately creased when he saw that, si Adam ay kaagad na tinawag ang isang pulis doon habang nakisiksik si Brent para abutin ang kamay ko.

"This is just a bar fight, why do you have to cuff her?" ani Adam doon na kinausap ang pulis.

"Pasensya na po, kumakawala kasi sila kanina no'ng dadalhin namin sa station." Paliwanag niya.

"Oy, hindi ako pumapalag, ah!" I gasped, "I was just dragged here! Promise! Tumulong lang akong aawat tapos nadamay ako! Ayaw niyo maniwala kasi!"

"Oh, ayaw niyo maniwala? Hindi 'to magagawa ni Mama, 'di ba, Ma?" ani Earn na kumurap-kurap pa sa akin kaya ngumuso ako at inangat ang nakaposas na kamay para tapikin ang pisngi.

"Very good, my baby penguin." I said and he smiled proudly at me kaya bumaling ako sa natirang pulis na kasama namin dahil ang dalawa niyang kasama ay nauna na bitbit ang team ko at 'yong kabit. "See? Hindi nga kasi ako kasama. I just helped!"

The police looked confused, napahawak pa siya sa batok niya roon at bumaling kay Adam.

"Naku, pasensya na, Colonel. Si Ma'am kasi no'ng naabutan ko, nakikipaghilahan na ng anit." Aniya kaya na-imagine ko ang itsura kong iritado dahil hinila ang buhok kong maganda pa ang pagkakakulot kanina.

"Where's the key?" ani Brent na hawak pa rin ang pulsuhan ko.

"Ay, nasa loob na po, nasa isang kasama ko." Aniya kaya sabay-sabay kaming napabuntonghininga at nagkatinginan.

I was shy and embarrassed they have to see again in this state, like usual. It's like a freaking déjà vu! Palaging ang first meeting namin ay sa presinto!

"Tara na, Mama." Ani Earn kaya ngumuso ako at tumango, nang nauna na ang pulis na isa sa loob at nahuli kaming apat ay kaagad akong tumigil, mabilis na nilingon ang tatlo at nakitang nakatitig sila sa akin, I noticed the longing and happiness on their eyes and when they caught my stares, I smiled.

"Miss niyo ko, 'no?" I muttered and when they nodded abruptly, napatili na ako at natawa nang sugurin nila ako ng yakap.

"I miss you, Madame!" Brent muttered and hugged me more, si Adam din ay tumango-tango pa at si Earn ay teary-eyed na.

"Oh, my babies. I missed you too!" I said and smiled, kissing their cheeks and tried hugging them but I couldn't because of my freaking handcuffs and we all smiled at once. "Oh, sorry, I wanna hug you all but I am cuffed."

"Ayos na ayos lang! Mamaya, Madame, hug tayo ulit kapag natanggal na!" Earn said kaya napatango-tango ako. I glanced at my baby boys and realized they got more handsome and matured since the last time I saw them.

"Oh, h'wag na kayo mag-cry." I said softly noong napakurap-kurap sila at namungay ang mata, si Brent ay napapahid pa sa pisngi niya habang 'yong dalawa ay basa na ang mata at napasinghap na ako at nakagat ang labi. "Uy...h'wag kayo umiyak, naiiyak tuloy ako." I muttered, in the verge of tearing up when we heard a clearing of throat.