Sevmek En Güzeli

1. Bölüm

Herkese merhaba. Bu benim ilk kitabım. Yıllardır bende wattpad okuyucusuyum ve hep bir gün bende yazmak istedim. Çok uzun zaman önce başladım ama ilerlemekte çok sıkıntı çektim. Ama şimdi biraz olsun yazdım ve sizinle paylaşmak istedim. Beğenmek ya da yorum yapmak zorunluluğu yok bende. İster beğenirsiniz ister yorum yaparsınız. İsterseniz sadece bakar çıkarsınız sizin tercihinize kalmış. Burada ben gönüllü olarak yazın karar verdim ve sizde gönüllü olarak okuyorsunuz. Sizi bir şeylere zor anlamı yok. Hikayemi beğenseniz de beğenmeseniz de not kadar götüreceğim. Çünkü bu benim küçük bir hayalim ve dolandırıcı istiyorum. Şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim. 

İyi Okumlar ...

<> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>

-Gökçe hadi kızım kalk artık !!!

Sürekli tepem de bu sesi duyuyordum ama ne olduğunu algılayamıyordum. Bir yandan da telefondan gelen sesle gözlerimi açtım. Alarm çalıyormuş ve annem de alarma bile uyanamayan beni uyandırmaya çalışıyordu. Gece çok geç yattığım için şimdi uyanmakta zorlanıyordum. Normalde de uykuyu yedi bir yapım var zaten. Artık annemim bana bağırarak ses tellerine zarar gelmesin diye tamam kalkıyorum diyerek gönderdim. Telefonun saatine baktığım da 7 buçuk olduğunu gördüm ve kendime gelebilmek için biraz oyalandım. Artık kalkmam gerekiyordu. Biraz daha böyle oyalanmaya devam edersem işe geç kalacaktım çünkü. Mesleğimi sevmeseydim bu saatte kalkmak işkence olurdu. Ama her zaman ki gibi sabah kalkmakta zorlansam da bu sabah olduğu gibi fazla gecikmeden kalkıyorum. Yataktan kalktım dolabın kapağını açtım ve ne Montajem diye düşündüm. Dar paça bir pantolon, üzerine de şık bir gömlek giydim. Elimi yüzümü yıkayıp ha fi f bir makyaj yapıp saçlarımı düzleştirdim ve işimi bitirdim. Sabah erken olunca canım hiçbir şey istemiyor ama eğer bir şey yemezsem annem beni bu şekilde asla göndermez buna eminim. Bu yüzden direkt mutfağa girdim. Abim işten gelmişti. Abim de turizm okumuştu ve bir çalışıyordu. Bazen gece gündüz gündüz çalışıyor. Yanına gittim. Yanağına öpücük kondurdum.

-Günaydın abi.

-Günaydın kardeşim. Nasılsın? Nasıl gidiyor bir sorun var mı?

-Aynı abi iyi gidiyor bir sorun yok.

-İyi bakalım. Olursa söyle. Hadi canim ben yatıyorum sana iyi çalışmalar dedi başımdan da öperek odasına gitti. Kısaca kahvaltımı yaptım. Çantamı da alarak anneme bağırdım.

-Anneeee ben çıkıyorum.

-Allah seni ne yapmasın. Ne bağırıyorsun deli danalar gibi şimdi abini delirteceksin.

-Seni seviyorum bebek dedim gülerek evden çıktım.

Ben özel bir okulda psikolojik danışman olarak çalışıyorum. Ne kadar çevreme mesleğimi anlatamamış olsam da işimi çok seviyorum özellikle de öğrencilerimi. Bu lise benim ilk iş yerim ilk öğrencilerim onlar benim için çok değerliler. Çalıştığım okul benim yaşadığım eve çok uzak ama ailem tek başıma eve çıkmama razı olmadıkları için eve çıkamıyorum. Bu şart beni çok zorlamasına rağmen şimdilik bir şey demiyorum. 2 saatim dar yolda. En yakın zamanda bu ev meselesini babamla konuşmam gerekiyor artık. Durağa geldiğimde otobüsümün gelmesini beklerken çevremdeki incelemeye başladım. Herkes bir peşindeydi. Kimisi okula gidiyordu kimisi işe ... Yanım da bir çift vardı. El ele tutuşmuş onlarda otobüs bekliyordu. Onlara imrenmeden de duramadım. Ne zaman böyle çiftler görsem yanlış bir şey ama onları izlerim. Kötü bir niyetle değil. Sadece bu çiftler gerçekten göründüğü gibi ona bir böyleler mi mutlular mı, birine güvenip her şeyini ona açık bu kadar kolay mı? Aman neyse ya diyerek bu düşüncelerimden kurtuluyorum tam bu mesaj da otobüs geliyor biniyorum. Boş bir yer görünce hemen oraya yöneliyorum. Okula gidene kadar camdan dışarıyı izliyorum. Okula gelince otobüsten iniyorum. Okula doğru yürümeye başladım.