5. Bölüm

92 31 13
                                    

Herkese merhaba. İyi okumalar...

<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>

Karşımızda bizim arabaya doğru silah tutan bir adam vardı. Kimdi bu adam, neden birden önümüzü kesip bize silah doğrultmuştu? Korkuyla Ali Asaf' a baktığımda sakince o da adama bakıyordu. Korkuyla sesim titreyerek Ali Asaf' a seslendim.

-Ali Asaf, kim bu adam, neler oluyor diye sordum.

Ali Asaf' ta kendine gelip hemen bana ve kardeşine baktı endişeyle.

-İyi misiniz bir yerinizi vurdunuz mu diye o da endişeyle sordu bize.

-Biz iyiyiz abi de bu adam kim çok korkuyorum hadi hemen gidelim buradan ne olur.

Afra' yı çok iyi anlıyordum şuan bende aynı durumdaydım. Hem kendim için hem de onlar için çok korkuyordum. Çünkü adamın gözü dönmüş gibi bir hali vardı.

-Davasına baktığım kadının kocası, siz sakın korkmayın ben halledeceğim. Şimdi arabadan iniyorum sizde indiğim anda kapıyı kilitliyorsunuz ve polisi arıyorsunuz anlaştık mı diye ikimize bakarak konuştu.

En son gözlerini bende odakladı. Benim bunu onaylamamı bekliyordu ama asla buna izin veremezdim. Zarar göreceği bir durumla karşı karşıya kalmasına göz göre göre kabullenemezdim.

-Saçmalama senden inmeyeceksin adamı görmüyor musun gözü dönmüş halde inersen sana bir şey yapacak.

-Gökçe böyle yapma inmem lazım, benim yüzümden size zarar gelmesin gerisi önemli değil. Hemen kapıyı kilitleyin ve polisi arayın deyip hızla arabadan indi biz ne olduğunu anlamadan.

Son sözlerini söylerken ellerimi tutup sıkması ve ardından bırakması ile boşluğa düşmüştüm. Bende hemen kendime gelip korku dolu gözlerle bana bakan Afra' ya döndüm.

-Güzelim ben de şimdi iniyorum sen de hemen polisi ara abini yalnız bırakamam dedim.

-Abla korkuyorum dikkat edin ne olur ikinize de bir şey olmasın.

-Tamam canım korkma sen dediğimi yap deyip bende hızla arabadan inip Asaf' ın yanına geçtim.

Asaf kızgın gözlerle bana bakıyordu onun sözünü dinlemeyip indiğim için. Hemen ondan gözlerimi çevirip adama baktım. Adam ise öfkeyle Ali Asaf' a bakıyordu. Asaf ne yapmıştı da adam böyle elinde silahla karşısına çıkmıştı merak ediyordum. Adama baktığımda her şeyi o kadar bilinçsizce yapıyordu ki, sanki planlanmış değil de bir anda karar verip de bu işe girişmiş görünüyordu.

Nasıl bir hayattı da birinin hayatı birinin elinde ki küçücük bir silaha bağlıydı. Her şey incecik bir ipe bağlı gibiydi sanki. Adamı kızdıracak bir söz, bakış her şeyi daha da çıkmaza sürükleyecekti. Ali Asaf' a baktığımda sakin görünüyordu. Sanki böyle şeyleri çok sık yaşıyor gibiydi. Belki de yaşıyordu. Sonuçta avukattı ve bazı insanların hoşuna gitmeyecek durumlarda savunma yapıyor onlara karşı davalar kazanıyordu. Şuan da olduğu gibi, Gerçekten bu mesleğin ne kadar zor, tehlikeli olduğunu daha net görmüştüm.

-Mehmet şimdi sakin ol, silahını bırak öyle konuşalım. Bu şekilde konuşamayız diyerek ilk adımı Ali Asaf attı.

-Konuşacak bir şey yok, her şey mahvoldu, senin yüzünden karım beni boşayacak diye öfkeyle bağırdı.

Adının Mehmet olduğunu öğrendiğim adamın ne kadar acı çektiği hem gözlerinden hem de haykırışından belli oluyordu.

-Mehmet boşanma davasını önce sen açtın bundan dolayı karın beni avukatı olarak tuttu. Boşanma isteği öncelikle senden çıkmadı mı diye sakince açıklamaya başladı.

Sevmek En GüzeliOnde histórias criam vida. Descubra agora