Cesur: Seni fena hâlde merak etmeye başladım.
Cesur: Adını söylesene.
Maral: Adımı ne yapacaksın?
Maral: Bir daha değil konuşmak, yan yana bile gelmeyeceğim seninle.
Cesur: O kadar emin olma, güzelim.
Hikâyem Adana 18. Noter tarafından onaylıdır. H...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🐣
Uykunun sıcacık delhizlerinden usulca sıyrılırken tenime değen ılık esintiyle kaşlarım huysuzca çatıldı. Yüzümü mırıldanarak yastığa sürttüğümde yanağımın altında hafif bir titreşim meydana gelmiş ve kulağıma boğuk ancak melodik bir ses çarpmıştı.
Yastık gülüyordu!
Rüyadasın Maral dedi iç sesim. Yastık güler mi? Tövbe estağfurullah!
Sırtımdan enseme, oradan da yanağıma doğru ilerleyen dokunuşlarla uykum dağıldı.
Yanağımı rahatsızca yastığa yeniden sürttüm. Başımın altına yastık yerine bir taş konulmuştu sanki. Hissettiğim sertlikle dudaklarımın arasından hoşnutsuzluğumu belli eden birkaç homurtu döküldü. "Ne biçim yastıksın sen?"
Yanağımda yine aynı titreşim oluşurken kirpiklerimi güçlükle araladım. Yastık canlanıyor muydu ne?
Yüz üstü yattığımdan tavan yerine yatağın zeminiyle bakışmayı beklerken Cesur'un yüzüyle karşılaşmak dudaklarımdam korku dolu bir nida çıkmasına sebebiyet verdi. "Cesur!"
Biraz önce açmakta zorlandığım gözlerim sonuna kadar açılmıştı.
Elinin biri başının altında diğeri belimi sımsıkı çevrelemiş bir biçimde duruyorken, küçük bedenimin büyük bir kısmı Cesur'un gövdesinin üzerindeydi. Üzerinde siyah sıfır kol tişört ve gri pijama vardı.
Biz bu hâle nasıl gelmiştik ki?
Bir dakika daha da önemlisi Cesur'un burada benimle aynı yatakta ne işi vardı?
Yeşilleri telaşsızca yüzümü milim milim izlerken, "Günaydın bebeğim," dedi uyku yoğunluğunu zirvede tutan sesiyle. Gözleri yeni uyandığı belli etmek ister gibi hafif kısıktı.
Biz gece birlikte uyumadık değil mi? Sarhoş da değilim. Niye hatırlamıyorum ki!
"Sen niye buradasın?"
"Seni uyandırmaya geldim."
Rahat bir nefes verdim. İki yaş yaşlanmıştım cevabı alana kadar. Manyak zihnimden neler geçmişti öyle yahu!
Tek elimi yumruk hâline getirerek gözümü ovuşturdum. "Günaydın," dedim uykulu sesimle. "Ne zaman geldin?" derken fark ettirmeden bacaklarının arasında duran ayaklarımı kendime çekmeye çalışıyordum. Ne biçim yapışmıştım öyle çocuğa. Vatoz gibi.
