Doğu&Batı (bxb)

-7-

-Doğu-

Akşam olmuştu, işim bitmişti ben de çıkıp motosikletime binmiştim.

Esen hafif rüzgar saçlarımı okşarken yazlığa doğru yola koyuldum.

-Batı-

Her şeyi toplamıştım, ev çok daha düzenli olmuştu.

Dinlenmek için koltuğa oturdum ve dün gece aklıma geldi.

Dün geceyi hatırladığımda garip bir şekilde hep yüzüm gülüyordu, kapı zilinin çalması ile koltuktan kalkıp kapıya yöneldim.

Karşımda Doğu'yu beklerken, Sena'yla karşılaşmıştım. Gözleri dolmuş bir şekilde bana bakıyordu. Ne olduğunu sormaya fırsat bırakmadan hemen bana sarılıp ağlamaya başlamıştı.

Batı: İyi misin?

Sena: Değilim Batı, hiç değilim.

Batı: Anlatabilirsin, dinlerim.

Sena hemen kafasını kaldırıp gözyaşlarını sildi.

Sena: Babam ile annem boşanma kararı almışlar.

Şaşırıp Sena'ya baktım.

Sena: Şiddetli geçimsizlik. Resmen bana mutlu aile rolü yapmışlar 2 ay boyunca.

Batı: Sena, eğer şiddet varsa bitmesi sence de daha iyi değil mi?

Sena derin bir nefes alıp bana baktı.

Sena: Konu bu değil Batı, bu insanlar resmen bana yalan söyledi. Aile dediğim insanlar resmen rol yaptı bana. Şimdi ben hangisine güveneceğim?

Doğu: Alışacaksın.

İkimizde kapıya doğru bakmıştık. Kapıyı açık unutmuştuk ve Doğu konuştuklarımızı duymuştu.

Doğu: Babam... az çektirmedi bize. Her günümüz ayrı bir zehirdi. Sırf yemek biraz tuzlu diye hem anneme, hem bize şiddet uyguladı. Belli ki ailen seni üzmemek için böyle davranma yoluna gitmiş, ama bence bırak boşansınlar. 

Sena: Ben... artık ikisine nasıl güveneceğimi bilmiyorum.

Doğu: Şiddet devam etse daha mı güzel mi olurdu? Evet güvenin sarsıldı fakat en azından ailen anlaşamadıklarını anlayıp boşanma yoluna gitmiş. Bu ülke de bir sürü kadın boşanmak istiyor fakat erkekler sırf boşanmak istedikleri gerekçesi ile kadına şiddet uyguluyor. Annem de o şiddetin mağduruydu. Sonunda ise belasını buldu şerefsiz. Biz onsuz şuan o kadar mutluyuz ki... Bırak boşansınlar ikisinin birbirine şiddet uygulaması yerine anlaşmalı boşanmak en iyisi.

Doğu gözlerinden akan yaşları silmişti Sena ise kafasını sallamak ile yetinmişti.

Doğu: Biliyorum, çok üzgünsün. Ama çok ciddiyim böylesi çok daha iyi. Bu süreçte sıkıntı çıkarmak yerine lütfen bu kararlarına saygı duy.

Sena: Haklısın, bu yaptığım resmen bencillik.

Doğu: Hayır değil, sadece mutsuzsun doğru düşünmeni kimse beklememeli senden. Ama kendini bu sürece ne kadar hızlı alıştırırsan sen ve ailen için o kadar iyi olacak.

Sena Doğu'ya sarılıp gülümsemişti.

Sena: Haklısın, bu sürecin uzaması çok daha büyük zarar. Bu kararlarında yanlarında olmam çok daha iyi olacak sanırım. Bu arada yaşadıklarını aklına getirdiğim için özür dilerim.

Doğu: Geçti o günler, artık eskisi gibi değil. Annem artık mutlu, onun mutlu olması o kadar güzel ki... Bütün kadınlar hep mutlu olsa keşke...

Sena: Teşekkür ederim yardım için.

Doğu kafasını rica eder anlamda sallamıştı. Sena ise evinin yolunu tutmuştu.

Batı: Oturmak ister misin?

Doğu: Eve gitmek istemiyor musun?

Batı: Yani ev kaçmıyor sonuçta.

Hemen olduğu yerden yanıma geldi ve koltuğa oturdu.

Batı: Teşekkür ederim.

Doğu: Ne için?

Batı: Sena'ya yardımın için. Belki sen olmasaydın ben yanlış bir yönlendirme yapabilirdim.

Doğu bana bakıp gülümsedi. Gülümseyince gözleri resmen kayboluyordu.

Doğu: Teşekkür edilecek bir şey yapmadım bence. Sadece ona yapılması gereken en doğru hareketi söyledim.

Batı: Her zaman gülümse tamam mı?

Doğu: Sen de lütfen, her zaman gül. Artık daha fazla mutsuzluk yaşamak istemiyorum.

Deyip gülümsemeye başladı. Birkaç dakika sadece birbirimize baktık. Neden onun yanında bu kadar mutlu hissediyordum?

Doğu: Kalkalım mı artık? 

Kafamı olumlu şekilde salladım. Oturduğu yerden doğruldu ve hemen elini bana uzattı.

Elinden güç alıp kalkmıştım. Yazlıktan çıkmış motosiklete doğru ilerlemiştik.

----------------------------------------

-Doğu-

Eve girip hemen kendimi koltuğa attım. Çok yorulmuştum, işe gidip gelmek o kadar yorucuydu ki...

Birkaç dakika koltuktan dinlendikten sonra kalkıp odama geçtim. Bilgisayarım açıktı, kapattığıma adım kadar emindim.

"Kim o çocuk?"

Doğu: Anne?

"Kim o çocuk dedim sana?"

Doğu: Anne, iyi misin sen? Hem bilgisayarımı izinsiz karıştırıp hem de bana hesap mı soruyorsun cidden?

"Neden bu kadar ısrarcısın ismini söylememekte? Söylesen bu kadar büyümeyecek."

Annem bir garipti. Genelde bana sormadan odama bile girmeyen kadın şimdi benim bilgisayarımı karıştırmıştı.

Doğu: Batı.

"Beni neden hiç tanıştırmadın? Arkadaşınla tanışsam fena mı olurdu? Dün evden çıktın gelmedin bile."

Doğu: Daha çok yeni, hem bu senin hala neden bilgisayarımı karıştırdığını açıklamıyor?

"Merak ettim. Biliyorum yapmam hoş değildi ama merakıma yenik düştüm."

Doğu: Peki, o zaman ben yatıyorum.

"İyi geceler."

Annem odamdan çıktıktan sonra yatağa yatmıştım, telefonuma gelen bildirim ile hemen pantolonumdan telefonu çıkarıp baktım.

Mesaj gelmişti hemen merakla girdim.

Kimden: Batı

"Yayın yapalım mı birlikte?"

.

.

.

<3