Chapter 24: Anong Nangyari Sa Ating Dalawa?

Start from the beginning
                                    

"What happened?" Maagap kong tanong.

"She inhaled her earring."

What?!

Bumalik si Creed kasama si Dr. Soriano. We gave her oxygen. Dr. Soriano ordered us to get her x-ray.

Natameme kami ni Creed sa harap ng x-ray result. May hikaw nga sa loob ng baga niya. Nasa bronchus niya iyon. Napaubo siya ng dugo dahil nakaskas sa pharynx niya yung matulis na bagay dahilan para magkaroon ng sugat sa lalamunan niya bago iyon napunta sa bronchus niya.

"What the heck." Bulong ni Creed.

Napailing na lamang ako habang hindi makapaniwalang nakatitig sa scan.

We rushed her into the operating room, where I watched Creed and Dr. Soriano from the gallery--Yes, may gallery ang ospital na ito kung saan pwedeng umupo ang mga intern o doctor para mapanood ang surgery, because after all, this is a teaching hospital. I gave Creed the surgery since I already took her to x-ray and I am feeling nice today.

Bahagyang napasinghap si Castro na nakaupo sa tabi ko nang bunutin ni Creed ang gintong hikaw sa bronchus nang pasyente. I can't help but to smile as I watch my man perform assist the surgery.

My smile grew wider when he looked at me winked. His hair is all tucked in the black scrub cap, may suot siya protective glass with a surgical mask, still he looks so good.

"Damn, anong nangyari at nasinghot niya yan?" Napatingin naman ako kay Castro nang magtanong siya.

"Ayon sa pamangkin niya ay nagkapanic attack siya..and her asthma was triggered. So, ang unang instinct niya ay kuhanin ang inhaler niya. Ang hindi niya alam ay may naipit na hikaw doon dahil puno ng mga bagay ang purse niya. So, that happened."

"Damn," Sabi niya ulit at bumalik ang mga mata niya sa baba. This gallery is elevated so we could see what's happening in the OR. They were already closing her up. Hindi nagtagal ay nasa kwarto na si Ms. Everisto, after a few hours she was awake. Napangiti naman ako habang pinanood ko siya na lumabas mula sa kwarto ni Ms. Everisto, binigay niya ang earing na nakalagay sa jar ngayon.

He looks really dashing wearing his scrubs and coat.

"I like working at hearts..but that was amazing too." Sabi niya at mabilis akong hinalikan sa mga labi.

"Very proud of you."

Ngumisi naman siya.

"Tara na uwi na tayo...I can't wait to experience what you promised." He gave me a naughty smile.

Humawak naman ako sa bewang niya habang naglalakad kami patungo sa locker room.

"Expect nothing but the best, Dr. Del Russo."

He grinned widely.

***

"Bumalik na daw si Dr. Polanski." Sabi ni Tamara Gabriel. Kasalukuyan niyang isinusuot ang kanyang light blue na scrubs. Magkasama kami ngayong nightshift. The sound of the loud shutting of another intern's locker made me flinch. It's eleven in the evening.

"Huh?" Inaantok kong tanong at isunuot ang aking light blue na scrubs sa ibabaw ng aking fitted na itim na longsleeves. We've been residents slash interns for five months now..we've been putting on scrubs in front of each other since there is no time to waste.

She tightened her ponytail after she shut her locker. I flinched again.

"Dahan-dahanin mo naman, kingina, ang sakit sa ulo." I sighed and put on my white coat. Humikab ulit ako. I'm so jealous of Creed right now, he's probably curled up in our bed, having a good night's sleep..pang umaga kasi siya this month. But he deserves a good rest. I didn't even had the heart to wake up him up, hinalikan ko na lang siya sa kanyang noo at nag-iwan ng note.

His Runaway BrideWhere stories live. Discover now