Chapter 17

5 2 0
                                    

CHAPTER 17

"PO!!!" buwelta ko kay dean. Bweshit naman oh.

"I have said you two well be the representative of our school in this presentation in haile university " ani dean.

Bweshit talaga sa dinami dami ng estudyante dito ba't ako pa at take note kasama kopa itong si damulag double bweshit, kanina pako nag rereklamo kay Dean pero yung Isa prente lang na nakupo sa gilid.

"Pero Dean..." hindi kona natapos ang sasabihin ko dahil nagsalita na si dean

"Wala ng pero pero kiel" aniya

Binalingan ko naman ng nanlilisik na mata yung walang kwentang lalaki na nasa tabi ko. Halos umusok na ang ilong at tenga ko pero sya hindi man lang nag abalang tumingin sakin.

Ba't ba walang imik tong ungas nato!?

"wag kayong mag alala dahil irerecord 'to as your oral recitation" paliwanag ni dean "at malaking tulong ito sa scholarship mo kiel" dagdag pa niya.

"Eh, dean bakit ako pa alam nyong busy po ako kaya wala napo akong time para Mag research baka mapahiya kopa ang school kapag pumalpak po ako" mahinang sambit ko.

Kasi naman eh, may trabaho pako at Baka hindi ko lang matutukan, kahit gusto kong kunin yung project nato hindi ko alam kung kakayanin at totoo malaking tulong ito sa scholarship ko at sa grades ko na din pero kasi eeehhh......

"Are you done?" napukaw ako sa pag iisip dahil may malignong nagsalita.

"Are you okay with this Mr. Perkinson?" tanong sakanya ni dean.

"Do I have a choice?" sarkastikong tanong nya.

Walang modo. Tsk. Tsk.

"No. You don't have a choice but to accept it" ani dean.

Nag-smirk lang si damulag.

Kala mo naman kinagwapo nya.

Di bagay sayo.

"kiel?" tawag ni dean.

Tinignan ko sya nag papaawa na sana matubuan na sya ng buhok sa bunbunan. Joke.

"Dean...." nagpapaawang tugon ko.

"okay, it's settled then you two well be the representative of our school" masayang aniya

Gusto Kong sabunutan si dean hanggang sa malagas lahat ng buhok nya sa kilikili. Hmp.

Eeehhh..

Parang lantang gulay akong lumabas sa deans office at naka-nguso pa. Wala talaga akong magawa kahit anong pagmamakaawa ko kay dean na pumili na lang ng iba.

Yung damulag wala man lang sinabi kahit kita naman sa mukha na ayaw nya din. Tsk.

And speaking of damulag naglalakad na sya ngayon sa hallway at deretso lang ang tingin at parang walang pakealam sa paligid at dahil excuse ako ngayon sa klase kasi nga pinatawag kami ni dean may na isip akong plano. Gusto nyo malaman?

Secret.

Si joke eshe-share ko sa inyo. Gaya ng pag share ng higad mong kaibigan sa boyfriend mo.

Sinundan ko sya at parang ninja ang kilos. You know!

"San ba pupunta ang damulag na'to?" tanong ko sa sarili.

Nasa likod na kami ng school at shit wala ng tao dito kasi nga Nasa likod na ng school walang estudyanteng pumupunta dito.

Tumigil sya sa paglalakad at syempre tumigil din ako. Ano ba!

"I saw you" na estatwa ako sa tinataguan ko dahil sa boses na yun.. Essh.

My ghad nakita nya ako? Pano? Kulang na lang mahalikan ko yung sahig at ding-ding kakatago pero
Wa epek.

"Stop hiding and come out" masungit na sabi nya.

No choice edi lalabas.

Lumabas ako sa aking secret hide out na walang pakinabang dahil nakita rin ako pag labas ako andun sya nakatitig ng diretso sakin and his iconic cold stair na kinatatakutan ng buong school.

"Hihihi" pilit na tawa ko.

Don't look at me like that.

"Ahm.. Ano.... Kasi.... Ano.... Ahm... Ehihihi" punyawa ka kiel mag isip ka ng palusot.

"Ano kasi may paro paro akong nakita sinundan K-ko at di ko namalayan na.. Ano..."hindi kona na natapos ang sasabihin ko dahil nagsalita na sya.

" Why are you following me?" mahinahong sambit nya.

"luh,hindi kita sinusundan no.Feeling ka naman" agad akong nag iwas ng tingin dahil nakatitig lang sya sakin.

"Why are you following me?" tanong nya ulit.

"Hindi nga kita sinusundan" kunwari naiirita raw ako"May bubuyug nga akong sinusundan ano ba"

"Why are you following me?" tanong nya ulit, halatang na uubusan na ng pasensya.

Umirap ako"Paulit ulit sabi ng--" hindi kona natapos ang sasabihin ko dahil nag salita na sya. Ano ba yan!

" Don't make excuses that aren't believable"malamig na sabi nya"So answer me. WHY. ARE. YOU. FOLLOWING. ME?" diing sabi nya.

"Wala" maikling sabi ko

Magsasalita na sana sya ng biglang may ingay kaming narinig.

"Sino yun?"

"Get out of here" aniya

Tinignan ko lang sya. Problema nito

"I said get out of here" galit na sabi nya.

Wala nakong magawa dahil Mukhang bubuga na sya ng apoy any moment dahil sa tingin nya sakin parang gusto nya kong lapain.

Anong klaseng lapa Gusto mo?

I hate my mind.

Tumakbo nako dahil baka rape-in nya ako. Joke.

Pero teka bakit may mga tao dun Diba hindi pwedeng pumunta dun ang mga estudyante at syempre likod na ng school yun wala ng Pumupunta dun pero kanina ang daming nag iingay Parang nagkakatuwaan pa nga eh.

Tsk. Weird.

My Worst EnemyWhere stories live. Discover now