Η Επιλογή

75."ΡΕ ΜΑΝΟ ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!"

•Ιωάννα•

"Και που ήσουν εσύ τόσο καιρό;" λέει και καλά ανήξερος όση ώρα μου έπαιρνε έναν περιποιημένο καφέ όπως πίνουμε και στην Θεσσαλονίκη

"Έλα ρε Γιάννη που δεν ξέρεις που ήμουν" του λέω και χαμογελάει

"Γιατί εξαφανίστηκες ρε Ιωάννα;"
"Γιάννη..."
"Ρε Ιωάννα σε είχα ανάγκη... Ήσουν η μόνη που μπορούσε να καταλάβει πόσο πόνο είχα μέσα στην καρδιά μου. Εσένα έφυγε το αγόρι σου και εμένα ο αδερφός μου..."

ΑΥΤΗ Η ΕΛΒΕΤΊΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΟΛΛΗΣΕΙ...

"Το έκανα με τον Μάνο" λέω και φτύνει τον καφέ ενώ βάζω τα κλάματα

Περίμενα να με κραξει, να με μαλώσει, να με βρίσει, να μου φωνάξει. Αντ'αυτού έκατσε δίπλα μου και με αγκάλιασε χαϊδεύοντας μου τα μαλλιά.

"Δεν τον αγαπάς όπως αγαπάς τον Αχιλλέα" είπε μετά από ώρα και εγώ έσφιξα τα μάτια μου σαν να ήθελα να κρύψω την αγάπη μου για ΑΥΤΟΝ

"Γιάννη θέλω να κοιμηθώ εδώ σήμερα"
"Πρέπει να μιλήσεις με τον Μάνο"
"Ήταν με μια κοπέλα..." λέω και κοιτάει αλλού

ΤΙ ΞΕΡΕΙ;

"Πόσο;" τον ρωτάω και με ξανακοιτάει
"Ε όχι πολύ... Όταν έφυγες έκανε να βγει τρεις εβδομάδες από το σπίτι σας ήρθαν και τον πήραν ασήκωτο ένας φίλος του και μια κοπέλα. Αυτή έχει τις δύο τελευταίες εβδομάδες" λέει ειλικρινά και σηκώνομαι να πάω στο μπάνιο να ρίξω λίγο καθαρό νερό στο πρόσωπο μου

Μετά από λίγο χτυπάει την πόρτα.

"Ναι"
"Ιωάννα όλα καλά;"
"Όχι..."
"Να μπω;"
"Ναι" λέω και τον βλέπω ενώ ακουμπάω στον νιπτήρα

"Αποφάσισες;"
"Στην αρχή όταν ήρθα δεν ήξερα τι ήθελα... Τώρα όμως ξέρω!" λέω και αφήνω την πετσέτα δίπλα μου

Ήταν απόγευμα πλέον και ενώ είχαμε φάει ήταν ώρα να πάω δίπλα να μιλήσω ξεκάθαρα με τον Μάνο αλλά δεν ήθελα γιατί λογικά ήταν με εκείνη.

"Μπορώ να κοιμηθώ σήμερα εδώ;" του λέω παίρνοντας μια φάτσα όπως τα σκυλάκια όταν κάνουν ζημιά και δεν θέλουν να τους μαλώσεις

"Θα σου στρώσω μέσα όμως" λέει και γνέφω καταφατικά

Εκείνο το δωμάτιο είναι γεμάτο με δικές μου αναμνήσεις και του Αχιλλέα.

Μπήκα μόνο όταν ήρθε η ώρα να κοιμηθώ και έκλεισα γρήγορα τα μάτια μου για να μην βλέπω τα τριγωνάκια που κάναμε μαζί παλιά...