Linger

Part 7

Part 7

~3 YEARS LATER~

JAIVIC's POV

“ Vince. . Vincent, come to mommy na baby. Let's take your med. Vincent??”

Ah nasan na naman ba kaya ung batang yun. Si Briz Vincent nga pala, my son.

Pinuntahan ko sa may garden at nandun nga. Nglalaro ng bola.

“Baby.....”

“Mommy look. I can shoot the ball”, masiglang saad nito habang patuloy sa paglalaro.

Napangiti ako. “Oh yes yes you're great. Come on, let’s take ur med na”

At dahil nga may sakit ako habang ipinagbubuntis si Briz, hndi fully healthy ang baby ko pgkalabas. May maintenance na syang mga gamot. Medyo mahina ang heart nya.

Teenager pa lng ako, naramdaman kong may sakit na 'kong dinadala.

Sumasakit kse ang puson ko khit di pa naman red days. Nung ikinasal kmi ni Baekhyun, mas lumala. Actually di ako ngpatingin ng doctor hanggat sa ngsusuka na ako. They found out that I had fallopelviximia.. O yun ay ang unti-unting pgkawasak ng cells na ngpprovide ng blood sa fallopian tube down to my pelvic area. Whats worse is, I got pregnant. The only solution I had was either get the baby out of my womb and undergo the operation OR perform the operation outside of the country. Ang sbi ng doctor, rare na rare ang sakit na ito at may kumpletong tests and machines sa labas ng bansa, particularly in U.S., for this kind of illness. But its kind of risky. 1 out of 3 na mayroon nito ang namamatay khit pa ipinatanggal ang baby and the operation had been performed.

And it costs much.. Wla pang ksiguraduhan kung mbubuhay ako. Good thing, Minhyuk, Pat's cousin, ay may half-brother na isang doctor at specialist sa ganitong mga uring sakit.

And so I left Baekhyun. I couldn’t promise to come back dhil hndi ako sgurado kung mkakablik pa ako ng buhay. I had to fake everything. Oo,sinaktan ko sya. Pero naisip ko na mas lalo ko lng syang masasaktan kung umasa sya. . . . sa wla. Mas masakit na makita nyang kami ng baby ko na nahihirapan…or worse, mawala kami sa piling niya..

My earnest prayers have been answered. We, my baby & I, survived.

“Mommy why are you crying?”

Dali-dali kong pinunasan ang pisngi ko. “It’s nothing baby. I just miss your Dad” Nag-crack yung boses ko pagsambit ng ‘Dad’.

“My dad? Who? Uncle Minmin? I thought he's my uncle.” Kumunot ang noo ni Vince at nag-pout.

As if on a cue, dumating si Minhyuk.

“Uncle Minmin !!!” Tumakbo agad ito sa kanyang paboritong uncle slash naging daddy kay Briz Vincent.

Pinupog nito ng halik c Briz habang karga-karga.

“I want an ice cream! Ice cream!”

“Ah you know what, baby, when you eat chocolates & ice cream a lot more often, you will get bigger. .and bigger” with matching action pa.

Lumaki bigla yung mata ng anak ko. “Like a giant??”

“Yess. Like a giant….”, sagot ni Minhyuk rito.

“It’s okay. I wanna be a giant so I could eat all those kids who bullied me.” Dinagdagan din ng action ni Briz. Kunwari kinain niya yung mga playmates niya na minsan kinukulit sya o inaagawan ng toys habang naglalaro. Well, you know kids.

“Oh tama na yan.”, sabi ko. “Iinom na yan ng gamut si Briz”

“Waaaah run uncle. Come on come on now! Run uncle minmin! Don’t let mommy get us come on come on now!”

Nag slow motion sa pagtakbo si Minhyuk at ako naman kunwari hinahabol sila.. Hay nakuu napaka hyperactive ng anak ko.. Manang-mana sa ama.

BAEKHYUN's POV

Nandito ako malapit sa hotel na pinagttrabahuan ni Triza. We're going to celebrate our 7th monthsary. Sa kahihintay ko, at dhil nauuhaw na rin ako, nilapitan ko ang pnkamalapit na stall at bumili ng maiinom. Dumapo ang pningin ko sa isang napakacute na bata sa tapat ng icecream stall na nasa gilid lamang ng pnagbibilhan ko. Nkatingin lng ang bata sa mga taong bumibili ng icecream. At nung mkaalis ang mga tao,sya nlng ang naiwan.

“Baby?”, tanong ko dun sa bata. “Nasa'n ang mommy mo?”

May itinuro sa malayo ang bata.

Tumango nalang din ako kahit wala naman akong nakikitang tao na maaaring magulang niya. ”Uhm… Gusto mo ba ng ice cream?”

Nasilayan ko agad ang malapad na ngiti nung bata.

“Dalawang scoop po, manong”, order ko.

Tuwang-tuwa ang bata pgkabigay ko nung icecream. Pati mata nya ngumingiti. Nkakatuwa syang tingnan. Hndi ko nga alam pero there's this strange feelng inside of me nung masilayan ko ang mukha ng batang 'to. Ewan ko ba, di ko mawari. Basta’t ang alam ko ay nagagalak ako sa itsura nito.

“Vince---“

Lumingon ako nung may marinig na babaeng nagsasalita. Napatigil yung babae at tinignan ako ng maigi. Teka. Kilala ko ‘to ah. Si Patrice! Ang matalik na kaibigan ng ‘ex-wife’ ko. Napatigil ito sa paghakbang nung makita, at di lang yun, nung mamukhaan ako. Pati ako nagulat din. It has been….. 3 years.

Sino ba namang mag-aakalang magkikita kami matapos ang ilang taon.

Pagkaraan ng ilang segundo ay nilapitan niya yung bata. “Ikaw bata ka,akala ko san ka na nagsusuot. Nandito ka lang pala.”

“Uhm…Pat.. Long time no see ah. Kumusta na pala?”

“Ah. Heh. O-oo nga long time no see. A-ah heto. Okay lang naman.” Pilit niyang iniiwasan ang mga mata ko. “Sige ah. Mauna na kmi Baek ah. Ngmamadali kmi eh.”

“Ah hehe sige….uhm pasensya na kung binilhan ko ng sorbetes iyang. . . . . . anak mo???”, pagkukumpirma ko.

“O-oo hehe. Sge alis na talaga kami.” Hinawakan niya yung kabilang kamay ng bata.

Nag wave goodbye yung bata sa akin bago sumunod kay Pat. Kumaway-kaway na rin ako hangga’t sa hindi na sila mahagilap ng mga mata ko.

“Baek. . . . “

Napangiti ako nang marinig ang boses niya sa may likuran. Hinarap ko siya agad. Nandito na pala siya. Ang babaeng pinakamamahal ko. “Triz nandyan kana pala. Halika na...and by the way, Happy 7th Monthsary, babe..”

She smiled at me, too. “I love you.”

---

AUTHOR’s NOTE:

Hi guys! Pasensya na po kayo ah sa mga shortcuts, gaya ng ‘si’ naging ‘c’ , ‘siya’ naging ‘sya’ , ‘niya’ naging ‘nya’… Ang rason po nyan, sa cell phone ko po talaga unang tinype itong story na ‘to then trinansfer ko lang po sa ms word then dinagdagan ko nalang po yung ibang maaikling parts. I edited the first few chapters kaya wala na yung masyadong shortcuts.

Do you like the child’s name? Briz Vincent…. Don’t forget to vote po o comment. It really means a lot! Salamat po!

~n.b.c.