Wreck The Game (COMPLETED)

Chapter 33

"If all things go well, at the very least, you'll get laid?" sabi niya at agad na nanlaki ang mga mata ko. Tawa siya nang tawa sa akin. Ano ba nangyari sa babaeng 'to?! Naiwan lang mag-isa sa SCA tapos nabaliw na ng tuluyan. "Alam mo, kung ayaw mo naman talaga, 'di talaga kita pipilitin, noh. Sa Tagaytay talaga tayo pupunta."

Napa-butong hininga ako.

"Di na ako hahawakan ni Nikolai, noh," sabi ko.

"Di mo sure."

Hindi ako sumagot, pero sigurado ako na hindi na kasi iniisip pa rin niya na may nangyari sa amin ng tatay niya. Tangina talaga 'yang si Nick, e. Buhay pa kaya 'yun?

Binuksan ni Indie iyong makina ng sasakyan niya at saka tumingin sa akin. "So... saan tayo?"

* * *

Medyo naninibago ako sa suot ko. Nitong mga naka-raang taon kasi ay puro pantalon at t-shirt o blouse lang ang suot ko. Ngayon lang ako nakapagsuot ng dress ulit.

"Sexy mo talaga," sabi niya sa 'kin.

"Wala lang akong makain," sagot ko tapos tinawanan niya lang ako. Totoo kaya! Dami kong gastusin! Sobrang sapat lang iyong kini-kita ko sa bills pati mga bayarin sa school.

Huminto si Indie sa harap nung club na sinasabi ni Vito.

"Di mo talaga ako sasamahan?"

Umiling siya. "Tignan mo naman itsura ko," sabi niya kasi naka-shorts na maong at puting t-shirt siya.

"Okay naman suot mo."

"Ayoko," sabi niya. "Mga rich kids 'yang kaibigan mo."

Umirap ako. "Tara na kasi," sabi ko ulit. Kasi kahit naman mayaman 'yung mga 'yun, never nilang pina-feel sa akin dati na others ako. Never silang nagflaunt nung pera nila—pero 'di rin naman nila kailangan kasi alam mo 'yun? Arrive pa lang nila, ramdam mo na agad iyong pagiging mayaman.

Umiling siya. "Ayoko."

"Type mo mga moreno at saka mysterious, 'di ba? May ipapakilala ako." Nakita ko na napa-isip siya ng ilang segundo, pero sa huli ay sinabi niya na doon lang daw siya sa coffee shop at magrereview. Text na lang daw ako kung magpapa-sundo na ako.

'Di ako pala-thank you, pero thankful talaga ako sa friendship namin ni Indie. 'Di ko alam kung saan ako pupulutin kung wala 'tong lukaret na 'to.

Panay ang hinga ko ng malalim habang naka-tayo sa labas nung club. Hindi ko alam kung paano ba ako papasok, kung ano ang sasabihin ko kapag nakita ko sila.

Ang awkward.

Pota talaga si Vito.

"Bahala na nga," sabi ko pagpasok ko. Medyo kumunot ang noo ko nung pumasok ako dahil hindi siya kagaya nung dating club na nakikita ko na maingay at siksikan. Sobrang chill lang nung tugtog at maraming space. Parang nagku-kwentuhan lang iyong mga tao sa paligid at syempre, merong malakas na tawanan.

Grabe.

Adulting.

'Di na walwalan.

"Jersey," sabi ni Shanelle nang makita niya ako. Agad akong napa-buntong hininga. Finally! A familiar face! "I thought you won't come," sabi niya bigla. 'Di naman ako na-offend kasi ganito lang talaga siyang magsalita. Dati akala ko nakaka-intimidate talaga 'tong si Shanelle... na totoo naman. Pero mabait din naman kasi siya.

Alangang napa-ngiti ako. "Akala ko nga rin."

Tumingin siya sa akin. "Niko's just around."

"Ah..." tanging sabi ko lang.