13 Reasons Why, Jensoo.

1

Sevgili günlük, yine beni fark etmedi. 

Ona kendimi ne kadar belli edersem edeyim yine de beni görmüyor. Geçen gün Jisoo'nun doğum günüydü ve ona en çok istediği kitabı aldım, yarın onun yanına gittiğimde kitabı benim aldığımdan bile haberi yoktu.

Söylesene, ben böyle nasıl yaşayacağım?

Jennie üzüntüden kalemin ucunu kırmıştı ama farkında bile değildi. Şu an kalemin onun için hiç bir değeri yoktu. Tek isteği bir kez olsun Jisoo'nun ona bakmasıydı. Fakat bunun imkansız olduğunu kırk beşinci denemesinden sonra anlamıştı.

Düşüncelerini bir kenara bırakıp kalemin ucunu açmak için doğru düzgün bir kalemtıraş aramaya koyuldu. Sonunda bulduğunda neredeyse yirmi dakika geçmişti.

Küçücük kalemtıraşıyla kalemin ucunu açmaya çalışırken yerdeki küçük bir not kağıdı dikkatini çekti, onu yerden aldı ve bunun bir yıl önce Jisoo'ya yazdığı ve görmesi umuduyla onun çantasına sıkıştırdığı not olduğunu fark etti.

"Merhaba Jisoo,

ben seni çok ama çok seven biriyim,

kim olduğumun inan hiç önemi yok,

sadece şunu bilmeni isterim,

sen hayatımda tanıdığım en iyi kalpli kişisin,

ancak beni hiçbir zaman fark etmedin,

asla beni kırmak gibi bir niyetin olmadığını biliyorum,

ama yine de bu hayatta en çok istediğim şey beni fark etmen,

umarım bu dileğim gerçekleşir..."

Jennie gözyaşlarına boğuldu, bu günde en az beş kez başına gelirdi. Artık alışmıştı, ancak bu durum onun üzüntüsünü hiç ama hiç hafifletmiyordu.

Kafası düşüncelerle doluyken bir şey yapması çok zordu, bu yüzden her şeyi bırakıp yatağına yattı ve kafası yastığa değer değmez uykuya daldı...