"Soof! Wakker worden man! We komen straks nog te laat!" Link stond te schreeuwen naast mn bed. Ik was ook niet heel erg makkelijk wakker te krijgen. "Ik wil slapennn." Mompelde ik nog. "Soof, ik gooi water over je heen als je nu niet komt.". Ik gniffelde, "ja? Dus. Dan droog ik t weer op." "Shit. Goed punt."
Ik besloot uiteindelijk om toch maar uit bed te komen en me klaar te maken voor vandaag, alles zo snel mogelijk ofcource, want Link is een stress kip.
"Soof? Klaar? Jer staat op ons te wachten." "Ohjoh. Verbaasd me niks."
De eerste schoolweek zat er al weer op. Hoewel we het er deze week nog over hadden, Link en ik zijn niet gaan zwemmen.
Op school is het wel heel leuk, Link heeft Jeremy, Rudi, Harm, Joost, Ronald, Pascall en nog een paar en ik heb nog steeds Nikita, Jodie, Britt, Leon, Tim en Daan. Heel soms zit Rudi ook bij ons, samen met Link en Jer, maar dat gebeurd niet heel vaak.
"Soof? Link? Gaan jullie mee? We gaan zwemmen bij het strandje!" Riep Nik ineens volop door de klas. Ik vroeg me echt af hoe ze er nog nooit is uitgestuurd. "Nikki. Dit soort dingen bespreek je in de pauze. Niet tijdens de les." Zei onze docent Aardrijkskunde. Hij is best een aardige man, alleen heel druk. "Oeps." Hoorde ik weer aan de andere kant van de klas. Ik keek link gauw aan, hoe gaan we ons hier onderuit lullen?
"Dus soof? Kunnen jullie?" Nik keek me aan met grote ogen, "ehh, nou, Link en ik moeten naar onze oma toe, eh. Ja." Ik bazelde maar wat, we hebben niet eens een oma. "Oh, nee das oke! Jammer wel..." reageerde ze. We konden niet mee...
En ik begon het zelf ook nog eens jammer te vinden ook. Ik wil gewoon mee doen. Doen alsof t allemaal wel goed is.
Thuis waren Link en ik natuurlijk stil. Tot ik gewoon t ijs wilde breken, we wilde beide mee doen. Bijna al onze vrienden waren aan het zwemmen, wij wilde dat dus ook. "Link, kunnen wij ook niet gewoon gaan zwemmen? Ik heb gekeken naar een verlaten strandje, en ik heb er een gevonden...". "Hoe weet je zeker dat Jer en Nik enzo daar niet zijn?". Link had weer eens veelste veel paniek. "Weet ik niet. Maar Kom, handdoek pakken, dan gaan we." Ik werd er enthousiast van, eindelijk weer zwemmen!
Om bij het strandje te komen moesten we eerst een stukkie fietsen, daarna door een stukje bos, over een paar stenen en dan ben je er. Een verlaten strandje waar niemand komt.
"Soof, ik hoor stemmen..." Hoorde ik Link achter mij al. "Nee joh, dat kan niet, hier komt-"
أنت تقرأ
Mermaid (ft. Yters)
الخيال (فانتازيا)Sofie en Link, zoon en dochter van een meermin en normaal mens. Wat hun dus automatisch beide een meermin en meerman maakt. Op hun oude school werden ze gepest, en dus waren ze nu klaar voor een nieuwe start. Nieuwe vrienden, nieuwe school, nieuwe s...
